DOI article:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0155
αε 1924
Θεσσαλικαι έπιγραφαΐ
145
Ή δέ στήλη, ήν αποδεχόμενος έπιψαύει ό Θεός, παρίσταται υψηλή, ορθογώνιος,
λήγουσα άνω τριγωνικώς ώς εις αέτωμα και γεγομφωμένη επί υψηλού παραλληλεπιπέδου
βάθρου, έν ε'ι'δει όρθοστάτου, έχοντος προεξέχον πανταχόθεν γεϊσον άνω τε και κάτω- έπι
τοϋ μέσου σχεδόν αυτής παρίστατο περιελιγμένη ταινία, δια πορφύρας βαφής άποδεδο-
μένη, ής εν άκρον κατέρχεται καθέτως έπι πολύ εκ τοϋ μέσου- ή ταινία αΰτη έ'χει σχήμα
μεγάλης κλειδός, ής ή λαβή είναι ώς κεκλιμένον χ ■ ϊχνη πορφύρας επίσης βαφής διέ-
κρινα επί τοϋ αετώματος, έπι των πτερύγων τοϋ άετοϋ καΐ επί τοϋ βάθρου, διαχυθείσης
πέριξ, εξ ής εμφαίνεται ότι όλον το άνάγλυφον ήτο ισχυρώς και έντέχνακ βεβαμμένον
δια ποικίλων χρωμάτων, ών όμως δεν διακρίνεται ουδέν έπι της φωτογραφίας, έξ ής
έποιήθη ή παρατιθεμένη είκών τό ύψος τοϋ ομοιώματος τούτου είναι 0.20Γ), ών 0Ό85
τοϋ βάθρου.
Παρά δέ την στήλην κατά τό δεξιόν τέρμα τής πλακός παρίσταται γυνή, ή Επι-
νίκη, όρθη ίσταμένη κατενώπιον, φέρουσα τό μείζον βάρος τοϋ σώματος επί τοϋ [δεξιού
σκέλους, όπερ παρίσταται τεταμένον, άποσύρουσα δέ παραπλεύρως τό άριστερύν κεκαμ-
μένον ελαφρώς και πατούν έν αναπαύσει- φορεί χιτώνα ποδήρη, αραιών πτυχών, πιθα-
νώς άχειρίδωτον και έζωσμένον περί την όσφυν, καΐ πλούσιον ίμάτιολ', εκ τών νώτων
ήρμένον όπισθεν έπι τής κεφαλής έν εϊδει πέπλου, περιο'άλλον άμφοτέρους τους ώμους,
διασταυρούμενον έμπροσθεν, καΐ καταπίπτον καθέτως και εύρέως παρά τό άριστερύν
πλευρόν την δεξιάν χείρα, έχουσα έν τω ίματίω, φέρει έπ! τοϋ στήθους, ώς εις παρα-
στάσεις έπιτυμδίους, κρατούσαν έκεϊ τύ ιμάτιον, την δέ άριστεράν καταΰιθάζει καθέτως
και φυσικώς παρά τό άριστερύν πλευρόν, έν τώ ίματίφ τά πολλά και ταύτην, κρατούσα
διά τής άκρας χειρός ή τό ιμάτιον αυτό, ή μάλλον μικρόν τι άντικείμενον, φιάλην
σπονδικήν ίσως- έπι τών ώμων και τής κεφαλής αυτής διακρίνονται ϊχνη ερυθράς βαφής-
την κεφαλήν έχει ολίγον κατακεκλιμένην προς άριστερά έαυτής, μή προσθλέπουσα [ΐήτε
προς τον θεόν, μήτε προς τό ανάθημα, άλλ' όλως αντιθέτως.
Τό έργον έποιήθη μετά πολλής δυνάμεως και ευρυθμίας, καίπερ όλως απλούν
και πτωχόν, ό δέ τεχνίτης άπέδωκε μετά πάσης αληθείας τάς λεπτεμερείας ούτως, ώστε, άν
ή ΰλή ήτο μάλλον εκλεκτή και ή εξεργασία έπιμελεστέρα και ύπερτέρα, Οά παρεΐχεν
ίσχυράν έντύπωσιν, ώς ποιήσας έργον πολλοϋ λόγου άξιον και όμως παρά την ελλειψιν
τών επιδεικτικών έξεργασιών ό ανώνυμος καΐ μειριόφρων τεχνίτης εμφαίνεται ώς μετ'
εμπνεύσεως καΐ ζήλου και μετά πολλής δεξιότητος ποιήσας τό έργον τούτο- τον Δία
είναι εύλογον νά ε'ικάσωμεν ότι έποίησε μιμούμενος άγαλμα λατρείας, διατηρούιιενον
έν τω ίερώ έκείνω, και βεθαίως ύπό σημαίνοντος τεχνίτου ποιηθέν. Είναι λίαν γνωσταί
αϊ παραστάσεις Διός τοιαύτης διατάξεως, ώστε νά μή άπαιτήται ιδιαιτέρα μνεία αύτών.
Ώς προς δέ την έρμηνείαν είναι περίεργος ή ελλειψις τοϋ άναγραφομένου άνδρός
Δημοκράτους και ή παρουσία τής συζύγου αύιοϋ άντΐ εκείνου, και ταύτης έν στάσει
άήθει- ταύτα θά έχωσι βεθαίως λόγον τινά, δεν είναι δέ όλως τυχαία και συμπτωμα-
τικά. "Αν ή Έπινίκη ήτο ιέρεια, (ύς ήκασεν ό Κθπι έ. ά., δεν θά κατενοεΐτο ούτε ή στά-
σις αυτής, ούτε ή άναγραφή τοϋ άνδρός αύιής, ήτις έπερίττευεν, ούτε ή ελλειψις τής
δηλώσεως αύτής ώς ίερείας- διότι έν πλείστοις μνημείοις τοϋ τύπου τούτου άναγράφεται
κατά κανόνα ό ίερητενων ή λειτορεύων, ή Ιερητεύσασα ή λειτορεύσασα κττ., και
ούτοι μόνοι, άνευ αναγραφής τών συζύγων έκάτεροι.
19
Θεσσαλικαι έπιγραφαΐ
145
Ή δέ στήλη, ήν αποδεχόμενος έπιψαύει ό Θεός, παρίσταται υψηλή, ορθογώνιος,
λήγουσα άνω τριγωνικώς ώς εις αέτωμα και γεγομφωμένη επί υψηλού παραλληλεπιπέδου
βάθρου, έν ε'ι'δει όρθοστάτου, έχοντος προεξέχον πανταχόθεν γεϊσον άνω τε και κάτω- έπι
τοϋ μέσου σχεδόν αυτής παρίστατο περιελιγμένη ταινία, δια πορφύρας βαφής άποδεδο-
μένη, ής εν άκρον κατέρχεται καθέτως έπι πολύ εκ τοϋ μέσου- ή ταινία αΰτη έ'χει σχήμα
μεγάλης κλειδός, ής ή λαβή είναι ώς κεκλιμένον χ ■ ϊχνη πορφύρας επίσης βαφής διέ-
κρινα επί τοϋ αετώματος, έπι των πτερύγων τοϋ άετοϋ καΐ επί τοϋ βάθρου, διαχυθείσης
πέριξ, εξ ής εμφαίνεται ότι όλον το άνάγλυφον ήτο ισχυρώς και έντέχνακ βεβαμμένον
δια ποικίλων χρωμάτων, ών όμως δεν διακρίνεται ουδέν έπι της φωτογραφίας, έξ ής
έποιήθη ή παρατιθεμένη είκών τό ύψος τοϋ ομοιώματος τούτου είναι 0.20Γ), ών 0Ό85
τοϋ βάθρου.
Παρά δέ την στήλην κατά τό δεξιόν τέρμα τής πλακός παρίσταται γυνή, ή Επι-
νίκη, όρθη ίσταμένη κατενώπιον, φέρουσα τό μείζον βάρος τοϋ σώματος επί τοϋ [δεξιού
σκέλους, όπερ παρίσταται τεταμένον, άποσύρουσα δέ παραπλεύρως τό άριστερύν κεκαμ-
μένον ελαφρώς και πατούν έν αναπαύσει- φορεί χιτώνα ποδήρη, αραιών πτυχών, πιθα-
νώς άχειρίδωτον και έζωσμένον περί την όσφυν, καΐ πλούσιον ίμάτιολ', εκ τών νώτων
ήρμένον όπισθεν έπι τής κεφαλής έν εϊδει πέπλου, περιο'άλλον άμφοτέρους τους ώμους,
διασταυρούμενον έμπροσθεν, καΐ καταπίπτον καθέτως και εύρέως παρά τό άριστερύν
πλευρόν την δεξιάν χείρα, έχουσα έν τω ίματίω, φέρει έπ! τοϋ στήθους, ώς εις παρα-
στάσεις έπιτυμδίους, κρατούσαν έκεϊ τύ ιμάτιον, την δέ άριστεράν καταΰιθάζει καθέτως
και φυσικώς παρά τό άριστερύν πλευρόν, έν τώ ίματίφ τά πολλά και ταύτην, κρατούσα
διά τής άκρας χειρός ή τό ιμάτιον αυτό, ή μάλλον μικρόν τι άντικείμενον, φιάλην
σπονδικήν ίσως- έπι τών ώμων και τής κεφαλής αυτής διακρίνονται ϊχνη ερυθράς βαφής-
την κεφαλήν έχει ολίγον κατακεκλιμένην προς άριστερά έαυτής, μή προσθλέπουσα [ΐήτε
προς τον θεόν, μήτε προς τό ανάθημα, άλλ' όλως αντιθέτως.
Τό έργον έποιήθη μετά πολλής δυνάμεως και ευρυθμίας, καίπερ όλως απλούν
και πτωχόν, ό δέ τεχνίτης άπέδωκε μετά πάσης αληθείας τάς λεπτεμερείας ούτως, ώστε, άν
ή ΰλή ήτο μάλλον εκλεκτή και ή εξεργασία έπιμελεστέρα και ύπερτέρα, Οά παρεΐχεν
ίσχυράν έντύπωσιν, ώς ποιήσας έργον πολλοϋ λόγου άξιον και όμως παρά την ελλειψιν
τών επιδεικτικών έξεργασιών ό ανώνυμος καΐ μειριόφρων τεχνίτης εμφαίνεται ώς μετ'
εμπνεύσεως καΐ ζήλου και μετά πολλής δεξιότητος ποιήσας τό έργον τούτο- τον Δία
είναι εύλογον νά ε'ικάσωμεν ότι έποίησε μιμούμενος άγαλμα λατρείας, διατηρούιιενον
έν τω ίερώ έκείνω, και βεθαίως ύπό σημαίνοντος τεχνίτου ποιηθέν. Είναι λίαν γνωσταί
αϊ παραστάσεις Διός τοιαύτης διατάξεως, ώστε νά μή άπαιτήται ιδιαιτέρα μνεία αύτών.
Ώς προς δέ την έρμηνείαν είναι περίεργος ή ελλειψις τοϋ άναγραφομένου άνδρός
Δημοκράτους και ή παρουσία τής συζύγου αύιοϋ άντΐ εκείνου, και ταύτης έν στάσει
άήθει- ταύτα θά έχωσι βεθαίως λόγον τινά, δεν είναι δέ όλως τυχαία και συμπτωμα-
τικά. "Αν ή Έπινίκη ήτο ιέρεια, (ύς ήκασεν ό Κθπι έ. ά., δεν θά κατενοεΐτο ούτε ή στά-
σις αυτής, ούτε ή άναγραφή τοϋ άνδρός αύιής, ήτις έπερίττευεν, ούτε ή ελλειψις τής
δηλώσεως αύτής ώς ίερείας- διότι έν πλείστοις μνημείοις τοϋ τύπου τούτου άναγράφεται
κατά κανόνα ό ίερητενων ή λειτορεύων, ή Ιερητεύσασα ή λειτορεύσασα κττ., και
ούτοι μόνοι, άνευ αναγραφής τών συζύγων έκάτεροι.
19