ΑΕ 1925-1926
Β. Λεονάρδον ' Άμφιαρείου έτιιγραφαί.
33
χάρακτο επί της νοτίας επιφανείας τοΰ άνωθεν του μαρμάρου της αγωνιστικής επιγραφής
μέρους τοΰ έπικράνου.
Ή αγωνιστική επιγραφή εχει γρ. ΰψ. ± 0 008, μεταγραμμάτιον ώς 0 005, μετα-
στίχιον 0 002-0 005. Αφαιρουμένου τοΰ ύψους τοΰ γείσου έκ δε τοΰ ύψους των σωζο-
μένων στίχων ύπολογουμένου τοΰ ύψους των πρώτοον στίχων, εικάζεται δτι ή επιγραφή
εΐχε τήν αρχήν ευθύς σχεδόν (± 0 006) υπό τό γεΐσον.
148ι.2· οί πρώτοι δύο στίχοι κατΐσχον άπαν τοΰ λίθου τό πλάτος. Ή εν 16 VII
20: αγωνιστική αναγραφή (έπιγρ. αρ. 148).
416 άναπλήρωσις αυτών ορθώς υπό Ργθιπιθγ (εν επιστολή) εκρίθη εσφαλμένη· ή πλάνη
προήλθε μάλιστα διότι εν ΙΟ τό μεταξύ τής 1Ή5 σελίδος και της 2α$ κενόν, δπερ έπι τοΰ
λίθου εΐνε μόνον 0 035, χωρούν δήλον ότι τρία που και ήμισυ γράμματος, έν 16 ύπο-
λαμβάνεται μείζον. Οί δύο στίχοι, ώς είκάσαι (πρβ 16 VII 419 420), είχον ώδε·
1 άρχοντος δεινός, ιερέως] δέ τον Αμφιαράον Άλεξιδήμον τοϋ [Θεοδώρου, άγωνο&ετοϋντος
2 των Άμφιαράων καΙ Ρωμαίων Αλ]εξίδήμον τον Δημοφώντος [,οΐδε ένίκων
14 83 κέ. υπό τον 2ον στίχον ή επιγραφή διήρητο εις τρεις σελίδας, ών ή τρίτη, άπο-
κεκρουμένη, παντάπασιν ήφάνισται.
Τα εϊδη τών αγωνισμάτων έχουσι τήν αρχήν έπι τής αυτής νοητής καθέτου κεχα-
ραγμένην, ήγουν 0 18 από τής αριστεράς τοΰ λίθου ακμής, τα δέ ονόματα τών νικησάν-
των έχουσι τήν αρχήν 0 07 από τής αυτής ακμής· έν 16 VII 419 καΐ 420 έπιδιώκεται
ποιά τις συμμετρία περι τήν θέσιν τοΰ είδους τών αγωνισμάτων, ώστε νά μή ή σφόδρα
άνισον τό εκατέρωθεν τοΰ στίχου κενόν. Πλάτος δέ δεξιόθεν τής αριστεράς ωας τής μεν
1ης σελίδος εΐνε 0 235, τοΰ δέ δεξιόθεν ταύτης κενού 0 035, τής δέ 2α? σελίδος 0 235,
ύπολογουμένου δέ ωσαύτως τοΰ μεν δεξιόθεν ταύτης κενού 0 035, τής δέ σελίδος
5
Β. Λεονάρδον ' Άμφιαρείου έτιιγραφαί.
33
χάρακτο επί της νοτίας επιφανείας τοΰ άνωθεν του μαρμάρου της αγωνιστικής επιγραφής
μέρους τοΰ έπικράνου.
Ή αγωνιστική επιγραφή εχει γρ. ΰψ. ± 0 008, μεταγραμμάτιον ώς 0 005, μετα-
στίχιον 0 002-0 005. Αφαιρουμένου τοΰ ύψους τοΰ γείσου έκ δε τοΰ ύψους των σωζο-
μένων στίχων ύπολογουμένου τοΰ ύψους των πρώτοον στίχων, εικάζεται δτι ή επιγραφή
εΐχε τήν αρχήν ευθύς σχεδόν (± 0 006) υπό τό γεΐσον.
148ι.2· οί πρώτοι δύο στίχοι κατΐσχον άπαν τοΰ λίθου τό πλάτος. Ή εν 16 VII
20: αγωνιστική αναγραφή (έπιγρ. αρ. 148).
416 άναπλήρωσις αυτών ορθώς υπό Ργθιπιθγ (εν επιστολή) εκρίθη εσφαλμένη· ή πλάνη
προήλθε μάλιστα διότι εν ΙΟ τό μεταξύ τής 1Ή5 σελίδος και της 2α$ κενόν, δπερ έπι τοΰ
λίθου εΐνε μόνον 0 035, χωρούν δήλον ότι τρία που και ήμισυ γράμματος, έν 16 ύπο-
λαμβάνεται μείζον. Οί δύο στίχοι, ώς είκάσαι (πρβ 16 VII 419 420), είχον ώδε·
1 άρχοντος δεινός, ιερέως] δέ τον Αμφιαράον Άλεξιδήμον τοϋ [Θεοδώρου, άγωνο&ετοϋντος
2 των Άμφιαράων καΙ Ρωμαίων Αλ]εξίδήμον τον Δημοφώντος [,οΐδε ένίκων
14 83 κέ. υπό τον 2ον στίχον ή επιγραφή διήρητο εις τρεις σελίδας, ών ή τρίτη, άπο-
κεκρουμένη, παντάπασιν ήφάνισται.
Τα εϊδη τών αγωνισμάτων έχουσι τήν αρχήν έπι τής αυτής νοητής καθέτου κεχα-
ραγμένην, ήγουν 0 18 από τής αριστεράς τοΰ λίθου ακμής, τα δέ ονόματα τών νικησάν-
των έχουσι τήν αρχήν 0 07 από τής αυτής ακμής· έν 16 VII 419 καΐ 420 έπιδιώκεται
ποιά τις συμμετρία περι τήν θέσιν τοΰ είδους τών αγωνισμάτων, ώστε νά μή ή σφόδρα
άνισον τό εκατέρωθεν τοΰ στίχου κενόν. Πλάτος δέ δεξιόθεν τής αριστεράς ωας τής μεν
1ης σελίδος εΐνε 0 235, τοΰ δέ δεξιόθεν ταύτης κενού 0 035, τής δέ 2α? σελίδος 0 235,
ύπολογουμένου δέ ωσαύτως τοΰ μεν δεξιόθεν ταύτης κενού 0 035, τής δέ σελίδος
5