DOI Artikel:
Leonardos, Basileios I.: Amphiareiou epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14370#0049
ΑΕ 1925—1926
Β. Αεονάρδου: Άμφιαρείον έπιγραψαί
37
15012' Αναξξίππον δια δύο ξ.
ΐδΌ^β' ένηωμίω έπικώ 1ί Αμινίας Δημοκλέονς Θηβαίος 1.έπών ποιητάς 16'Αμι-
νίας Δημοκλέονς Θηβαίος- πρβ 10 VII 3197, 2ίποιητής σατύρων 2/Αμινίας Δημο-
κλέονς Θηβαίος και 10 VII 416 (α. αρ. 148) 9ένκωμίωι έπικώι ]0[Δ]ημοκλήςπ
ΆμινίονΠ Θηβαίος.
150ιΗ' Ειέρων ή αρχή του στίχου ολίγω δεξιώτερον των αντιστοίχων στί-
χων ωσαύτως έν στ. 3 4 32.
ΙδΟζβπ' μεταξύ τοϋ 26ου στίχου και 27ου κενόν μικρόν.
150\7 ττοιητή(τη)ς σφάλεις έχάραξε δις τό τη.
1503ί' τό Έξακέστ και τό ν της αυτής λέξεως έπι απαληλιμμένων κεχαραγμένα
μεταξύ δέ τού ξ και τοϋ α παρέμειναν ίχνη καθέτου γραμμής γράμματος, ωσαύτως δέ
και μετά τό τ. ό αυτός έν 10 VII 3197
ένίκα ώς κωμωδός τον αγώνα των
Χαριτησίων (στ. 22/3) καΐ τον ν ε μη τον
αγώνα των Όμολωίων (στ. 48/9).
151 (είκ. 23) \
10 VII 420 αγωνιστική άναγραφή.
Στήλη αίετοΰχος, λευκού μαρ-
μάρου, τα κάτω ελλιπής, ϋι)λ δλον
1 015 (δεξιά) — 1 27 (αριστερά- αίετού
ν\\). Ο 30), πλ. αίετού Ο 537, πλ. έπι-
γεγραμμένου χώρου άνω μεν Ο 476,
κάτω δέ Ο 505, πάχ. άνω μεν Ο 22,
ύπό δέ τον αίετόν Ο 19· ηύρέθη πα-
ρά τά πλατέα βάθρα. Τό γράμμα δ
εινε βραχύτερον τών άλλων γραμμά-
των, τό δέ η έχει ύψιτερον την μεταξύ
τών καθέτων ευθείαν.
1512 ραον Ερμαιωνδον και
τος τα Αμφι έπι απαληλιμμένων κε-
χαραγμένα. Τό ο τοϋ άγων ο σορζεται
άκέραιον (ουχί, ώς έν 10, βεβλαμμένον).
151Β μεταξύ τού ω και τοϋ μ τοϋ
Ρωμαία σφάλεις έχάραξε ι και εΐτα
άπήλειψεν αύτό. ΈπΙ τέλει τοϋ στίχου
ένεκα τοϋ χώρου άναπληρωτέον Δημο-
γέν[ου (ούχί, ώς έν 10, Δημογέν[ονς).
1514- τό ιδε ενι και τό ω έπι
απαληλιμμένων κεχαραγμένα.
1515' σαλατικτής' πρώτον έχά-
ραξε γ καΐ είτα διοόρθω σεν είς κ. 23: άγωνιοιική αναγραφή (επιγρ. άρ. 151)
Β. Αεονάρδου: Άμφιαρείον έπιγραψαί
37
15012' Αναξξίππον δια δύο ξ.
ΐδΌ^β' ένηωμίω έπικώ 1ί Αμινίας Δημοκλέονς Θηβαίος 1.έπών ποιητάς 16'Αμι-
νίας Δημοκλέονς Θηβαίος- πρβ 10 VII 3197, 2ίποιητής σατύρων 2/Αμινίας Δημο-
κλέονς Θηβαίος και 10 VII 416 (α. αρ. 148) 9ένκωμίωι έπικώι ]0[Δ]ημοκλήςπ
ΆμινίονΠ Θηβαίος.
150ιΗ' Ειέρων ή αρχή του στίχου ολίγω δεξιώτερον των αντιστοίχων στί-
χων ωσαύτως έν στ. 3 4 32.
ΙδΟζβπ' μεταξύ τοϋ 26ου στίχου και 27ου κενόν μικρόν.
150\7 ττοιητή(τη)ς σφάλεις έχάραξε δις τό τη.
1503ί' τό Έξακέστ και τό ν της αυτής λέξεως έπι απαληλιμμένων κεχαραγμένα
μεταξύ δέ τού ξ και τοϋ α παρέμειναν ίχνη καθέτου γραμμής γράμματος, ωσαύτως δέ
και μετά τό τ. ό αυτός έν 10 VII 3197
ένίκα ώς κωμωδός τον αγώνα των
Χαριτησίων (στ. 22/3) καΐ τον ν ε μη τον
αγώνα των Όμολωίων (στ. 48/9).
151 (είκ. 23) \
10 VII 420 αγωνιστική άναγραφή.
Στήλη αίετοΰχος, λευκού μαρ-
μάρου, τα κάτω ελλιπής, ϋι)λ δλον
1 015 (δεξιά) — 1 27 (αριστερά- αίετού
ν\\). Ο 30), πλ. αίετού Ο 537, πλ. έπι-
γεγραμμένου χώρου άνω μεν Ο 476,
κάτω δέ Ο 505, πάχ. άνω μεν Ο 22,
ύπό δέ τον αίετόν Ο 19· ηύρέθη πα-
ρά τά πλατέα βάθρα. Τό γράμμα δ
εινε βραχύτερον τών άλλων γραμμά-
των, τό δέ η έχει ύψιτερον την μεταξύ
τών καθέτων ευθείαν.
1512 ραον Ερμαιωνδον και
τος τα Αμφι έπι απαληλιμμένων κε-
χαραγμένα. Τό ο τοϋ άγων ο σορζεται
άκέραιον (ουχί, ώς έν 10, βεβλαμμένον).
151Β μεταξύ τού ω και τοϋ μ τοϋ
Ρωμαία σφάλεις έχάραξε ι και εΐτα
άπήλειψεν αύτό. ΈπΙ τέλει τοϋ στίχου
ένεκα τοϋ χώρου άναπληρωτέον Δημο-
γέν[ου (ούχί, ώς έν 10, Δημογέν[ονς).
1514- τό ιδε ενι και τό ω έπι
απαληλιμμένων κεχαραγμένα.
1515' σαλατικτής' πρώτον έχά-
ραξε γ καΐ είτα διοόρθω σεν είς κ. 23: άγωνιοιική αναγραφή (επιγρ. άρ. 151)