DOI Artikel:
Leonardos, Basileios I.: Amphiareiou epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14370#0050
38 Β. Λεονάρδου: 'Αμφιαρείον έττιγραφαί. ΑΕ 1925—1926
1519' εγκωμι έπι άπαληλιμμένων κεχάραγμένα.
Ϊ5Ί\0 Ευβίοτου Ω έπι άπαληλιμμένων κεχαραγμένα* άπας ό στίχος ούτος μεί-
ζοσι των άλλων γράμμασι κεχαραγμένος. Ό νικήσας ήν υίός τοΰ άγωνοθετοΰντος
(στ. 2/3).
Τ51ν,' τον ψ τον ραψωδός (άνευ προσγεγραμμένου ι) σφάλεις παρέλιπε την δε-
ξιάν πτέρυγα.
Ι5716 Βοιή&ον (ουχί, ώς έν 10-, Βοή&ον).
15122' έν τω πρώτω τοΰ στίχου γράμματι μεταξύ των καθέτων γραμμών άμφίβο-
λόν τι ϊχνος δεξιά, άλλα μάλλον φαίνεται δτι ό λιθουργός σφάλεις παρέλιπεν δλως την
ζευγνΰσαν κεραίαν τοΰ η, πρβ και στ. 60.
1δ12& 32' περί τοΰ Φιλοκράτους πρβ ΑΕ 192350β·
^ο732' Θεοφάνχον δρα έξης περι τοΰ στίχου 3ο.
15133' κοαινής· μεταξύ τοΰ κ και τοΰ α κενόν ενός γράμματος, δπερ, ώς φαίνεται,
διά βλάβην τοΰ λίθου άφείθη υπό τοΰ λιθοκόπου (περι χασμάτων πρβ. ΑΕ 1923ΐ68β·)' έν
τω προηγουμένω στίχω τό αντ τον Θεοφάνχον διά βλάβην τοΰ λίθου είνε κεχαραγμέ-
νον έπι βαθύτερου χώρου.
15ϊί6/,;' δ Έμμενίδας ένίκησεν έτι άνδρας δίανλον (στ· 55/6) καΐ δπλί[την
(στ. 61/2).
151ί8' έκ τών σωζόμενων ιχνών πιθανώταταν δτι τύ 1ον γράμμα τοΰ πρώτου ονό-
ματος είνε μ.
151ΰ0' έν Ενδι\μον σφάλεις παρέλιπε την τάς δύο καθέτους ζευγνΰσαν κε-
ραίαν τοΰ η.
15169 κέ· ουδέν τοΰ στίχου τούτου σώζεται, εικάζεται δε δτι και τό έν 10
λείψανον γράμματος έσφαλμένως έγράφη, ώστε δεν άντίκειται τη έν ΚΙββ Ζ. Οβδοΐι.
ά. §γπιη. Α§οηβ 32 (πρβ ΑΕ 1923ΐ68 β κέ) αναπληρώσει, ΰ3[παΐδας πάλην], βί)[άγε-
νείους πάλην], ^[άνδρας πάλην]· έν 10 VII 416 417 και ά. αρ. 140 141 142 ό οπλί-
της έρχεται μετά τό παγκράτιον, έν δέ VII 420 μετά τα δρομικά (στ. 61/2), πρβ
10 ν2 549 κέ.
15168' το έν αρχή Εν σώζεται άκέραιον, μετά δέ τούτο σώζεται τό άνω λοξής
γραμμής έκ τών άνω άρριστεών προς τά κάτω δεξιά, ϊσως δέ και ίχνος τοΰ άνω ετέρας
λοξής γραμμής έκ τών άνω δεξιών προς τά κάτω άριστερά, δήλον δτι τοΰ χ μάλλον ή τοΰ
ν, ήγουν Εν[χ- πρβ 10 VII 417 ί3παΐδας παγκρ[άτιον] ^^νχαρίδας Σωκράτονς
Ό[πονντιος. Ειρήσθω ένθάδε δτι άνοο σ. 17πάτ. 6 μετά τό 388 προσθ. ( + 446 + 494):,
έν δέ σ. 19 εϊκ. 6γ προσθ. = 10 VII 446, έν δέ είκ. 6δ προσθ. = 10 VII 494.
152 (είκ. 24): 10 VII 412; ιερέως καϊ απονδοφόρου στεφάνωοις.
Στήλη λευκού μαρμάρου, ελλιπής άνω (σώζεται γεΐσον, λείπει τό άέτωμα)
και κάτω και οπίσω* ΰψ. σωζ, Ο 45-0 46, πλ. Ο 527-0 54, πάχ. σωζ. ώς Ο ΙΟ- γρ.
υψ. ώς Ο 008, μεταγραμμάτιον ώς Ο 004, μεταστίχιον ώς Ο 005. Έκομίσθη εις τό
Άμφιάρειον έκ τής μονής Καλολιβαδίου (45' ώρ. άνατολόθεν τοΰ Καλάμου, χω-
ρίου κειμένου 35' ώρ. νοτανατολόθεν τοΰ Άμφιαρείου), ένθα ήν άνωθεν της πύλης ένωκο-
δο μη μένη.
1519' εγκωμι έπι άπαληλιμμένων κεχάραγμένα.
Ϊ5Ί\0 Ευβίοτου Ω έπι άπαληλιμμένων κεχαραγμένα* άπας ό στίχος ούτος μεί-
ζοσι των άλλων γράμμασι κεχαραγμένος. Ό νικήσας ήν υίός τοΰ άγωνοθετοΰντος
(στ. 2/3).
Τ51ν,' τον ψ τον ραψωδός (άνευ προσγεγραμμένου ι) σφάλεις παρέλιπε την δε-
ξιάν πτέρυγα.
Ι5716 Βοιή&ον (ουχί, ώς έν 10-, Βοή&ον).
15122' έν τω πρώτω τοΰ στίχου γράμματι μεταξύ των καθέτων γραμμών άμφίβο-
λόν τι ϊχνος δεξιά, άλλα μάλλον φαίνεται δτι ό λιθουργός σφάλεις παρέλιπεν δλως την
ζευγνΰσαν κεραίαν τοΰ η, πρβ και στ. 60.
1δ12& 32' περί τοΰ Φιλοκράτους πρβ ΑΕ 192350β·
^ο732' Θεοφάνχον δρα έξης περι τοΰ στίχου 3ο.
15133' κοαινής· μεταξύ τοΰ κ και τοΰ α κενόν ενός γράμματος, δπερ, ώς φαίνεται,
διά βλάβην τοΰ λίθου άφείθη υπό τοΰ λιθοκόπου (περι χασμάτων πρβ. ΑΕ 1923ΐ68β·)' έν
τω προηγουμένω στίχω τό αντ τον Θεοφάνχον διά βλάβην τοΰ λίθου είνε κεχαραγμέ-
νον έπι βαθύτερου χώρου.
15ϊί6/,;' δ Έμμενίδας ένίκησεν έτι άνδρας δίανλον (στ· 55/6) καΐ δπλί[την
(στ. 61/2).
151ί8' έκ τών σωζόμενων ιχνών πιθανώταταν δτι τύ 1ον γράμμα τοΰ πρώτου ονό-
ματος είνε μ.
151ΰ0' έν Ενδι\μον σφάλεις παρέλιπε την τάς δύο καθέτους ζευγνΰσαν κε-
ραίαν τοΰ η.
15169 κέ· ουδέν τοΰ στίχου τούτου σώζεται, εικάζεται δε δτι και τό έν 10
λείψανον γράμματος έσφαλμένως έγράφη, ώστε δεν άντίκειται τη έν ΚΙββ Ζ. Οβδοΐι.
ά. §γπιη. Α§οηβ 32 (πρβ ΑΕ 1923ΐ68 β κέ) αναπληρώσει, ΰ3[παΐδας πάλην], βί)[άγε-
νείους πάλην], ^[άνδρας πάλην]· έν 10 VII 416 417 και ά. αρ. 140 141 142 ό οπλί-
της έρχεται μετά τό παγκράτιον, έν δέ VII 420 μετά τα δρομικά (στ. 61/2), πρβ
10 ν2 549 κέ.
15168' το έν αρχή Εν σώζεται άκέραιον, μετά δέ τούτο σώζεται τό άνω λοξής
γραμμής έκ τών άνω άρριστεών προς τά κάτω δεξιά, ϊσως δέ και ίχνος τοΰ άνω ετέρας
λοξής γραμμής έκ τών άνω δεξιών προς τά κάτω άριστερά, δήλον δτι τοΰ χ μάλλον ή τοΰ
ν, ήγουν Εν[χ- πρβ 10 VII 417 ί3παΐδας παγκρ[άτιον] ^^νχαρίδας Σωκράτονς
Ό[πονντιος. Ειρήσθω ένθάδε δτι άνοο σ. 17πάτ. 6 μετά τό 388 προσθ. ( + 446 + 494):,
έν δέ σ. 19 εϊκ. 6γ προσθ. = 10 VII 446, έν δέ είκ. 6δ προσθ. = 10 VII 494.
152 (είκ. 24): 10 VII 412; ιερέως καϊ απονδοφόρου στεφάνωοις.
Στήλη λευκού μαρμάρου, ελλιπής άνω (σώζεται γεΐσον, λείπει τό άέτωμα)
και κάτω και οπίσω* ΰψ. σωζ, Ο 45-0 46, πλ. Ο 527-0 54, πάχ. σωζ. ώς Ο ΙΟ- γρ.
υψ. ώς Ο 008, μεταγραμμάτιον ώς Ο 004, μεταστίχιον ώς Ο 005. Έκομίσθη εις τό
Άμφιάρειον έκ τής μονής Καλολιβαδίου (45' ώρ. άνατολόθεν τοΰ Καλάμου, χω-
ρίου κειμένου 35' ώρ. νοτανατολόθεν τοΰ Άμφιαρείου), ένθα ήν άνωθεν της πύλης ένωκο-
δο μη μένη.