DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0175
ΑΕ 1924
165
μάτων της άπελευθεριΛσειος 0, μεΟ' ην έπερατοΰτο πιθανώς ή αναγραφή, ώς δηλοΰσι τά
κότα) τέρματα των στενών εδρών.
402" στίχ. 1 - κ. Τοΰ στίχ. 1 μόλις διακρίνεται ίχνος Τ, τοΰ δε στίχ. 2 τά γράμματα
ΕΟΜ ο έξ ών προκύπτει Κλεομάχου, ήτοι τό όνομα τοΰ στρατηγού- είναι δέ γνωστός
οΰτως άπλώς έξενηνεγμένος στρατηγός έξ επιγραφής της Όλοοσσόνος ΤΟ 1Χ2 12ί>7, ής
τό σχήμα των γραμμάτων είναι δμοιον τω της περί ής ό λόγος· νυν μανθάνομεν ότι ήτο
υιός τοΰ Άτρεστιδον, δι' οδ ονόματος καλούνται τίνες πολΐται εν Λαρίση, Κραννώνι,
Φαλάννΐ] κλ., και Λαρισαίος την πατρίδα- ήτο δε ίσως συγγενής τοΰ στρατηγού Μιμνομά-
χον, περί, ού βλ. τά εν αριθ. 400 στίχ. 33-Γ45] σημειούμενα· τοΰ πατρικού διατηρούνται
ίχνη ΤΙ σαφή και ϊχνος Δ. Τό έν στίχ. 8-9 όνομα είναι ή Πενκόλ[α]ος παρά τό Πευκέατης
κττ., ή Π(όπλιος) Εύκολος· άλλα μόνον τό πρώτον εΐναι βέβαιον, ώς υπαρχόντων μετά τό
Λ ιχνών λοξής κεραίας τοΰ α βεβαίως. Μετά τον στίχ. 8 υπάρχει κενόν, άπό δέ τοΰ στίχ. 9
άρχεται διάφορος χάραξις- φαίνεται λοιπόν πιθανόν ότι τό πρώτον ήμισυ τής απελευθε-
ρώσεως ταύτης Α, γραφέν υπό τίνος τεχνίτου, άφείθη διά τινα λόγον, τό δ' έ'τερον ήμισυ
συνεπλήρωσεν έτερος- τήν διαφοράν τής χαράςεως ενισχύει και τό Σ, διά λοξών μεν κε-
ραιών κατά υό πρώτον ήμισυ γραφόμενον, Σ δέ δι' οριζοντίων κεραιών κατά τό δεύτε-
ρον ήμισυ.
402- στίχ. 9-20. Τό Ο τοΰ Άιιύντου έν στίχ. 9 έχαράχθΐ] μικρότατον, σχεδόν ώς
στιγμή, μεταξύ τοΰ Τυ άνω. Οί έλευθερωταί άποτε?νθΰσι δύο συγγενικάς οικογενείας- τό εν
ζεύγος άποτελεϊ ό Πευκόί^αος και ή σύζυγος αύτοΰ Εύρυνόα- κατά τό κενόν των στίχ.
8-9 θά άνεμένομεν τό σύνηθες και ή γυνή αύτον- τοΰ ετέρου ζεύγους δεν άναγράφε-
ται ό τέως αποθανών πατήρ, άλλ' ή σύζυγος τούτου Καοοώ και οί υίοι Πιερίων και Νι-
κάδας, ών ό μεν έλαβε τό όνομα τοΰ προς πατρός πάππου, ό δέ τοΰ προς μητρός- ό
Πευκόλαος άρα είναι εκ πατρός θειος των Πιερίωνος και Νικάδου- σημειωτέον δέ ότι
έν τη άνω ύπ' αριθ. 367 έπιγραφή άπαντα ουχί μεμακρυσμένος πρόγονος, ονόματι
«Πιερίων Θρασυλάου», τής αυτής οικογενείας, άλλ' ών πολίτης τής Δολίχης- ή λοιπόν
ούτοι μετώκησαν καΐ έγένοντο πολΤται τοΰ Πνϋ'ίου, ή ή μνημονευθείσα έπιγραφή ευρέθη
έν τη περιοχή ουχί τοΰ Καστριού Λούχλιστας, άλλα των περι τήν Τοπόλιανην τοΰ χωρίου
Σέλους τύπων, και ήχθη εις Λούχλισταν ή Κασοώ εΐναι βεβαίως σύντομος υποκορισμός
τής Κασσάνδρας μάλλον, ήττον δέ ετέρου ονόματος. Περί δέ τοΰ Ενρείον βλ. τά έν
άριθ. 392 σημειωθέντα.
402- στίχ. 21-28. ΊΙ άπελευθέρωσις αυτη Β φαίνεται ότι έμεινεν ατελής- διότι
άπό τοΰ στίχ. 29 είναι εΰλογον νά θεωρήσωμεν βτι άρχεται έιέρα άπελευθέρωσις, τούτο δέ
ένεκα τής αναγραφής έν στίχ. 41-42 ετέρου στρατηγού. Τήν άτέλειαν βεβαιοΰσί πως και
αί πολλαί διττογραφίαι έν στίχ. 21-22. Ή έν στίχ. 2.'! διάγνωσις τοΰ στρατηγοΰ Λέοντος,
εμφανώς τοΰ έν άριθ. 400 Α πολλ,άκις άπαντώντος, υιού τοΰ Κλεΐππον Λτραγίον,
εΐναι άσφαλής έκ τών περισιοθέντων ιχνών ΛΕΟ ΓΟΣ. Ή αναγραφή τών δύο γυμνασιάρχων
τοΰ Πυθίου, ώς τοπικών έπωνύμων τοΰ έτους πιθανώς, νϋν τό πρώτον εμφανίζεται* ότι όμως
έν τοις χρόνοις τούτοις δεν ήτο σταθερά, άλλ' όλως έκτακτος, ή δι' αυτών έπωνυμία τοΰ
έτους, αποδεικνύει ή κάτω έν άριθ. 404 άναγραφή τοΰ ιερέως τοΰ Ασκληπιού ώς τοπικού
επωνύμου τοΰ έτους- έν άχελευθερικαϊς πράξεσι μόνον δις αναγράφεται εΐς γυμνασίαρχος
μετά δημάρχου έν Λαρίση ίΟ IX,. 539, και δύο γυμνασίαρχοι μεθ' ίερομνημόνων αυτόθι
165
μάτων της άπελευθεριΛσειος 0, μεΟ' ην έπερατοΰτο πιθανώς ή αναγραφή, ώς δηλοΰσι τά
κότα) τέρματα των στενών εδρών.
402" στίχ. 1 - κ. Τοΰ στίχ. 1 μόλις διακρίνεται ίχνος Τ, τοΰ δε στίχ. 2 τά γράμματα
ΕΟΜ ο έξ ών προκύπτει Κλεομάχου, ήτοι τό όνομα τοΰ στρατηγού- είναι δέ γνωστός
οΰτως άπλώς έξενηνεγμένος στρατηγός έξ επιγραφής της Όλοοσσόνος ΤΟ 1Χ2 12ί>7, ής
τό σχήμα των γραμμάτων είναι δμοιον τω της περί ής ό λόγος· νυν μανθάνομεν ότι ήτο
υιός τοΰ Άτρεστιδον, δι' οδ ονόματος καλούνται τίνες πολΐται εν Λαρίση, Κραννώνι,
Φαλάννΐ] κλ., και Λαρισαίος την πατρίδα- ήτο δε ίσως συγγενής τοΰ στρατηγού Μιμνομά-
χον, περί, ού βλ. τά εν αριθ. 400 στίχ. 33-Γ45] σημειούμενα· τοΰ πατρικού διατηρούνται
ίχνη ΤΙ σαφή και ϊχνος Δ. Τό έν στίχ. 8-9 όνομα είναι ή Πενκόλ[α]ος παρά τό Πευκέατης
κττ., ή Π(όπλιος) Εύκολος· άλλα μόνον τό πρώτον εΐναι βέβαιον, ώς υπαρχόντων μετά τό
Λ ιχνών λοξής κεραίας τοΰ α βεβαίως. Μετά τον στίχ. 8 υπάρχει κενόν, άπό δέ τοΰ στίχ. 9
άρχεται διάφορος χάραξις- φαίνεται λοιπόν πιθανόν ότι τό πρώτον ήμισυ τής απελευθε-
ρώσεως ταύτης Α, γραφέν υπό τίνος τεχνίτου, άφείθη διά τινα λόγον, τό δ' έ'τερον ήμισυ
συνεπλήρωσεν έτερος- τήν διαφοράν τής χαράςεως ενισχύει και τό Σ, διά λοξών μεν κε-
ραιών κατά υό πρώτον ήμισυ γραφόμενον, Σ δέ δι' οριζοντίων κεραιών κατά τό δεύτε-
ρον ήμισυ.
402- στίχ. 9-20. Τό Ο τοΰ Άιιύντου έν στίχ. 9 έχαράχθΐ] μικρότατον, σχεδόν ώς
στιγμή, μεταξύ τοΰ Τυ άνω. Οί έλευθερωταί άποτε?νθΰσι δύο συγγενικάς οικογενείας- τό εν
ζεύγος άποτελεϊ ό Πευκόί^αος και ή σύζυγος αύτοΰ Εύρυνόα- κατά τό κενόν των στίχ.
8-9 θά άνεμένομεν τό σύνηθες και ή γυνή αύτον- τοΰ ετέρου ζεύγους δεν άναγράφε-
ται ό τέως αποθανών πατήρ, άλλ' ή σύζυγος τούτου Καοοώ και οί υίοι Πιερίων και Νι-
κάδας, ών ό μεν έλαβε τό όνομα τοΰ προς πατρός πάππου, ό δέ τοΰ προς μητρός- ό
Πευκόλαος άρα είναι εκ πατρός θειος των Πιερίωνος και Νικάδου- σημειωτέον δέ ότι
έν τη άνω ύπ' αριθ. 367 έπιγραφή άπαντα ουχί μεμακρυσμένος πρόγονος, ονόματι
«Πιερίων Θρασυλάου», τής αυτής οικογενείας, άλλ' ών πολίτης τής Δολίχης- ή λοιπόν
ούτοι μετώκησαν καΐ έγένοντο πολΤται τοΰ Πνϋ'ίου, ή ή μνημονευθείσα έπιγραφή ευρέθη
έν τη περιοχή ουχί τοΰ Καστριού Λούχλιστας, άλλα των περι τήν Τοπόλιανην τοΰ χωρίου
Σέλους τύπων, και ήχθη εις Λούχλισταν ή Κασοώ εΐναι βεβαίως σύντομος υποκορισμός
τής Κασσάνδρας μάλλον, ήττον δέ ετέρου ονόματος. Περί δέ τοΰ Ενρείον βλ. τά έν
άριθ. 392 σημειωθέντα.
402- στίχ. 21-28. ΊΙ άπελευθέρωσις αυτη Β φαίνεται ότι έμεινεν ατελής- διότι
άπό τοΰ στίχ. 29 είναι εΰλογον νά θεωρήσωμεν βτι άρχεται έιέρα άπελευθέρωσις, τούτο δέ
ένεκα τής αναγραφής έν στίχ. 41-42 ετέρου στρατηγού. Τήν άτέλειαν βεβαιοΰσί πως και
αί πολλαί διττογραφίαι έν στίχ. 21-22. Ή έν στίχ. 2.'! διάγνωσις τοΰ στρατηγοΰ Λέοντος,
εμφανώς τοΰ έν άριθ. 400 Α πολλ,άκις άπαντώντος, υιού τοΰ Κλεΐππον Λτραγίον,
εΐναι άσφαλής έκ τών περισιοθέντων ιχνών ΛΕΟ ΓΟΣ. Ή αναγραφή τών δύο γυμνασιάρχων
τοΰ Πυθίου, ώς τοπικών έπωνύμων τοΰ έτους πιθανώς, νϋν τό πρώτον εμφανίζεται* ότι όμως
έν τοις χρόνοις τούτοις δεν ήτο σταθερά, άλλ' όλως έκτακτος, ή δι' αυτών έπωνυμία τοΰ
έτους, αποδεικνύει ή κάτω έν άριθ. 404 άναγραφή τοΰ ιερέως τοΰ Ασκληπιού ώς τοπικού
επωνύμου τοΰ έτους- έν άχελευθερικαϊς πράξεσι μόνον δις αναγράφεται εΐς γυμνασίαρχος
μετά δημάρχου έν Λαρίση ίΟ IX,. 539, και δύο γυμνασίαρχοι μεθ' ίερομνημόνων αυτόθι