DOI Artikel:
Leonardos, Basileios I.: Amphiareiou epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14370#0054
42
Β. Αεονάρδον· Αμφιαρείον έστιγραφαί.
ΑΕ 1925—1926
153 (είκ. 25): ανάΦεσις : Θεογένην και Ενκλειαν και ν ιόν Αντιγονον
(πρβ έξης έπιγρ. αρ. 154).
Βάθρου πλατέος πρόσθιος ορθοστάτης, λευκοΰ μαρμάρου, υψ. 0 565, πλ. 2 67}
πάχ. 0 225· άνω φέρει επτά τόρμους, ήγουν τρεις μεν όπισθεν προς σύνδεσιν μετά
τοϋ οπισθίου όρθοστάτου, τεσσάρας δέ μείζους προς σύνδεσιν μετά τοϋ έπικράνου,
έφ' ου κατά την έπιγραφήν τρία αγάλματα ΐδρυντο- έπι της κάτω επιφανείας αριστερά
τε και δεξιά φέρει άνό ένα τόρμον καΐ άναθύρωσιν ή αριστερά επιφάνεια και ή
δεξιά ε'ισι λεΐαι. Ηύρέθη έν τφ βορράθεν τοϋ Άμφιαρείου μικρω Αύλοτοπίω έν
τω άνατολικω άγρω Π. Πετρίδου και έκομίσθη εις τό Άμφιάρειον.
■ 25: άνάϋεοις (έπιγρ. άρ. 153).
, α , λ , α Περι τοΰ οίκου τοϋ Άν-
Λντιγονος Διοννσοφανον την ίτυγατερα
Εϋηλειαν και τδν τής δνγατρός νίδν Αντιγονον τιγόνου πρβ έξης έπιγρ. άρ.
3 Θεογένον και Θεογένην Δαμάστον και Διονυσοψάνης 104 περί <ίΛΙθνυσοφανθυς α.
'Αντιγόνου την άδελφην Ενκλειαν καϊ τον επίγρ. άρ. 1411§.
5 άδελφιδονν 'Αντιγονον και Θεογένην Δαμάστον
Άμφιαράωι.
154 (είκ. 26): ανάΦεσις \ Θεογένην Δαμάστον
(πρβ ά. έπιγρ. άρ. 153)
Βάθρου έπίκρανον, λευκοΰ μαρμάρου, τριχή. τεθραυμένον, ύψ. Ο 29, πλ. Ο 635,
πάχ. Ο 635. Έπι τοϋ κάτω μέρους των καθέτων έπιφανειών ένέγλυπται κοίλωμα ΰψ
Ο 028 φέρον έκατέρωθεν, 0 032 άπό τοϋ άκρου εκάστου, καθέτως κόσμον κυματίου και
ταινίας. ΈπΙ της άνω έπιφανείας τύποι ποδών χαλκού αγάλματος (μήκος ποδός 0 235).
Έπι τής κάτω επιφανείας έν άριστερατόρμος 0
055x0 035, βάθ. 0 048. Ηύρέθη όπισθεν, ήγουν
βορράθεν, των δυσμικών βάθρων.
Ό Θεογένης τιμάται και έν τω προηγου-
μένω μνημείω (άρ. 153) μετ' Εύκλείας, τής γυ-
ναικός, και Αντιγόνου, τοϋ υιού- και ό μεν των
26: άνά&εσις (έπιγρ. αρ. 154). ένθάδε τιμώντων, Πασίων Φιλίνου, εινε άγνω-
Πασίων Φιλίνον στο?> 9 δέ Εύβίοτος Δημογένους, ιερεύς, φέρε-
Εύβίοτος Δημογένον ται έν «λλτ) έπιγραφή (ά. άρ. 152) στεφανούμε-
Θεογένην Δαμάστον νος μετά τοϋ υιού Δημογένους, σπονδοφόρου^
Άμφιαράωι υπό τοϋ δήμου Ώρωπίων έπί τε τη προς τό θείον
Β. Αεονάρδον· Αμφιαρείον έστιγραφαί.
ΑΕ 1925—1926
153 (είκ. 25): ανάΦεσις : Θεογένην και Ενκλειαν και ν ιόν Αντιγονον
(πρβ έξης έπιγρ. αρ. 154).
Βάθρου πλατέος πρόσθιος ορθοστάτης, λευκοΰ μαρμάρου, υψ. 0 565, πλ. 2 67}
πάχ. 0 225· άνω φέρει επτά τόρμους, ήγουν τρεις μεν όπισθεν προς σύνδεσιν μετά
τοϋ οπισθίου όρθοστάτου, τεσσάρας δέ μείζους προς σύνδεσιν μετά τοϋ έπικράνου,
έφ' ου κατά την έπιγραφήν τρία αγάλματα ΐδρυντο- έπι της κάτω επιφανείας αριστερά
τε και δεξιά φέρει άνό ένα τόρμον καΐ άναθύρωσιν ή αριστερά επιφάνεια και ή
δεξιά ε'ισι λεΐαι. Ηύρέθη έν τφ βορράθεν τοϋ Άμφιαρείου μικρω Αύλοτοπίω έν
τω άνατολικω άγρω Π. Πετρίδου και έκομίσθη εις τό Άμφιάρειον.
■ 25: άνάϋεοις (έπιγρ. άρ. 153).
, α , λ , α Περι τοΰ οίκου τοϋ Άν-
Λντιγονος Διοννσοφανον την ίτυγατερα
Εϋηλειαν και τδν τής δνγατρός νίδν Αντιγονον τιγόνου πρβ έξης έπιγρ. άρ.
3 Θεογένον και Θεογένην Δαμάστον και Διονυσοψάνης 104 περί <ίΛΙθνυσοφανθυς α.
'Αντιγόνου την άδελφην Ενκλειαν καϊ τον επίγρ. άρ. 1411§.
5 άδελφιδονν 'Αντιγονον και Θεογένην Δαμάστον
Άμφιαράωι.
154 (είκ. 26): ανάΦεσις \ Θεογένην Δαμάστον
(πρβ ά. έπιγρ. άρ. 153)
Βάθρου έπίκρανον, λευκοΰ μαρμάρου, τριχή. τεθραυμένον, ύψ. Ο 29, πλ. Ο 635,
πάχ. Ο 635. Έπι τοϋ κάτω μέρους των καθέτων έπιφανειών ένέγλυπται κοίλωμα ΰψ
Ο 028 φέρον έκατέρωθεν, 0 032 άπό τοϋ άκρου εκάστου, καθέτως κόσμον κυματίου και
ταινίας. ΈπΙ της άνω έπιφανείας τύποι ποδών χαλκού αγάλματος (μήκος ποδός 0 235).
Έπι τής κάτω επιφανείας έν άριστερατόρμος 0
055x0 035, βάθ. 0 048. Ηύρέθη όπισθεν, ήγουν
βορράθεν, των δυσμικών βάθρων.
Ό Θεογένης τιμάται και έν τω προηγου-
μένω μνημείω (άρ. 153) μετ' Εύκλείας, τής γυ-
ναικός, και Αντιγόνου, τοϋ υιού- και ό μεν των
26: άνά&εσις (έπιγρ. αρ. 154). ένθάδε τιμώντων, Πασίων Φιλίνου, εινε άγνω-
Πασίων Φιλίνον στο?> 9 δέ Εύβίοτος Δημογένους, ιερεύς, φέρε-
Εύβίοτος Δημογένον ται έν «λλτ) έπιγραφή (ά. άρ. 152) στεφανούμε-
Θεογένην Δαμάστον νος μετά τοϋ υιού Δημογένους, σπονδοφόρου^
Άμφιαράωι υπό τοϋ δήμου Ώρωπίων έπί τε τη προς τό θείον