DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0176
166
Άηοαχόλου Σ. Άρβανιτοπούλου
λ ε 1924
Γ)41. Ό πρώτος των έν Πυθίω γυμνασιάρχοον τούτοον εμφανίζεται ώς ελευθερωτής έν
αριθ. 401 στίχ. 9;· τοΰ δευτέρου τό δνομα ήτο πιθανώς Δίκαιος, διότι έν τέλει μεν
τοΰ στίχ. 26 διακρίνεται, καίπερ μόλις, ϊχνος Δ, έν αρχή δέ τοΰ στίχ. 27 υπάρχει σαφώς
ΛΙθΥ· τοΰ δέ πατρικοΰ αύτοΰ ύπάρχουσι σαφή ί'χνη Χ έν άοχη τοΰ στίχ. 18, κεραίας δέ Μ
ικανό ν τμήμα έν τέλει τοΰ στίχ. 27.
402' στίχ. 29-42- Ή χάραξις των στίχων τούτων είναι κατά τι διάφορος της των
προηγουμένων, δηλοΰσα ότι υπό τοΰ αύτοΰ μεν τεχνίτου ίσως. άλλ' έν άλλω χρόνω έγράφη
ή επιγραφή. Έν στίχ. 32-34 τό μεν όνομα Κλειώ είναι λίαν πιθανόν, τό δέ 'Ριανοΰ
βεβαιοΰσιν ίχνη ρ- προ αύτοΰ ύπάρχει ίχνος καθέτου κεραίας, τοΰ Η πιθανώς, όπερ ή ανή-
κει τω πατρικώ αύτής, ή τω άρθρω ή, άτόπως γραφέντι- διότι ή Κλειώ λογίζεται πιθανώς
ώς μήτηρ τοΰ θεοδιόρου και σύζυγος τοΰ Εύδήμου· διό έθέσαμεν τό ή προ τοΰ μήτηρ,
τοΰ χαράκτου άποδεικνυομένου έκ τών έν στίχ. 34-35 διττογραφιών, ότι συνέχεεν ένιαχοΰ
τά πράγματα. Ό δέ στρατηγός Θεσσαλός, γράφεις δια μειζόνων γραμμάτων, είναι πι&ανώ-
τατα απόγονος τοΰ έν επιγραφή τοΰ Ναρθακίου ΙΟ IX,. 89α στίχ. 6 ομωνύμου, ενός τών από
150-147 πΧ ετών αναγραφομένου < στρατηγού τών Θεοοαλών Θεσσαλού Θρασυμή-
δεος Φεραίου», και στενός συγγενής, ίσως αδελφός, τοΰ έν αριθ. 404-405 κ. ά. αναγρα-
φομένου στρατηγού Πανσανίον τοΰ Θρασυμήδον Φεραίου.
403" στίχ. 1-8. Της απελευθερώσεως ταύτης Α, έχούσης τον τύπον τών επομένων
αύτη,· περιεσοόθη τό ήμισυ, ασφαλώς συμπ/α]ρούμενον.
403· στίχ. 9-26. Ό απλώς έκφερόμενος στρατηγός Κλέων εΐναι βεβαίως ό έν αριθ.
401 στίχ. 26 ώς Λαρισαίος καθοριζόμενος. Έκ τών έλευθερωτών οί μεν δύο άνδρες εΐναι
αδελφοί, τών δέ δύο γυναικών πιθανωτάτη προς αύτούς σχέσις εΐναι μητρός και μάμμης·
τό όνομα Πέρσης παρήχθη παρά τό Περσεύς και εΐναι άσχετον βεβαίως προς τό έθνικόν
τών Περσών. Περί τοΰ Δαφναϊος βλ. τά έν Άρχ. Έφημ. τοΰ 1914 σελ. 7 σημειωθέντα'
περι δέ τοΰ Εύρειου τά άνω έν αριθ. 392 εις στίχ. 1 λεχθέντα.
403· στίχ. 27-38. Έν στίχ. 27 έγραψεν ό χαράκτης Στράτος, έμφανώς ή παραλι-
πών τά γράμματα τηγοϋν, ή ύπονοών αύτά διά βραχυγραφίας. Ό δέ στρατηγός Νικό-
λαος νΰν τό πρώτον καθίσταται γνωστός, ων πιθανώς εγγονός τοΰ έν νομίσμασι τοΰ κοινοΰ
τών Θεσσαλών μετά τοΰ στρατηγού Γοργίου αναγραφομένου Νικολάου επίσης, περί ων
βλ. τά έν Εβνιΐθ <1σ Ρΐιΐΐοΐ. 1911 σε?.. 288 ύπ' εμού σημειούμενα· οί χρόνοι αύτοΰ, ώς και
πάντων τών έπι τοΰ λίθου τούτου στρατηγών, εΐναι οί πρώιμοι τοΰ αύτοκράτορος Αύγού-
στου, ώς εΐπον άνοοτέρο». Περι τών γυμνασιάρχων έγραψα ήδη τά δέοντα έν άριθ. 402
ε'ις στίχ. 21-28- τοΰ δευτέρου τούτων έσά)θησαν έν αρχή τοΰ στίχ. 31 ίχνη ΛΟμΑΧΟΥ,
ών προηγείται χώρος δυνάμενος μόλις νά περιλάβη 2-3 γράμματα- ούτως άρα, αλλά και
πάντως, έπιβάλλεται τό Βουλόμαχος, μή άρμύττοντυς έτέρου. Τοΰ έλευθερωτοΰ τό μεν
όνομα εΐναι ασφαλές, τό δέ πατρικόν έπιβεβλημένον έκ τών περισωθέντων ιχνών και
τοΰ χοίρου. Έν αρχή τοΰ στίχ. 37 διαφαίνεται ίχνος Δ, έν τέλει δέ τοΰ στίχ. 38 ύπε-
λείφθη τι τοΰ Ν.
404·405"40(ν (είκ. 15.16.17- ΜΕ 53 τό α, β, γ). Στήλΐ| μαρμάρου ύπομέλανος
έκ τών πλευρών μόνον άκέραιος, άνω δέ και κάτω άποκεκομμένη και ελλείπουσα ούχι
πολύ, άνωτάτίο δ' έπί τι διάστημα άπεσχισμένη. — 'Ύψ. 0-84, πλάτ. 0·43, πάχ. ΟΊΟ.
Άηοαχόλου Σ. Άρβανιτοπούλου
λ ε 1924
Γ)41. Ό πρώτος των έν Πυθίω γυμνασιάρχοον τούτοον εμφανίζεται ώς ελευθερωτής έν
αριθ. 401 στίχ. 9;· τοΰ δευτέρου τό δνομα ήτο πιθανώς Δίκαιος, διότι έν τέλει μεν
τοΰ στίχ. 26 διακρίνεται, καίπερ μόλις, ϊχνος Δ, έν αρχή δέ τοΰ στίχ. 27 υπάρχει σαφώς
ΛΙθΥ· τοΰ δέ πατρικοΰ αύτοΰ ύπάρχουσι σαφή ί'χνη Χ έν άοχη τοΰ στίχ. 18, κεραίας δέ Μ
ικανό ν τμήμα έν τέλει τοΰ στίχ. 27.
402' στίχ. 29-42- Ή χάραξις των στίχων τούτων είναι κατά τι διάφορος της των
προηγουμένων, δηλοΰσα ότι υπό τοΰ αύτοΰ μεν τεχνίτου ίσως. άλλ' έν άλλω χρόνω έγράφη
ή επιγραφή. Έν στίχ. 32-34 τό μεν όνομα Κλειώ είναι λίαν πιθανόν, τό δέ 'Ριανοΰ
βεβαιοΰσιν ίχνη ρ- προ αύτοΰ ύπάρχει ίχνος καθέτου κεραίας, τοΰ Η πιθανώς, όπερ ή ανή-
κει τω πατρικώ αύτής, ή τω άρθρω ή, άτόπως γραφέντι- διότι ή Κλειώ λογίζεται πιθανώς
ώς μήτηρ τοΰ θεοδιόρου και σύζυγος τοΰ Εύδήμου· διό έθέσαμεν τό ή προ τοΰ μήτηρ,
τοΰ χαράκτου άποδεικνυομένου έκ τών έν στίχ. 34-35 διττογραφιών, ότι συνέχεεν ένιαχοΰ
τά πράγματα. Ό δέ στρατηγός Θεσσαλός, γράφεις δια μειζόνων γραμμάτων, είναι πι&ανώ-
τατα απόγονος τοΰ έν επιγραφή τοΰ Ναρθακίου ΙΟ IX,. 89α στίχ. 6 ομωνύμου, ενός τών από
150-147 πΧ ετών αναγραφομένου < στρατηγού τών Θεοοαλών Θεσσαλού Θρασυμή-
δεος Φεραίου», και στενός συγγενής, ίσως αδελφός, τοΰ έν αριθ. 404-405 κ. ά. αναγρα-
φομένου στρατηγού Πανσανίον τοΰ Θρασυμήδον Φεραίου.
403" στίχ. 1-8. Της απελευθερώσεως ταύτης Α, έχούσης τον τύπον τών επομένων
αύτη,· περιεσοόθη τό ήμισυ, ασφαλώς συμπ/α]ρούμενον.
403· στίχ. 9-26. Ό απλώς έκφερόμενος στρατηγός Κλέων εΐναι βεβαίως ό έν αριθ.
401 στίχ. 26 ώς Λαρισαίος καθοριζόμενος. Έκ τών έλευθερωτών οί μεν δύο άνδρες εΐναι
αδελφοί, τών δέ δύο γυναικών πιθανωτάτη προς αύτούς σχέσις εΐναι μητρός και μάμμης·
τό όνομα Πέρσης παρήχθη παρά τό Περσεύς και εΐναι άσχετον βεβαίως προς τό έθνικόν
τών Περσών. Περί τοΰ Δαφναϊος βλ. τά έν Άρχ. Έφημ. τοΰ 1914 σελ. 7 σημειωθέντα'
περι δέ τοΰ Εύρειου τά άνω έν αριθ. 392 εις στίχ. 1 λεχθέντα.
403· στίχ. 27-38. Έν στίχ. 27 έγραψεν ό χαράκτης Στράτος, έμφανώς ή παραλι-
πών τά γράμματα τηγοϋν, ή ύπονοών αύτά διά βραχυγραφίας. Ό δέ στρατηγός Νικό-
λαος νΰν τό πρώτον καθίσταται γνωστός, ων πιθανώς εγγονός τοΰ έν νομίσμασι τοΰ κοινοΰ
τών Θεσσαλών μετά τοΰ στρατηγού Γοργίου αναγραφομένου Νικολάου επίσης, περί ων
βλ. τά έν Εβνιΐθ <1σ Ρΐιΐΐοΐ. 1911 σε?.. 288 ύπ' εμού σημειούμενα· οί χρόνοι αύτοΰ, ώς και
πάντων τών έπι τοΰ λίθου τούτου στρατηγών, εΐναι οί πρώιμοι τοΰ αύτοκράτορος Αύγού-
στου, ώς εΐπον άνοοτέρο». Περι τών γυμνασιάρχων έγραψα ήδη τά δέοντα έν άριθ. 402
ε'ις στίχ. 21-28- τοΰ δευτέρου τούτων έσά)θησαν έν αρχή τοΰ στίχ. 31 ίχνη ΛΟμΑΧΟΥ,
ών προηγείται χώρος δυνάμενος μόλις νά περιλάβη 2-3 γράμματα- ούτως άρα, αλλά και
πάντως, έπιβάλλεται τό Βουλόμαχος, μή άρμύττοντυς έτέρου. Τοΰ έλευθερωτοΰ τό μεν
όνομα εΐναι ασφαλές, τό δέ πατρικόν έπιβεβλημένον έκ τών περισωθέντων ιχνών και
τοΰ χοίρου. Έν αρχή τοΰ στίχ. 37 διαφαίνεται ίχνος Δ, έν τέλει δέ τοΰ στίχ. 38 ύπε-
λείφθη τι τοΰ Ν.
404·405"40(ν (είκ. 15.16.17- ΜΕ 53 τό α, β, γ). Στήλΐ| μαρμάρου ύπομέλανος
έκ τών πλευρών μόνον άκέραιος, άνω δέ και κάτω άποκεκομμένη και ελλείπουσα ούχι
πολύ, άνωτάτίο δ' έπί τι διάστημα άπεσχισμένη. — 'Ύψ. 0-84, πλάτ. 0·43, πάχ. ΟΊΟ.