DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0163
ΑΕ 1924
ΘεαααλιααΙ έπιγραφαϊ
153
Απεκόμισα έκ τοϋ έν τώ χοορίω Σέλος άχυρώνος τοϋ Άθαν. Τσακιστάρα.
Άνωτάτω δεξιά υπέρ τον όπλίτην διετηρήθη τέρμα τοϋ πατρικού βεβαίως αυτοί)
-δια μεγάλων γραμμάτων, βαθέως και καλώς κεχαραγμένων.
- - - - \| - - περίπου [δείνα 'Ηγη - κτλ. -σ/ί/ου.
Κάτω δέ υπό τον όπλίτην έχαράχθη λίαν άβαθώς επί απλών χαραγών, ήγμένων
δια τοϋ κανόνος, ετέρα επιγραφή δια μικρών γραμμάτων, άποτριβέντων ισχυρώς, και ένια-
χοϋ μόλις διακρινομένων, ων ΰψ. 0Ό09, διάστιχ. 0003.
1 —,ζό^ζτζ, _ζζζμνη] μα, πόλις δέ μοί —·ζ
2 —,ΌΖί^ϋζ,^^-- χ]ον και εχω
3__>Ζκ>_<υο_—1~ ]ον —<ζ>
"'-',ί
Πρόκειται βεβαίως περί ελεγείου, μνημο- " ::ι*:; "-■ \
νεύοντος ότι τα της ταφής και τοϋ μνημείου τοϋ
, ς ψ λ Π^> /ηρ 8—άοιΟ. 390' επιζνιιβι,ον ελεγεϊον.
νεκρού ετελεσεν η πολις, οιοτι ϋα εφονευϋη ο
οπλίτης ούτος υπέρ πατρίδος μαχόμενος. Έν στίχ. 1 ύπέκειτο μνήμα, σήμα κττ., σωθέν-
.τος ίχνους τοϋ Η έν στίχ. 2 διεσώθη άνω τμήμα λοξής κεραίας άνευ ενώσεως, έκ Χ πιθα-
νώτατα προερχομένης· έν στίχ. 3 διετηρήθησαν προ τοϋ πιΟανοϋ ΟΝ ίχνη τριών η τεσσά-
ροον γραμμάτων ασαφή, ων τά τελευταία ήσαν πιθανώς Α Λ, ήτοι τό όλον - - - αλον
Έκ τοϋ σχήματος των γραμμάτων δηλοΰνται οί περί τύ 300-250 πΧ χρόνοι, ή
δέ τέχνη είναι ίκανώς καλή· θά ήτο δέ διδακτική ή έν εύθέτω χρόνω δημοσίευσις καλής
εικόνος, της ύπ' έμοϋ τότε ληφθείσης άποτυχούσης.
897 (εικ. 9- ΜΕ 59). Στήλη μαρμάρου λίαν ύπομέλανος, κάτω μόνον άποκε-
κομμένη και έλλείπουσα- άνω λήνει εις άνθέμιον μετ' άβαθώς καΐ ούχι έντέχνως άνα-
γεγλυμμένων συνήθων άκανθοειδών κοσμημάτο^ν. — Ύψ. 0-785, ων 0*555 τοϋ άνθεμίου,
πλάτ. 0-52, πάχ. 0Ί3. Άπετείχισα έκ τής έν τω χωρίω Σέλος εκκλησίας της Παναγίας.
Ή επιγραφή εχαράχθη έπΐ τής αρχής τής άκτηρίδος μετρίως βαθέως και σχεδόν
•επιμελώς, άπετρίβη δέ ισχυρώς· ΰψ. γραμμ. 0 01 —0 018.
'/ = αριϋ. 397· επιτύμβιος έπιγοαφη τοϋ Παντοράάνα.
Π/αντο/ρ/δάνας Δημη[τ]ρ[ίο/ν
χαΐρ/ε.
Το πρώτον γράμμα φαίνεται άπατηλώς έκ των τριβών ως Τ, είναι όμως πιθανώ-
τατα ΙΤ: τό έκτον γράμμα φαίνεται δν ή Ρ ή Β, ήττον πιθανώς δέ I απλούν οΰτως άρα
ιών λοιπών γραμμάτων όντων σαφών, προκύπτει όνομα ή τό τεθέν, δν δυσερμήνευτον
-κατά τύ δεύτερον συνθετικύν, ή Παντοβδάνας, όπερ, έκ τοϋ βδεϊν λαμβανόμενον, ενέχει
20
ΘεαααλιααΙ έπιγραφαϊ
153
Απεκόμισα έκ τοϋ έν τώ χοορίω Σέλος άχυρώνος τοϋ Άθαν. Τσακιστάρα.
Άνωτάτω δεξιά υπέρ τον όπλίτην διετηρήθη τέρμα τοϋ πατρικού βεβαίως αυτοί)
-δια μεγάλων γραμμάτων, βαθέως και καλώς κεχαραγμένων.
- - - - \| - - περίπου [δείνα 'Ηγη - κτλ. -σ/ί/ου.
Κάτω δέ υπό τον όπλίτην έχαράχθη λίαν άβαθώς επί απλών χαραγών, ήγμένων
δια τοϋ κανόνος, ετέρα επιγραφή δια μικρών γραμμάτων, άποτριβέντων ισχυρώς, και ένια-
χοϋ μόλις διακρινομένων, ων ΰψ. 0Ό09, διάστιχ. 0003.
1 —,ζό^ζτζ, _ζζζμνη] μα, πόλις δέ μοί —·ζ
2 —,ΌΖί^ϋζ,^^-- χ]ον και εχω
3__>Ζκ>_<υο_—1~ ]ον —<ζ>
"'-',ί
Πρόκειται βεβαίως περί ελεγείου, μνημο- " ::ι*:; "-■ \
νεύοντος ότι τα της ταφής και τοϋ μνημείου τοϋ
, ς ψ λ Π^> /ηρ 8—άοιΟ. 390' επιζνιιβι,ον ελεγεϊον.
νεκρού ετελεσεν η πολις, οιοτι ϋα εφονευϋη ο
οπλίτης ούτος υπέρ πατρίδος μαχόμενος. Έν στίχ. 1 ύπέκειτο μνήμα, σήμα κττ., σωθέν-
.τος ίχνους τοϋ Η έν στίχ. 2 διεσώθη άνω τμήμα λοξής κεραίας άνευ ενώσεως, έκ Χ πιθα-
νώτατα προερχομένης· έν στίχ. 3 διετηρήθησαν προ τοϋ πιΟανοϋ ΟΝ ίχνη τριών η τεσσά-
ροον γραμμάτων ασαφή, ων τά τελευταία ήσαν πιθανώς Α Λ, ήτοι τό όλον - - - αλον
Έκ τοϋ σχήματος των γραμμάτων δηλοΰνται οί περί τύ 300-250 πΧ χρόνοι, ή
δέ τέχνη είναι ίκανώς καλή· θά ήτο δέ διδακτική ή έν εύθέτω χρόνω δημοσίευσις καλής
εικόνος, της ύπ' έμοϋ τότε ληφθείσης άποτυχούσης.
897 (εικ. 9- ΜΕ 59). Στήλη μαρμάρου λίαν ύπομέλανος, κάτω μόνον άποκε-
κομμένη και έλλείπουσα- άνω λήνει εις άνθέμιον μετ' άβαθώς καΐ ούχι έντέχνως άνα-
γεγλυμμένων συνήθων άκανθοειδών κοσμημάτο^ν. — Ύψ. 0-785, ων 0*555 τοϋ άνθεμίου,
πλάτ. 0-52, πάχ. 0Ί3. Άπετείχισα έκ τής έν τω χωρίω Σέλος εκκλησίας της Παναγίας.
Ή επιγραφή εχαράχθη έπΐ τής αρχής τής άκτηρίδος μετρίως βαθέως και σχεδόν
•επιμελώς, άπετρίβη δέ ισχυρώς· ΰψ. γραμμ. 0 01 —0 018.
'/ = αριϋ. 397· επιτύμβιος έπιγοαφη τοϋ Παντοράάνα.
Π/αντο/ρ/δάνας Δημη[τ]ρ[ίο/ν
χαΐρ/ε.
Το πρώτον γράμμα φαίνεται άπατηλώς έκ των τριβών ως Τ, είναι όμως πιθανώ-
τατα ΙΤ: τό έκτον γράμμα φαίνεται δν ή Ρ ή Β, ήττον πιθανώς δέ I απλούν οΰτως άρα
ιών λοιπών γραμμάτων όντων σαφών, προκύπτει όνομα ή τό τεθέν, δν δυσερμήνευτον
-κατά τύ δεύτερον συνθετικύν, ή Παντοβδάνας, όπερ, έκ τοϋ βδεϊν λαμβανόμενον, ενέχει
20