DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0232
Hinweis: Dies ist eine zusätzlich gescannte Seite, um Farbkeil und Maßstab abbilden zu können.
0.5
1 cm
Θεσσαλικοί έπιγραφαϊ
14Ρ.
Άπεχείχισα εκ χινος γέφυρας παρά χό χωρίον Σέλος έπι χής εις αύχύ άγούσης
κοινοτικής όδοΰ· κατά χήν άποχείχισιν άπεκόπησαν χέσσαρες μικραί σχίζαι, ας διεχήρησα.
Ή επιγραφή έχαράχθη έπι χής έμπροσθεν στενής έδρας, άβαθώς και επιμελώς,
άλλ'άπετρίβη ισχυρώς· ύψ. γραμμ. 0.012 - 0.017, διάστιχ. 0.008. Μεταγράφω ο χι διακρίνω:
\ Ν Α]ν[ ----
ΟΚΟΙΟΝΕΘΕΙ---- όροι όνέ&ε[κεν
Τοϋ σχίχ. 1 χά ιχνη είναι λίαν «/.σαφή- χοϋ σχίχ. 2 χά εννέα πρώτα γράμμαχα
διεγνώσθησαν ασφαλώς· εκ χοΰχο)ν βεβαιοϋχαι χό προευκλείδειον χής γραφής, δι' ής οί
χρόνοι χοϋ μνιιμείου ύρίζονχαι ώς κείμενοι περί χό 450 π. Χ., διότι προ χούχων τά
γράμματα έχαράσσονχο βαθύχαχα και μεγάλα έν Θεσσαλία καχά γενικόν σχεδόν κανόνα·
περαιχέρω έν σχίχ. 2 διαφαίνονχαι μόλις ιχνη θ Ε, αβέβαια όμως και συγκεχυμένα- εξ
αυτών θά ήδυνάμεθα νά όρίσωμεν χήν θεόχηχα. άν ποος ήσαν σαφέσχερα. π. χ. ται/
Θέ/μισστί' ϊσοίς όμως και νά μη ύπήρχέ χι περαιχέρω χοϋ όνέ&εκεν. 'Γό όνομα χοϋ
άναθέντος εκείτο καχά χύν σχίχ. Ι- χά έν αρχή χοϋ σχίχ. 2 άνήκουσι βεβαί(ος τώ πα-
χρικώ. π. χ. [Άπολλοδ]όροι Ά - - ]ονροί~ -[Ά - - -]ώρον. Έν καθαρώς Θεσσαλική επι-
γραφή άνεμένομεν---ουρειος. Άλλ' έκ χε χοΰχου και έκ χοϋ δνέϋ'εκεν έμφαίνεχαι ή
Θεσσαλική διάλεκχος. και βεβαιοϋχαι όχι και οί Βόρειοι Περραιβοί χαύχη έχρώνχο καχά
χό πλεΐσχον διόχι έν επιγραφή τών Χυρεχιών χών περί χό 425 π. Χ. χρόνων, έν Αρχ.
Έφημ. 1917 σελ. 135 είδομεν, όχι δεν εμφανίζονται χά διαλεκτικά ταϋχα στοιχεία. Οί
έγγύχερον όμως χή θεσσαλική πεδιάδι οίκοϋνχες Περραιβοί έ'χουσι σαφώς χήν Θεσσα-
λική ν διάλεκτον. Σημειωτέον όχι έχει χινά ομοιότητα χοϋχο πρύς χό παρά Κβπι έν
ΙΟ IX2 αριθ. 1280, όπερ δεν έπανεΰρον περί χούχου βλ. έμον αριθ. 386 σχοιχ. β.
:ϊ88 (είκ. 2 ΜΕ 25· πρβ. Άρχ. 'Εφημ, 1913 σελ. 162 και Κι ΙΧ=~
Στήλη μαρμάρου λευκοφαίου, έπιχο^ρίου, άνω μόνον άποκεκομμένη και έ/ = π ^^1ΐ^^
χήν άρισχεράν γωνίαν καί χι καχά χήν δεςιάν κάχω έν μέσω λήγει εις Ξ 5^1^^
0.05, ΐνα άρμοσθή έν χόρμω βάθρου ή επί παρακειμένου χω ναώ βράχιΞα
"/.ατά τον άπλούσχαχον τρόπον ώς πρωχογενής ναΐσκος. "Υψ. μεχά χ< Ξ
πλατ. 0.375, πάχ. 0.075. %
Εΰρον αυτήν έν χή έν Έλασσόνι οικία χοϋ Κώσχ</. Γάκη, όσχις λέγ Ξ +^ |
ευρεν αύχήν έν έρειπίοις αρχαίου ναοϋ παρά χήν θέσιν Τόπόλι αν ι'). έν'Οά Ξ? β
διεφύλαχχε δ' έπι πολλά έτη αύχήν έν Δούχλιτσα, και έκύμισεν είχα Ε. .£
Ενείχε δέ πολλή ν άσβεσχον ή στήλη, ώς ένχειχισθεΐσά που πάλαι υπό Ξ_2> Ο ω
ην άπεκόλλησα. =- —
Έπι χΓ]ς άνω πλευράς χοϋ πλαισίου έχαράχθη ί| επιγραφή, ο ι Ξ-29 ι_
έπι χής αριστεράς'παραστάδος, άΰαθώς καί ούχι επιμελώς, τών γρα;ιμ(/.χ(Ε·
καί φθαρένχων ίκανώς, ών υψ. 0.14 — 0.02, διάσχιχ. 0.008: Ρ Ο Ι
. , . · λ γ ι Γ' ι γ Πάσα ι α ι αναγνώσει^. στηριίΞ-
Δη/μοκρατης Αν[τι]π[ατ]ρο[υ 1 - = <ρ
κα]1 [Ε]π[ι]ν[ί]κη Παυσαν[ίον ιχνών τών έν άγκυλαΐς χεΙΙεντον ^
Δ]ιΐ τμήματα διεσώθησαν, είναι άσφαλεϊΞ"^ φ ^
Κε~ 1, ένθα σφζεται χό κάχω ήμισυ /.<: -
ραν~ δΰναταί τις νά θέση Τιΐμοκράτης \\ ι Ξ
φή χούχου είναι πιθανότατα η εν <;= 00
14Ρ.
Άπεχείχισα εκ χινος γέφυρας παρά χό χωρίον Σέλος έπι χής εις αύχύ άγούσης
κοινοτικής όδοΰ· κατά χήν άποχείχισιν άπεκόπησαν χέσσαρες μικραί σχίζαι, ας διεχήρησα.
Ή επιγραφή έχαράχθη έπι χής έμπροσθεν στενής έδρας, άβαθώς και επιμελώς,
άλλ'άπετρίβη ισχυρώς· ύψ. γραμμ. 0.012 - 0.017, διάστιχ. 0.008. Μεταγράφω ο χι διακρίνω:
\ Ν Α]ν[ ----
ΟΚΟΙΟΝΕΘΕΙ---- όροι όνέ&ε[κεν
Τοϋ σχίχ. 1 χά ιχνη είναι λίαν «/.σαφή- χοϋ σχίχ. 2 χά εννέα πρώτα γράμμαχα
διεγνώσθησαν ασφαλώς· εκ χοΰχο)ν βεβαιοϋχαι χό προευκλείδειον χής γραφής, δι' ής οί
χρόνοι χοϋ μνιιμείου ύρίζονχαι ώς κείμενοι περί χό 450 π. Χ., διότι προ χούχων τά
γράμματα έχαράσσονχο βαθύχαχα και μεγάλα έν Θεσσαλία καχά γενικόν σχεδόν κανόνα·
περαιχέρω έν σχίχ. 2 διαφαίνονχαι μόλις ιχνη θ Ε, αβέβαια όμως και συγκεχυμένα- εξ
αυτών θά ήδυνάμεθα νά όρίσωμεν χήν θεόχηχα. άν ποος ήσαν σαφέσχερα. π. χ. ται/
Θέ/μισστί' ϊσοίς όμως και νά μη ύπήρχέ χι περαιχέρω χοϋ όνέ&εκεν. 'Γό όνομα χοϋ
άναθέντος εκείτο καχά χύν σχίχ. Ι- χά έν αρχή χοϋ σχίχ. 2 άνήκουσι βεβαί(ος τώ πα-
χρικώ. π. χ. [Άπολλοδ]όροι Ά - - ]ονροί~ -[Ά - - -]ώρον. Έν καθαρώς Θεσσαλική επι-
γραφή άνεμένομεν---ουρειος. Άλλ' έκ χε χοΰχου και έκ χοϋ δνέϋ'εκεν έμφαίνεχαι ή
Θεσσαλική διάλεκχος. και βεβαιοϋχαι όχι και οί Βόρειοι Περραιβοί χαύχη έχρώνχο καχά
χό πλεΐσχον διόχι έν επιγραφή τών Χυρεχιών χών περί χό 425 π. Χ. χρόνων, έν Αρχ.
Έφημ. 1917 σελ. 135 είδομεν, όχι δεν εμφανίζονται χά διαλεκτικά ταϋχα στοιχεία. Οί
έγγύχερον όμως χή θεσσαλική πεδιάδι οίκοϋνχες Περραιβοί έ'χουσι σαφώς χήν Θεσσα-
λική ν διάλεκτον. Σημειωτέον όχι έχει χινά ομοιότητα χοϋχο πρύς χό παρά Κβπι έν
ΙΟ IX2 αριθ. 1280, όπερ δεν έπανεΰρον περί χούχου βλ. έμον αριθ. 386 σχοιχ. β.
:ϊ88 (είκ. 2 ΜΕ 25· πρβ. Άρχ. 'Εφημ, 1913 σελ. 162 και Κι ΙΧ=~
Στήλη μαρμάρου λευκοφαίου, έπιχο^ρίου, άνω μόνον άποκεκομμένη και έ/ = π ^^1ΐ^^
χήν άρισχεράν γωνίαν καί χι καχά χήν δεςιάν κάχω έν μέσω λήγει εις Ξ 5^1^^
0.05, ΐνα άρμοσθή έν χόρμω βάθρου ή επί παρακειμένου χω ναώ βράχιΞα
"/.ατά τον άπλούσχαχον τρόπον ώς πρωχογενής ναΐσκος. "Υψ. μεχά χ< Ξ
πλατ. 0.375, πάχ. 0.075. %
Εΰρον αυτήν έν χή έν Έλασσόνι οικία χοϋ Κώσχ</. Γάκη, όσχις λέγ Ξ +^ |
ευρεν αύχήν έν έρειπίοις αρχαίου ναοϋ παρά χήν θέσιν Τόπόλι αν ι'). έν'Οά Ξ? β
διεφύλαχχε δ' έπι πολλά έτη αύχήν έν Δούχλιτσα, και έκύμισεν είχα Ε. .£
Ενείχε δέ πολλή ν άσβεσχον ή στήλη, ώς ένχειχισθεΐσά που πάλαι υπό Ξ_2> Ο ω
ην άπεκόλλησα. =- —
Έπι χΓ]ς άνω πλευράς χοϋ πλαισίου έχαράχθη ί| επιγραφή, ο ι Ξ-29 ι_
έπι χής αριστεράς'παραστάδος, άΰαθώς καί ούχι επιμελώς, τών γρα;ιμ(/.χ(Ε·
καί φθαρένχων ίκανώς, ών υψ. 0.14 — 0.02, διάσχιχ. 0.008: Ρ Ο Ι
. , . · λ γ ι Γ' ι γ Πάσα ι α ι αναγνώσει^. στηριίΞ-
Δη/μοκρατης Αν[τι]π[ατ]ρο[υ 1 - = <ρ
κα]1 [Ε]π[ι]ν[ί]κη Παυσαν[ίον ιχνών τών έν άγκυλαΐς χεΙΙεντον ^
Δ]ιΐ τμήματα διεσώθησαν, είναι άσφαλεϊΞ"^ φ ^
Κε~ 1, ένθα σφζεται χό κάχω ήμισυ /.<: -
ραν~ δΰναταί τις νά θέση Τιΐμοκράτης \\ ι Ξ
φή χούχου είναι πιθανότατα η εν <;= 00