DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0191
ΛΈ. 1924
Θεσσαλιχαί έπίγραφαϊ
131
μέριμναν, ίνα μή παραμείνωσι παρά τοις έαυτοΰ κληρονόμοις, ους δεν ήσπάζετο ή ουδόλως
ή ήττον των ένθάδε έλευθερουμένων. "Ισοος ό Αμύντας ούτος είναι ό αύτός τω έν αριθ.
407 ατίχ. 2 ταμία, υίώ τοϋ Άντιγένους. Έν στίχ. 8 έγράφη εν σ αντί δύο- δύναται τις
δέ άντι τοΰ και τά δίκαια, περί ου βλ. άνω αριθ. 405 στίχ. 50-[54], νά θέση άείποτε,
ή τι δμοιον. Έν στίχ. 15 έγραψεν υ χαράκτης γτξ! ι γ, ήτοι τοϋ μεν Ρ παρέλιπε τον κύκλον
τό δε μετ' αυτό ι συνεκόλλησε μετά τοϋ ακολούθου τ, οπερ εγραψεν εκ νέου. Έν στίχ.
17 δύνανται νά χωρήσωσι δύο μεν ονόματα άνευ πατρικών, άτινα μετά τοϋ ταγοΰ άποτε-
λοΰσι τον κανονικόν αριθμόν των ξενοδόχων, εν δε μετά πατρικοί), ή ουδέν τούτων, εάν
ό ταγός έξεφέρετυ μετά πατρικού. Πιθανώς ύπήρχεν εις μόνον ξενοδόκος, ώς έν αριθ.
418". Ι ό έν στίχ. 19 ατατήρες άντι στατήρας, δεικνύει μετ' άλλων πολλών παραδει-
γμάτων έν ταΐς έπιγραφαΐς ταύταις, π. χ. τέσσαρες κττ., ότι ή κοινή σήμερον παρά τω
λαώ χρησις τοϋ τύπου τούτου έχει τάς ρίζας τουλάχιστον άπό των ολίγον π Χ χρονών.
4ί)ί>' στίχ. 20-24. Ό χαράκτης της απελευθερώσεως ταύτης Β άφήκεν άριστερόθεν
φαν διύπ κατά την άρχην αύτής είχεν ϊσως τέως αποκοπή τμήμα της ακμής τοϋ λίθου.
Έν στίχ. 21 διετηρήθη μετά τό ΕΠ τοϋ πατρικοϋ κάθετος κεραία, πιθανώς αΰτόχρημα I"
έπειδή δέ έν στίχ. 26 διετηρήθη ΝοΥ τοϋ άναμενομένου πατρικοϋ τοϋ ταμίου, και έπειδή
υπόκειται πιθανότατα 6 αύτός στρατηγός, συμπληροϋται τό δλον Έπι-νου ήτοι Έπι(-γό-,μέ-
κτλ.) νου. Πάντων τούτων πιθανώτατον είναι τό Επιγόνου, διότι έν αριθ. 408 στίχ. 6
υπάρχει ταμίας Επίγονος δεινός (-- - χάρους;), πιθανώς πατήρ τοϋδε. Ό δέ έν στίχ. 22
στρατηγός Ενβίοτος είναι πιθανώς ό έν έ'τει 43-44 μ. Χ. στρατηγήσας. χρονολογούμενος
έν ΙΟ ΙΧί ούτως, υιός δέ τοϋ Κύλλου ών, στρατηγού έπίσης, περί ών βλ. τά σημειωθέντα
έν Άρχ. Έφημ. 1917 σελ. 132. Έν τοις στίχ. 26-27 και 32-33 διαγιγνώσκεται Κύλ-
λου· άλλ'ή έν στίχ. 22 οικονομία έν τη λίαν αραιά χαράξει καθιστά άπίθανον την προσθή-
κην τοϋ πατρικού τοΰ στρατηγού. Ό έν στίχ- 23 έλευθερωτής Λεωνίδας δύναται νά ταυ-
τισθη τω έν αριθ. 40* στίχ. 15 ταμία, λόγω τού συγχρόνου σχεδόν τών επιγραφών
τούτων.
40!-)· στίχ. 25-30. Ή άπελευθέρωσις αύτη Γ έχει χαρακτηριστικών σχήμα ΕΙ τοϋ
σίγμα, οΐον και ή Δ- άμφοτέρας έγραψε πιθανώτατα ό αύτός χαράκτης έν τω αύτω έ'τει.
τοϋτο έμφαίνει καΐ ή έν άμφοτέραις παρουσία τοϋ στρατηγού - - λου και [- -λ]ΛοΥ,
ήτοι τού Κνλλου, ον ένθάδε θεωρώ άναγραφόμενον πατέρα τοϋ Εύβιότου, γνωστόν και
άλλοθεν, ώς ειπον έν στίχ. 20-24. Έν δέ στίχ. 26 υποθέτω ΰτι τό οτρατηγοϋντος έξε-
φέρετο βραχυγραφικώς, διότι άλλως καθίσταται ύπερμέτρως δυσανάλογος ή είς γράμματα
δύναμις τοϋ στίχου τούτου. Έν στίχ. 30 τό ό(βολοϋς) έδηλώθη δι* ο, ήτοι μετά οριζοντίου
κεραίας υπέρ τό ο.
409- στίχ. 31-36. Τοϋ ονόματος τοΰ στρατηγοϋ ύπάρχουσι προ τού ΛΟΥ ίχνη Λ
διεστραμμένου έκ τών τριβών εις Ο σχεδόν τοϋτο δέν δύναται νά. συμπληρωθή [Εύβιότου
τοϋ Εύκ]όλου, διότι ό στρατηγός ούτος υπήρξε λίαν προγενέστερος, ώςεΐπονέν Αρχ. Έφημ.
1917 σελ. 28-29- έπίσης ή συμπλήρωσις [Άριατοφ]ύλου δέν έγκρίνεται, διότι ό στρα-
τηγός ούτος ύπήρξεν ίκανώς μεταγενέστερος· πρβλ. Άρχ Έφημ. έ.ά. σελ. 34" 146.
Ουτω θεωρώ πιθανωτάτην ένθάδε την συμπλ,ήρωσιν [Εύβιότου τον Κύλ]λου διά
τους έν στίχ. 20-24 έκτεθέντας λόγους. Ή έν στίχ. 34 Εύφράντα είναι ασφαλής έκ
^περισωθέντων ιχνών ΥΦΡ. Έν στίχ. 35 εγραψεν ό χαράκτης ΓΡΑΙΠΑε, όπερ είναι βε-
Θεσσαλιχαί έπίγραφαϊ
131
μέριμναν, ίνα μή παραμείνωσι παρά τοις έαυτοΰ κληρονόμοις, ους δεν ήσπάζετο ή ουδόλως
ή ήττον των ένθάδε έλευθερουμένων. "Ισοος ό Αμύντας ούτος είναι ό αύτός τω έν αριθ.
407 ατίχ. 2 ταμία, υίώ τοϋ Άντιγένους. Έν στίχ. 8 έγράφη εν σ αντί δύο- δύναται τις
δέ άντι τοΰ και τά δίκαια, περί ου βλ. άνω αριθ. 405 στίχ. 50-[54], νά θέση άείποτε,
ή τι δμοιον. Έν στίχ. 15 έγραψεν υ χαράκτης γτξ! ι γ, ήτοι τοϋ μεν Ρ παρέλιπε τον κύκλον
τό δε μετ' αυτό ι συνεκόλλησε μετά τοϋ ακολούθου τ, οπερ εγραψεν εκ νέου. Έν στίχ.
17 δύνανται νά χωρήσωσι δύο μεν ονόματα άνευ πατρικών, άτινα μετά τοϋ ταγοΰ άποτε-
λοΰσι τον κανονικόν αριθμόν των ξενοδόχων, εν δε μετά πατρικοί), ή ουδέν τούτων, εάν
ό ταγός έξεφέρετυ μετά πατρικού. Πιθανώς ύπήρχεν εις μόνον ξενοδόκος, ώς έν αριθ.
418". Ι ό έν στίχ. 19 ατατήρες άντι στατήρας, δεικνύει μετ' άλλων πολλών παραδει-
γμάτων έν ταΐς έπιγραφαΐς ταύταις, π. χ. τέσσαρες κττ., ότι ή κοινή σήμερον παρά τω
λαώ χρησις τοϋ τύπου τούτου έχει τάς ρίζας τουλάχιστον άπό των ολίγον π Χ χρονών.
4ί)ί>' στίχ. 20-24. Ό χαράκτης της απελευθερώσεως ταύτης Β άφήκεν άριστερόθεν
φαν διύπ κατά την άρχην αύτής είχεν ϊσως τέως αποκοπή τμήμα της ακμής τοϋ λίθου.
Έν στίχ. 21 διετηρήθη μετά τό ΕΠ τοϋ πατρικοϋ κάθετος κεραία, πιθανώς αΰτόχρημα I"
έπειδή δέ έν στίχ. 26 διετηρήθη ΝοΥ τοϋ άναμενομένου πατρικοϋ τοϋ ταμίου, και έπειδή
υπόκειται πιθανότατα 6 αύτός στρατηγός, συμπληροϋται τό δλον Έπι-νου ήτοι Έπι(-γό-,μέ-
κτλ.) νου. Πάντων τούτων πιθανώτατον είναι τό Επιγόνου, διότι έν αριθ. 408 στίχ. 6
υπάρχει ταμίας Επίγονος δεινός (-- - χάρους;), πιθανώς πατήρ τοϋδε. Ό δέ έν στίχ. 22
στρατηγός Ενβίοτος είναι πιθανώς ό έν έ'τει 43-44 μ. Χ. στρατηγήσας. χρονολογούμενος
έν ΙΟ ΙΧί ούτως, υιός δέ τοϋ Κύλλου ών, στρατηγού έπίσης, περί ών βλ. τά σημειωθέντα
έν Άρχ. Έφημ. 1917 σελ. 132. Έν τοις στίχ. 26-27 και 32-33 διαγιγνώσκεται Κύλ-
λου· άλλ'ή έν στίχ. 22 οικονομία έν τη λίαν αραιά χαράξει καθιστά άπίθανον την προσθή-
κην τοϋ πατρικού τοΰ στρατηγού. Ό έν στίχ- 23 έλευθερωτής Λεωνίδας δύναται νά ταυ-
τισθη τω έν αριθ. 40* στίχ. 15 ταμία, λόγω τού συγχρόνου σχεδόν τών επιγραφών
τούτων.
40!-)· στίχ. 25-30. Ή άπελευθέρωσις αύτη Γ έχει χαρακτηριστικών σχήμα ΕΙ τοϋ
σίγμα, οΐον και ή Δ- άμφοτέρας έγραψε πιθανώτατα ό αύτός χαράκτης έν τω αύτω έ'τει.
τοϋτο έμφαίνει καΐ ή έν άμφοτέραις παρουσία τοϋ στρατηγού - - λου και [- -λ]ΛοΥ,
ήτοι τού Κνλλου, ον ένθάδε θεωρώ άναγραφόμενον πατέρα τοϋ Εύβιότου, γνωστόν και
άλλοθεν, ώς ειπον έν στίχ. 20-24. Έν δέ στίχ. 26 υποθέτω ΰτι τό οτρατηγοϋντος έξε-
φέρετο βραχυγραφικώς, διότι άλλως καθίσταται ύπερμέτρως δυσανάλογος ή είς γράμματα
δύναμις τοϋ στίχου τούτου. Έν στίχ. 30 τό ό(βολοϋς) έδηλώθη δι* ο, ήτοι μετά οριζοντίου
κεραίας υπέρ τό ο.
409- στίχ. 31-36. Τοϋ ονόματος τοΰ στρατηγοϋ ύπάρχουσι προ τού ΛΟΥ ίχνη Λ
διεστραμμένου έκ τών τριβών εις Ο σχεδόν τοϋτο δέν δύναται νά. συμπληρωθή [Εύβιότου
τοϋ Εύκ]όλου, διότι ό στρατηγός ούτος υπήρξε λίαν προγενέστερος, ώςεΐπονέν Αρχ. Έφημ.
1917 σελ. 28-29- έπίσης ή συμπλήρωσις [Άριατοφ]ύλου δέν έγκρίνεται, διότι ό στρα-
τηγός ούτος ύπήρξεν ίκανώς μεταγενέστερος· πρβλ. Άρχ Έφημ. έ.ά. σελ. 34" 146.
Ουτω θεωρώ πιθανωτάτην ένθάδε την συμπλ,ήρωσιν [Εύβιότου τον Κύλ]λου διά
τους έν στίχ. 20-24 έκτεθέντας λόγους. Ή έν στίχ. 34 Εύφράντα είναι ασφαλής έκ
^περισωθέντων ιχνών ΥΦΡ. Έν στίχ. 35 εγραψεν ό χαράκτης ΓΡΑΙΠΑε, όπερ είναι βε-