ΑΕ 1925—1920
11
άνατολόθεν τοΰ βάθρου Ισανρικόν (ΑΕ 1892^0) ελλιπούς βάθρου και τοϋ βάθρου
ί; '<* ν/ν/ * ^ /; ; ,
2: νεωκόρου στήλη .(επιγρ. αρ. 128)
Πελοπίδης
νεωκόρος.
Μεγακλείδην (ΑΕ 189245) έπικαρσίως ένεσφη-
νω μένη.
129. 130 (είκ. 3—3δ 4—4γ):
129: τιμώντων κατάλογος.
130: Ώρωτΐίων προξενιά.
Στήλη μαρμάρου φαιού κυανίζοντος, άνω
μεν ελλιπής, κάτω δέ (πρόσθεν τε και δεξιά) φέ-
ρουσα κυμάτιον άποκεκρουμένον, εξέχον, δσον
σώζεται, 0 015" ΰψ. σορζ. I 24, πλ. άνω μέν
0 327, κάτω δέ 0 345 — 0 285, πάχ. άνω μέν
0 24, κάτω δέ 0 26 και (συν τω ειρημένω κυ-
ματίω) 0 275. Ηύρέθη έν τω θεάτρω κατά τό θύ-
ρωμα τοϋ προσκηνίου έν βάθει. Ή πρόσθια καΐ
ή δεξιά επιφάνεια εινε έπιγεγραμμένάι, ή δέ αρι-
στερά εΐνε λεία, άνεπίγραφος. Τό άριστερόν της
στήλης κάτω είναι επίτηδες άποτετμημένον, ΰψος
μέν 0 32, πλάτος δέ 0 07, ϊνα, ώς φαίνεται, προ-
σαρμοσθη εις βασμόν, Ί'σως τοΰ προσκηνίου. Ή
μία των επιφανειών, ή και ώς μέτωπον λαμβάνεται,
έφερεν έν δυσι στοίχοις καθέτοις (σελίσιν) ανά
οκτώ τούλίγιστον θαλλοΰ στεφάνους ύπαλ?ιήλους
ένδον έπιγεγραμμένους, δ δέ δεξιός κρόταφος έφε-
ρεν έν μια σελίδι οκτώ τούλίγιστον στεφάνους
και ύπδ τούτοις προξενίαν. Οί σωζόμενοι στέ-
φανοι, αριθμόν 24 οί σύμπαντες (άδηλον εί άνω-
θεν τούτων ύπήρχον άλλοι και όπόσοι), διά δια-
6ήτου κεναραγμένοι (υπάρχει προς τοΰτο έν τω . .
, ■ \ / ,, · ο , ν 3 (επιγο άρ. 129): μετωπον:
κέντρω μικρόν κοίλοομα), έ'χουσι διάμετρον οί μεν τιμώντων κατάλογος: Ότέφ. 3 — 8 καΐ ιΐ-
-16.
11
άνατολόθεν τοΰ βάθρου Ισανρικόν (ΑΕ 1892^0) ελλιπούς βάθρου και τοϋ βάθρου
ί; '<* ν/ν/ * ^ /; ; ,
2: νεωκόρου στήλη .(επιγρ. αρ. 128)
Πελοπίδης
νεωκόρος.
Μεγακλείδην (ΑΕ 189245) έπικαρσίως ένεσφη-
νω μένη.
129. 130 (είκ. 3—3δ 4—4γ):
129: τιμώντων κατάλογος.
130: Ώρωτΐίων προξενιά.
Στήλη μαρμάρου φαιού κυανίζοντος, άνω
μεν ελλιπής, κάτω δέ (πρόσθεν τε και δεξιά) φέ-
ρουσα κυμάτιον άποκεκρουμένον, εξέχον, δσον
σώζεται, 0 015" ΰψ. σορζ. I 24, πλ. άνω μέν
0 327, κάτω δέ 0 345 — 0 285, πάχ. άνω μέν
0 24, κάτω δέ 0 26 και (συν τω ειρημένω κυ-
ματίω) 0 275. Ηύρέθη έν τω θεάτρω κατά τό θύ-
ρωμα τοϋ προσκηνίου έν βάθει. Ή πρόσθια καΐ
ή δεξιά επιφάνεια εινε έπιγεγραμμένάι, ή δέ αρι-
στερά εΐνε λεία, άνεπίγραφος. Τό άριστερόν της
στήλης κάτω είναι επίτηδες άποτετμημένον, ΰψος
μέν 0 32, πλάτος δέ 0 07, ϊνα, ώς φαίνεται, προ-
σαρμοσθη εις βασμόν, Ί'σως τοΰ προσκηνίου. Ή
μία των επιφανειών, ή και ώς μέτωπον λαμβάνεται,
έφερεν έν δυσι στοίχοις καθέτοις (σελίσιν) ανά
οκτώ τούλίγιστον θαλλοΰ στεφάνους ύπαλ?ιήλους
ένδον έπιγεγραμμένους, δ δέ δεξιός κρόταφος έφε-
ρεν έν μια σελίδι οκτώ τούλίγιστον στεφάνους
και ύπδ τούτοις προξενίαν. Οί σωζόμενοι στέ-
φανοι, αριθμόν 24 οί σύμπαντες (άδηλον εί άνω-
θεν τούτων ύπήρχον άλλοι και όπόσοι), διά δια-
6ήτου κεναραγμένοι (υπάρχει προς τοΰτο έν τω . .
, ■ \ / ,, · ο , ν 3 (επιγο άρ. 129): μετωπον:
κέντρω μικρόν κοίλοομα), έ'χουσι διάμετρον οί μεν τιμώντων κατάλογος: Ότέφ. 3 — 8 καΐ ιΐ-
-16.