DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Artikel:Wilhelm, Adolf: Attikē timētikē epigraphē rōmaïkōn chronōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0203
λ Ε 1924
ΘεασαλικαΙ έπιγραψαι
195
τύμβιος, μαρμάρου ύπομέλανος, κάτω μόνον άποκεκομμένη και ελλείπουσα· άνω λήγει
εις μέγα άνθέμιον ΰψ. 078 μετά γλυπτών συνήθων κοσμημάτων, ούχι έντεχνων. Ύψ.
μετά τοΰ άνθεμίου 09"), πλάτ. 0*615, πάχ. 0*225. Άπετείχισα έκ της εκκλησίας "Αγίου
Ιωάννου του Προδρόμου τοΰ χωρίου Έίλος- Ύπό το γεΐσον έχαράχΟη μετρίως βαθέοος
και επιμελώς ή επιγραφή. "Υψ. γραμμ. 0Ό18-0Ό26, της Γ' π. Χ. έκατονταετηρίδος.
Φ]ίλιππος Δη[μ}άρχου.
Ύπ' αυτήν, κατά τό λεΐον διασωθέν διάστημα, Οά υπήρχε γραπτή παράστασις,
έξαφανισθεΐσα νϋν.
(Περί του χρόνου τής συντάξεως της πραγματείας ταύτης, ήτοι της εκδόσεως
πασών τών επιγραφών τής Περραιβικής Τριπόλεως, ειπον τά δέοντα έν Άρχ. Έφημ.
1923 σελ. 123 σημ. 1).
Απόστολος Σ. Άοβανιτόπονλος
ΑΤΤΙΚΗ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΡΩΜΑΪΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ
ΥΠΟ
Εύστόχως προσαρμόσας προς τό ύπό \ν. ΟίΙίθΠΟθΓ^θΓ εκδοθέν τεμάχιον 1(3 III
707 τρία τεμάχια ανέκδοτα, ευρισκόμενα έν τω Έπιγραφικώ Μουσείο) Αθηνών, ό Ρ.
Οΐ'&ίηάΌΐ' απέκτησε τιμητικήν έπιγραφήν Ρωμαϊκών χρόνων, ήπς κατά την άνάγνωσιν
αύτοΰ, Κθν. ΑιόΙι. 1917 II 25 έπ. αρ. 14, έχει ώς έξης:
Μη εύρων πιθανάς συμπληρώσεις δια ηττ ,«. ,,, „, „
1 ν " ' ς μ ο I Η εξ Αρείου Πάγου Βουλή
τους στίχους 7 και 8 ό έκδοτης διελαβε [χα1 ή Βου)ή χών φ κα1ό δ~μος
περί τών δυσκολιών, ας ούτοι παρέχουσι [δ >Α&η]ναίων Ιε&ία δ[ι]ά βίου >Αηόλ_
τοιουτοτρόπως: *Βί6Π φΐθ Ιβδ ΟΠαίΓΘ άβΐ'- βωνος] πατρώου Γεψυραίων
ηίθΓβδ Ιβίίΐ'βδ η Θ 8016111 Ο,α'βη ρβΐΊίβ ΟΟηβθΓ- γ> [και δαψνη]ψόρου Εϋδημον
νββδ, Π ηβ ρβαΐ γ Λνοίΐ' άθ άΌαίβ (-116 δαί' [Άψροδειοίου Φυ]λά[σ]ιον τής
1& ρΓΘΓαίθΓΘ (I 011 Γ) βΐ Ια αβΓΠΪΘΓΘ (Β, Ε ΟΟ Ι)· βν......]ορίαις πιο εβ
Νοίΐδ η'&νοηβ ραδ ΙΐΌΐινό (Ιβ ΓθβΙίΙαίΐοη .....[περί] τήν πατρίδα εύ-
βαϋδίίΠδΕίιιΙβ. Οη ρουίΤβίί 6011£6Γ Λ [έν [εργεσίας] άνα&είσης τό[ν]
έσχάτχ| άπ]ορία (8γ11θ«Θ ϊ378=--8888 1. 147) 10 [άνδριάντ]α τής γυναικός [αύ]-
βί ΟΓΟΪΐ'β ηα'ΕΐιάβιιιΟδ δ'θδΐ ηΐοηΐΐ'β «ξβηβΓβΐΐΧ [τοϋ Άϋ·η]ναΐδος τή[ς Θεο]-
ρβηάαιιί ιιηβ άίδβΙΙβ. ΚβδΙϊίιΐΘΐ· [έν στεφάνη- [κρίτουζ9)] έκ Λαμπτρά[ων] ....
φ]ορίαις. Σεβ[ασ]τών άγώνων εις] οί'£ι·6 ρΐαβ · · · · αύ]τδν εύνοί/ας]
οΐ'ιιιΐθ ιΐΐϊίίοαίΐό, ηο ΓίίΙ-οβ (ραο οβίΐβ (Ιβ ηβ ..............
ρείδ ίίοιιαβί' υιιβ βχρΓιοαίΐοη δ&Ιϊδί&ίδαηΙβ άθδ ΙθΐίΓθβ Π. Οη η'γ ρβιιί §αβΓθ ι-βοοηη&ϊ-
ίτθ αη οΐιΐίϊΐ'β (πγ' = 83), ηιιί ββΐ'αίί ιι·ορ όΐβνό ροαΓ βίι*β οβίαϊ άβδ βΐόρΐιαηέρΐιοπβδ».
Κατ' έμέ ό λίθος έχει έν στ. 7 ΟΡΙΑΙΣΠ^ I-· τών γραμμάτων τούτιον το προ-
τελευταΐον αναγνωρίζεται, νομίζω, ώς Ε και έπι τοϋ παρατεθέντος ύπό τοΰ ΟΓβίηάοΓ
φωτογραφήματος, τοΰ δέ τελευταίου ύ λίθος δεικνύει ούχι μόνον όριζοντίαν, άλλα και κά-
θετον γραμμήν μή διακρινοιιένην σαφώς έπι τοΰ φωτογραφήματος τούτου. Υποθέτω δέ
ότι ό χαράκτης δφείλων νά έγχαράξη τί)\' λέξιν ΠΙΣΤΕΩΣ άντι τοΰ ταΰ έχάραξεν ε ψι?.όν
25
ΘεασαλικαΙ έπιγραψαι
195
τύμβιος, μαρμάρου ύπομέλανος, κάτω μόνον άποκεκομμένη και ελλείπουσα· άνω λήγει
εις μέγα άνθέμιον ΰψ. 078 μετά γλυπτών συνήθων κοσμημάτων, ούχι έντεχνων. Ύψ.
μετά τοΰ άνθεμίου 09"), πλάτ. 0*615, πάχ. 0*225. Άπετείχισα έκ της εκκλησίας "Αγίου
Ιωάννου του Προδρόμου τοΰ χωρίου Έίλος- Ύπό το γεΐσον έχαράχΟη μετρίως βαθέοος
και επιμελώς ή επιγραφή. "Υψ. γραμμ. 0Ό18-0Ό26, της Γ' π. Χ. έκατονταετηρίδος.
Φ]ίλιππος Δη[μ}άρχου.
Ύπ' αυτήν, κατά τό λεΐον διασωθέν διάστημα, Οά υπήρχε γραπτή παράστασις,
έξαφανισθεΐσα νϋν.
(Περί του χρόνου τής συντάξεως της πραγματείας ταύτης, ήτοι της εκδόσεως
πασών τών επιγραφών τής Περραιβικής Τριπόλεως, ειπον τά δέοντα έν Άρχ. Έφημ.
1923 σελ. 123 σημ. 1).
Απόστολος Σ. Άοβανιτόπονλος
ΑΤΤΙΚΗ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΡΩΜΑΪΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ
ΥΠΟ
Εύστόχως προσαρμόσας προς τό ύπό \ν. ΟίΙίθΠΟθΓ^θΓ εκδοθέν τεμάχιον 1(3 III
707 τρία τεμάχια ανέκδοτα, ευρισκόμενα έν τω Έπιγραφικώ Μουσείο) Αθηνών, ό Ρ.
Οΐ'&ίηάΌΐ' απέκτησε τιμητικήν έπιγραφήν Ρωμαϊκών χρόνων, ήπς κατά την άνάγνωσιν
αύτοΰ, Κθν. ΑιόΙι. 1917 II 25 έπ. αρ. 14, έχει ώς έξης:
Μη εύρων πιθανάς συμπληρώσεις δια ηττ ,«. ,,, „, „
1 ν " ' ς μ ο I Η εξ Αρείου Πάγου Βουλή
τους στίχους 7 και 8 ό έκδοτης διελαβε [χα1 ή Βου)ή χών φ κα1ό δ~μος
περί τών δυσκολιών, ας ούτοι παρέχουσι [δ >Α&η]ναίων Ιε&ία δ[ι]ά βίου >Αηόλ_
τοιουτοτρόπως: *Βί6Π φΐθ Ιβδ ΟΠαίΓΘ άβΐ'- βωνος] πατρώου Γεψυραίων
ηίθΓβδ Ιβίίΐ'βδ η Θ 8016111 Ο,α'βη ρβΐΊίβ ΟΟηβθΓ- γ> [και δαψνη]ψόρου Εϋδημον
νββδ, Π ηβ ρβαΐ γ Λνοίΐ' άθ άΌαίβ (-116 δαί' [Άψροδειοίου Φυ]λά[σ]ιον τής
1& ρΓΘΓαίθΓΘ (I 011 Γ) βΐ Ια αβΓΠΪΘΓΘ (Β, Ε ΟΟ Ι)· βν......]ορίαις πιο εβ
Νοίΐδ η'&νοηβ ραδ ΙΐΌΐινό (Ιβ ΓθβΙίΙαίΐοη .....[περί] τήν πατρίδα εύ-
βαϋδίίΠδΕίιιΙβ. Οη ρουίΤβίί 6011£6Γ Λ [έν [εργεσίας] άνα&είσης τό[ν]
έσχάτχ| άπ]ορία (8γ11θ«Θ ϊ378=--8888 1. 147) 10 [άνδριάντ]α τής γυναικός [αύ]-
βί ΟΓΟΪΐ'β ηα'ΕΐιάβιιιΟδ δ'θδΐ ηΐοηΐΐ'β «ξβηβΓβΐΐΧ [τοϋ Άϋ·η]ναΐδος τή[ς Θεο]-
ρβηάαιιί ιιηβ άίδβΙΙβ. ΚβδΙϊίιΐΘΐ· [έν στεφάνη- [κρίτουζ9)] έκ Λαμπτρά[ων] ....
φ]ορίαις. Σεβ[ασ]τών άγώνων εις] οί'£ι·6 ρΐαβ · · · · αύ]τδν εύνοί/ας]
οΐ'ιιιΐθ ιΐΐϊίίοαίΐό, ηο ΓίίΙ-οβ (ραο οβίΐβ (Ιβ ηβ ..............
ρείδ ίίοιιαβί' υιιβ βχρΓιοαίΐοη δ&Ιϊδί&ίδαηΙβ άθδ ΙθΐίΓθβ Π. Οη η'γ ρβιιί §αβΓθ ι-βοοηη&ϊ-
ίτθ αη οΐιΐίϊΐ'β (πγ' = 83), ηιιί ββΐ'αίί ιι·ορ όΐβνό ροαΓ βίι*β οβίαϊ άβδ βΐόρΐιαηέρΐιοπβδ».
Κατ' έμέ ό λίθος έχει έν στ. 7 ΟΡΙΑΙΣΠ^ I-· τών γραμμάτων τούτιον το προ-
τελευταΐον αναγνωρίζεται, νομίζω, ώς Ε και έπι τοϋ παρατεθέντος ύπό τοΰ ΟΓβίηάοΓ
φωτογραφήματος, τοΰ δέ τελευταίου ύ λίθος δεικνύει ούχι μόνον όριζοντίαν, άλλα και κά-
θετον γραμμήν μή διακρινοιιένην σαφώς έπι τοΰ φωτογραφήματος τούτου. Υποθέτω δέ
ότι ό χαράκτης δφείλων νά έγχαράξη τί)\' λέξιν ΠΙΣΤΕΩΣ άντι τοΰ ταΰ έχάραξεν ε ψι?.όν
25