DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0188
178 Αποστόλου Σ. Άρβανιτοπούλον ΛΕ 1924
διέκρινα ΤΤΟΝΜΙ.Γ Υ, ήτοι όνομα 9-10 γραμμάτων, μεθ' ΰ ασφαλώς εκείτο ή λέξις
μηνός· εκ των ιχνών τούτων πιθανώτατον, άν μή βέβαιον, προκύπτει τό δνομα Γεννίππου,
δπερ είναι βεβαίως τό αυτό τω επί νομισμάτων τοϋ κοινοϋ έκ των Αύγουστείων χρόνων, οΐς
ανήκει ή επιγραφή αΰτη, άναγραφΟμένω ΞΕΝΝίΠ ή μάλιστα ΓΕΝΙΠΠ. Τά από τοϋ
στίχ. 8-11 διέγνωσα, σχεδόν ασφαλώς· δι' αυτών βεβαιοΰτάι ότι ήλέυθερώθη ό Δάξος
υπό τοϋ Νικομάχον, υίοϋ τοϋ 'Αρνάγον, υπό τον όρον της παραμονής παρά τή συζύγο)
βεβαίως τοϋ έλευθερωτοϋ και αύτω τούτφ, όστις προέθηκε την σύζυγον, Ί'σοος διότι
άπεδήμεί συχνότατα. Άξια σημειώσεως είναι ή έν στίχ. 1 1 φράσις παρά Άδω, εξ ής
δηλοΰται ότι πολλά τοιαϋτα ονόματα παρέμενον έν τή κοινή χρήσει Ίδιύκλιτα, της
γενικής πτώσεως ληγούσης εις—ως, π. χ. Νικασώς-Δεξώς, της δέ δοτικής εις—ω. Έν
στίχ. 12-15 υπόκειται τις περαιτέρω διήγησις περι των όρων τής παραμονής εως αν
ζώσιν οι κύριοι, περι τής απολύσεως τοϋ άπελευθέρου κττ., περι ων τινα μόλις διέγνωσα,
καίτοι λίαν επίμονος μελέτη δύναται να άποδώση πλείονα καΐ ασφαλέστερα/ τά έν τέλει
τοϋ στίχ. 14 και τά έν αρχή τοϋ στίχ. 15 είναι βέβαια.
407" στίχ. 16-21. Τό όνομα και τό πατρικόν τοϋ ταμίου συγκομίζονται ασφαλώς·
τοϋ δέ στρατηγοϋ διέκρινα έν τέλει τοϋ στίχ. 17 ΛΥΚοΦΡΟΙ, έξ ών προκύπτει Ανκόφρονι
σχεδόν μετά βεβαιότητος· εΐναι δέ γνωστός ύ Δυκόφρων ως στρατηγήσας τω 44-45 μΧ
έν 16 ΙΧί αριθ. 545· κατά ταϋτα ή άπελευθέρωσις αύτη 1 Οά έγράφη περι τά πεντήκοντα
έ'τη, ή και πλέον, μετά την προηγουμένην Β, καίτοι, άν τις ώρίιάτο έκ τοϋ σχήματος των
γραμμάτων, δεν Οά συνήγε λίαν ουσιώδεις διαφοράς·έκ τούτου εμφαίνεται όπύσον κινδυνώ-
δης καθίσταται ή παραδοχή τής αμέσου κατ έτος ακολουθίας, έν τή τοιαύτη αναγραφή,
τών στρατηγών οι αύτοι οΰτοι άρχοντες φαίνεται πιθανόν ότι εμφανίζονται και κάτω
έν αριθ. 408 στίχ. 22-24. Τό έν στίχ. 18 δνομα Πατράον εΐναι πιθανόν, τά δ' έν στίχ.
1Ό και 21 διεγνώσθησαν ασφαλώς πάντα.
407- στίχ- 22-26: - Ή άπελευθέρωσις αΰτη Δ έχει τό χαρακτηριστικύν σχήμα
ΠΐΊσάκις σχεδόν τω έτέρω σχήματι Σ. Τό δνομα τοϋ ταμίου είναι μόλις πιθανόν τοϋ
δε πατρικοϋ αύτοϋ διακρίνονται έν στίχ. 22 "ΗΕ/ν, έν δέ στίχ. 2;! ΟΣ, έξ ών προκύπτει
μετά πολλής πιθανότητος [Ζ]ήα[ων]ος, ήττον [Ζη]ηα[ίων]ος ή όμοιου- έσχηματίσθη
δ' έκ τής ευχής προς τά βρέφη ζήσειεν, ζήσεται, έξ ής καΐ σήμερον εύφημουντές οί
χωρικοί ποιοΰσι τό κόινότατον όνομα Ζήσης (να. ζήση!) Τοϋ έν στίχ. 24 ονόματος
τοϋ στρατηγοϋ έσώΟη προ τοϋ Α τό άνω ήμισυ τοϋ Φ, έξ ου βεβαιοϋται ό Κέφαλος·
τοϋτον παρεδέχθημεν έν Άρχ. Έφημ. 191<> σελ. 30'καΐ 32, ως στρατηγήσαντα κατά
τους όψιμους χρόνους^τοϋ Αυγούστου- νϋν καθίσταται πιθανώτερον ότι τό μεν δεύτερον
έστρατήγησε περί τό 50 μΧ., τό δέ πρώτον κατά τας πρώτας μετά. την Χριστοΰ γέν-
νήσιν δεκαετηρίδας. Τό πατρικόν τοϋ συμφώνως τοις ϊχνεσι και τω χώρω μετά πιθανύ-
τητος εικαζομένου έλευθερωτοΰ Δαμέου, νϋν τό πρώτον εμφανίζεται, καΐ φαίνεται σχη-
ματισθέν παρά τό άμφήρης, ήτοι, ώς κοινώς νϋν λέγομεν «καλοδεμένος>, ισχυρός
δήλον ότι, όστέώδης και ρωμαλέος· έκ τοϋ άμφήριστος θά ήτο δυσχερέστερος ό σχη-
ματισμός. Τά. έν στίχ. 2(> σύμβολα τών υβολών δεικνύουσιν ότι και κατά τους χρόνους
τοϋ αύτοκράτορος Κλαυδίου έτελεϊτο χρήοις αυτών.
407- στίχ. 27-30. Τό δνομα τοϋ ταμίου κατεΐχεν ίκανόν χώρον, όσον τό δνομα
Άριστο μ (γ) ένου]ς κ.τ.τ., τοϋ δέ πατρικοϋ διακρίνονται μετά τό ΕΥ ίχνη Α και μετά εν
διέκρινα ΤΤΟΝΜΙ.Γ Υ, ήτοι όνομα 9-10 γραμμάτων, μεθ' ΰ ασφαλώς εκείτο ή λέξις
μηνός· εκ των ιχνών τούτων πιθανώτατον, άν μή βέβαιον, προκύπτει τό δνομα Γεννίππου,
δπερ είναι βεβαίως τό αυτό τω επί νομισμάτων τοϋ κοινοϋ έκ των Αύγουστείων χρόνων, οΐς
ανήκει ή επιγραφή αΰτη, άναγραφΟμένω ΞΕΝΝίΠ ή μάλιστα ΓΕΝΙΠΠ. Τά από τοϋ
στίχ. 8-11 διέγνωσα, σχεδόν ασφαλώς· δι' αυτών βεβαιοΰτάι ότι ήλέυθερώθη ό Δάξος
υπό τοϋ Νικομάχον, υίοϋ τοϋ 'Αρνάγον, υπό τον όρον της παραμονής παρά τή συζύγο)
βεβαίως τοϋ έλευθερωτοϋ και αύτω τούτφ, όστις προέθηκε την σύζυγον, Ί'σοος διότι
άπεδήμεί συχνότατα. Άξια σημειώσεως είναι ή έν στίχ. 1 1 φράσις παρά Άδω, εξ ής
δηλοΰται ότι πολλά τοιαϋτα ονόματα παρέμενον έν τή κοινή χρήσει Ίδιύκλιτα, της
γενικής πτώσεως ληγούσης εις—ως, π. χ. Νικασώς-Δεξώς, της δέ δοτικής εις—ω. Έν
στίχ. 12-15 υπόκειται τις περαιτέρω διήγησις περι των όρων τής παραμονής εως αν
ζώσιν οι κύριοι, περι τής απολύσεως τοϋ άπελευθέρου κττ., περι ων τινα μόλις διέγνωσα,
καίτοι λίαν επίμονος μελέτη δύναται να άποδώση πλείονα καΐ ασφαλέστερα/ τά έν τέλει
τοϋ στίχ. 14 και τά έν αρχή τοϋ στίχ. 15 είναι βέβαια.
407" στίχ. 16-21. Τό όνομα και τό πατρικόν τοϋ ταμίου συγκομίζονται ασφαλώς·
τοϋ δέ στρατηγοϋ διέκρινα έν τέλει τοϋ στίχ. 17 ΛΥΚοΦΡΟΙ, έξ ών προκύπτει Ανκόφρονι
σχεδόν μετά βεβαιότητος· εΐναι δέ γνωστός ύ Δυκόφρων ως στρατηγήσας τω 44-45 μΧ
έν 16 ΙΧί αριθ. 545· κατά ταϋτα ή άπελευθέρωσις αύτη 1 Οά έγράφη περι τά πεντήκοντα
έ'τη, ή και πλέον, μετά την προηγουμένην Β, καίτοι, άν τις ώρίιάτο έκ τοϋ σχήματος των
γραμμάτων, δεν Οά συνήγε λίαν ουσιώδεις διαφοράς·έκ τούτου εμφαίνεται όπύσον κινδυνώ-
δης καθίσταται ή παραδοχή τής αμέσου κατ έτος ακολουθίας, έν τή τοιαύτη αναγραφή,
τών στρατηγών οι αύτοι οΰτοι άρχοντες φαίνεται πιθανόν ότι εμφανίζονται και κάτω
έν αριθ. 408 στίχ. 22-24. Τό έν στίχ. 18 δνομα Πατράον εΐναι πιθανόν, τά δ' έν στίχ.
1Ό και 21 διεγνώσθησαν ασφαλώς πάντα.
407- στίχ- 22-26: - Ή άπελευθέρωσις αΰτη Δ έχει τό χαρακτηριστικύν σχήμα
ΠΐΊσάκις σχεδόν τω έτέρω σχήματι Σ. Τό δνομα τοϋ ταμίου είναι μόλις πιθανόν τοϋ
δε πατρικοϋ αύτοϋ διακρίνονται έν στίχ. 22 "ΗΕ/ν, έν δέ στίχ. 2;! ΟΣ, έξ ών προκύπτει
μετά πολλής πιθανότητος [Ζ]ήα[ων]ος, ήττον [Ζη]ηα[ίων]ος ή όμοιου- έσχηματίσθη
δ' έκ τής ευχής προς τά βρέφη ζήσειεν, ζήσεται, έξ ής καΐ σήμερον εύφημουντές οί
χωρικοί ποιοΰσι τό κόινότατον όνομα Ζήσης (να. ζήση!) Τοϋ έν στίχ. 24 ονόματος
τοϋ στρατηγοϋ έσώΟη προ τοϋ Α τό άνω ήμισυ τοϋ Φ, έξ ου βεβαιοϋται ό Κέφαλος·
τοϋτον παρεδέχθημεν έν Άρχ. Έφημ. 191<> σελ. 30'καΐ 32, ως στρατηγήσαντα κατά
τους όψιμους χρόνους^τοϋ Αυγούστου- νϋν καθίσταται πιθανώτερον ότι τό μεν δεύτερον
έστρατήγησε περί τό 50 μΧ., τό δέ πρώτον κατά τας πρώτας μετά. την Χριστοΰ γέν-
νήσιν δεκαετηρίδας. Τό πατρικόν τοϋ συμφώνως τοις ϊχνεσι και τω χώρω μετά πιθανύ-
τητος εικαζομένου έλευθερωτοΰ Δαμέου, νϋν τό πρώτον εμφανίζεται, καΐ φαίνεται σχη-
ματισθέν παρά τό άμφήρης, ήτοι, ώς κοινώς νϋν λέγομεν «καλοδεμένος>, ισχυρός
δήλον ότι, όστέώδης και ρωμαλέος· έκ τοϋ άμφήριστος θά ήτο δυσχερέστερος ό σχη-
ματισμός. Τά. έν στίχ. 2(> σύμβολα τών υβολών δεικνύουσιν ότι και κατά τους χρόνους
τοϋ αύτοκράτορος Κλαυδίου έτελεϊτο χρήοις αυτών.
407- στίχ. 27-30. Τό δνομα τοϋ ταμίου κατεΐχεν ίκανόν χώρον, όσον τό δνομα
Άριστο μ (γ) ένου]ς κ.τ.τ., τοϋ δέ πατρικοϋ διακρίνονται μετά τό ΕΥ ίχνη Α και μετά εν