DOI Artikel:
West A. B.; Meritt, Benjamin Dean: O phorologikos katalogos, I. G. I., 218
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14370#0063
ΑΕ 1925—1920
τον αριθμόν τούτον. Ή Αίγινα κατέστη Αθηναϊκή κληρουχία, ή δέ Θήρα ώς και ή
της Ευβοίας Διακρία προσετέθησαν εις την αρχήν. 1 Έν τέλει δέ ή Νίσυρος αναφαί-
νεται έν τη Νησιωτική όμάόι αντί τής προτέρας μεταξύ των Ιωνικών πόλεων κατατά-
ξεως 3 · Εί και τούτο ήτο πιθανώς προσωρινή μόνον διευθέτησις, έν τούτοις στηρι-
ζόμενοι εις τοΰτο, θά περιλάβωμεν ταύτην εις το διαμέρισμα των Νήσων τής ήμετέρας
περιόδου. Έν τέλει δέ οφείλει νά σημειωθή ότι ουδέν είναι γνωστόν περί τής θέσεως
των τριών πόλεων τής Λήμνου και "Ιμβρου μεταξύ τοΰ 440 και 425. Κατά ταϋτα ό
μέγιστος κατάλογος θά περιελάμβανε 25 ονόματα και θά έξετείνετο μόνον κατά έξ στίχους
κάτωθεν τοΰ τελευταίου ονόματος έν τω παραρτήματι τής πρώτης στήλης. Άλλά δυνατόν
ό κατάλογος τών Νήσων νά ήτο και βραχύτερος, διότι κατά τό 429 ύπήρχον κατ' άνώ-
τατον όρον μόνον 22 φόρου υποτελείς.
Κατωτέρω θά ϊδωμεν ότι ό κατάλογος τών Νήσων τοΰ έτους τούτου θά έπρεπε
νά συμπληρωθή κατά πάσαν πιθανότητα δι' είκοσι δύο ονομάτων, και τό μήκος τοΰτο
παρεδέχθημεν, ίνα συμπεράνωμεν τό κατώτατον οριον τής έπιγραφής.
Είναι δέ λίαν πιθανόν ότι ή βραχύτης τοΰ Νησιωτικού κατάλογου κατά τό 4ο0-29
οφείλεται εις την παρουσίαν ειδικού παραρτήματος, περιλαμβάνοντος τάς τρεις πόλεις τής
Λήμνου και "Ιμβρου, όπως έν ΙΟ Ρ, 220 ή και 231, διότι αί πόλεις αύται δεν φαίνοντα,,
άλλαχοΰ έν τοις φορολογικοΐς καταλόγοις μετά την έκρηξιν τοΰ πολέμου, και είναι πολύ
πιθανόν ότι όμοιον παράρτημα υπήρχε έν τή τρίτη στήλη τής υπό έξέτασιν έπιγραφής.
Κατά τό ση μείον τοΰτο όφείλομεν νά στρέψωμεν τάς ήμετέρας έρεύνας προς
τούς λίθους, ϊνα έπιβεβαιώσωμεν τά α ρποπ έπιχειρήματα ήμών. Ή κάτω επιφάνεια τυύ
τεμαχίου α δεικνύει χονδροειδή χαράγματα σμίλης ένθα ο λίθος είχε τύχει κατεργασίας, άφ'
ού διετμήθη υπό τίνος εργάτου τοΰ Μεσαίωνος, όπισθεν δέ φαίνεται περιθώριόν τι περι-
γεγλυμμένον, όπερ πιθανώς είναι σύγχρονον πρύς τον διαμελισμόν τοΰ λίθου. Εν άλλαις
λέξεσι πάσα δυνατότης αμέσου συνθέσεως τοΰ α τεμαχίου άνω μετά τού β κάτω είναι
έκτος συζητήσεως, διότι ό λίθος άφ' ού έθραύσθη έχει ύποστή κατεργασίαν, εάν βεβαίως
έθραύσθη και δέν έκόπη, ή δέ εφαπτομένη επιφάνεια έχει έξαφανισθή. Έάν τά δύο
τεμάχια τοποθετηθώσιν ούτως ώστε αί έπιφάνειαι τών τεθραυσμένων τεμαχίων νά έφά-
πτωνται κατά τό ση μείον τής θραύσεως, υπάρχει άπόστασις 0,045 μ. άπό τής κορυφής
τού τελευταίου στίχου τοΰ τεμαχίου α [Καρβασυανδές άπό Κα]ύνο, μέχρι τής κορυφής
τοΰ πρώτου οι τοΰ τεμαχίου α Άφ' ού δέ, ώς παρατηρεί ό ^οοάνν&Γά, τρεις στίχοι κατα-
λαμβάνουσι 0.05 μ. και έν τώ τεμαχίω α και έν τω τεμαχίω β, ή κορυφή τού πρώτου
οι τοΰ τεμαχίου β οφείλει νά εύρίσκηται τουλάχιστον 0,05 μ. κάτωθεν τής κορυφής τοΰ
[Καρβαουανδες άπό Κα]ύνο, υποτιθεμένου κατ' ανάγκην ενός χάσματος έκ δύο τούλά-
χιστον στίχων μεταξύ τών δύο τεμαχίων. Διά νά καταστήσωμεν έπομένως τό μεταξύ τών
στίχων διάστημα κανονικόν, όφείλουσι τά δύο τεμάχια νά άπέχωσι τουλάχιστον κατά
0,005 μ. Πάσα λοιπόν πιθανότης άμεσου προσαρμογής μεταξύ τών δύο τεμαχίων έκλείπει.
Προς τούτοις κατά πάσαν πιθανότητα ότε ό λίθος διετμήθη, ύ] τομή διήκε άπ'
άκρου εις άκρον έκ τών έμπροσθεν προς τά όπισθεν ή τανάπαλιν.
1 16 I2, 216. τφ κάτωθεν τοΰ [Θ]ερ[αι]οι στίχω
όφείλομεν νά αποκαταστήσω μεν [Διάκριοι]έν[Ευ&οίαι].
2. Αυτόθι. Ό κατάλογος τών Νήσων τής έπιγραφής
ταύτης εΐναι κατά ένα στίχον μακρότερος ή όσον παρί-
στατο εν τω ΟθΓριΐ3. Πβλ. Β. ϋ. ΜθπΙΙ, Α. <Ι. Α.,
1927, 180-185.
τον αριθμόν τούτον. Ή Αίγινα κατέστη Αθηναϊκή κληρουχία, ή δέ Θήρα ώς και ή
της Ευβοίας Διακρία προσετέθησαν εις την αρχήν. 1 Έν τέλει δέ ή Νίσυρος αναφαί-
νεται έν τη Νησιωτική όμάόι αντί τής προτέρας μεταξύ των Ιωνικών πόλεων κατατά-
ξεως 3 · Εί και τούτο ήτο πιθανώς προσωρινή μόνον διευθέτησις, έν τούτοις στηρι-
ζόμενοι εις τοΰτο, θά περιλάβωμεν ταύτην εις το διαμέρισμα των Νήσων τής ήμετέρας
περιόδου. Έν τέλει δέ οφείλει νά σημειωθή ότι ουδέν είναι γνωστόν περί τής θέσεως
των τριών πόλεων τής Λήμνου και "Ιμβρου μεταξύ τοΰ 440 και 425. Κατά ταϋτα ό
μέγιστος κατάλογος θά περιελάμβανε 25 ονόματα και θά έξετείνετο μόνον κατά έξ στίχους
κάτωθεν τοΰ τελευταίου ονόματος έν τω παραρτήματι τής πρώτης στήλης. Άλλά δυνατόν
ό κατάλογος τών Νήσων νά ήτο και βραχύτερος, διότι κατά τό 429 ύπήρχον κατ' άνώ-
τατον όρον μόνον 22 φόρου υποτελείς.
Κατωτέρω θά ϊδωμεν ότι ό κατάλογος τών Νήσων τοΰ έτους τούτου θά έπρεπε
νά συμπληρωθή κατά πάσαν πιθανότητα δι' είκοσι δύο ονομάτων, και τό μήκος τοΰτο
παρεδέχθημεν, ίνα συμπεράνωμεν τό κατώτατον οριον τής έπιγραφής.
Είναι δέ λίαν πιθανόν ότι ή βραχύτης τοΰ Νησιωτικού κατάλογου κατά τό 4ο0-29
οφείλεται εις την παρουσίαν ειδικού παραρτήματος, περιλαμβάνοντος τάς τρεις πόλεις τής
Λήμνου και "Ιμβρου, όπως έν ΙΟ Ρ, 220 ή και 231, διότι αί πόλεις αύται δεν φαίνοντα,,
άλλαχοΰ έν τοις φορολογικοΐς καταλόγοις μετά την έκρηξιν τοΰ πολέμου, και είναι πολύ
πιθανόν ότι όμοιον παράρτημα υπήρχε έν τή τρίτη στήλη τής υπό έξέτασιν έπιγραφής.
Κατά τό ση μείον τοΰτο όφείλομεν νά στρέψωμεν τάς ήμετέρας έρεύνας προς
τούς λίθους, ϊνα έπιβεβαιώσωμεν τά α ρποπ έπιχειρήματα ήμών. Ή κάτω επιφάνεια τυύ
τεμαχίου α δεικνύει χονδροειδή χαράγματα σμίλης ένθα ο λίθος είχε τύχει κατεργασίας, άφ'
ού διετμήθη υπό τίνος εργάτου τοΰ Μεσαίωνος, όπισθεν δέ φαίνεται περιθώριόν τι περι-
γεγλυμμένον, όπερ πιθανώς είναι σύγχρονον πρύς τον διαμελισμόν τοΰ λίθου. Εν άλλαις
λέξεσι πάσα δυνατότης αμέσου συνθέσεως τοΰ α τεμαχίου άνω μετά τού β κάτω είναι
έκτος συζητήσεως, διότι ό λίθος άφ' ού έθραύσθη έχει ύποστή κατεργασίαν, εάν βεβαίως
έθραύσθη και δέν έκόπη, ή δέ εφαπτομένη επιφάνεια έχει έξαφανισθή. Έάν τά δύο
τεμάχια τοποθετηθώσιν ούτως ώστε αί έπιφάνειαι τών τεθραυσμένων τεμαχίων νά έφά-
πτωνται κατά τό ση μείον τής θραύσεως, υπάρχει άπόστασις 0,045 μ. άπό τής κορυφής
τού τελευταίου στίχου τοΰ τεμαχίου α [Καρβασυανδές άπό Κα]ύνο, μέχρι τής κορυφής
τοΰ πρώτου οι τοΰ τεμαχίου α Άφ' ού δέ, ώς παρατηρεί ό ^οοάνν&Γά, τρεις στίχοι κατα-
λαμβάνουσι 0.05 μ. και έν τώ τεμαχίω α και έν τω τεμαχίω β, ή κορυφή τού πρώτου
οι τοΰ τεμαχίου β οφείλει νά εύρίσκηται τουλάχιστον 0,05 μ. κάτωθεν τής κορυφής τοΰ
[Καρβαουανδες άπό Κα]ύνο, υποτιθεμένου κατ' ανάγκην ενός χάσματος έκ δύο τούλά-
χιστον στίχων μεταξύ τών δύο τεμαχίων. Διά νά καταστήσωμεν έπομένως τό μεταξύ τών
στίχων διάστημα κανονικόν, όφείλουσι τά δύο τεμάχια νά άπέχωσι τουλάχιστον κατά
0,005 μ. Πάσα λοιπόν πιθανότης άμεσου προσαρμογής μεταξύ τών δύο τεμαχίων έκλείπει.
Προς τούτοις κατά πάσαν πιθανότητα ότε ό λίθος διετμήθη, ύ] τομή διήκε άπ'
άκρου εις άκρον έκ τών έμπροσθεν προς τά όπισθεν ή τανάπαλιν.
1 16 I2, 216. τφ κάτωθεν τοΰ [Θ]ερ[αι]οι στίχω
όφείλομεν νά αποκαταστήσω μεν [Διάκριοι]έν[Ευ&οίαι].
2. Αυτόθι. Ό κατάλογος τών Νήσων τής έπιγραφής
ταύτης εΐναι κατά ένα στίχον μακρότερος ή όσον παρί-
στατο εν τω ΟθΓριΐ3. Πβλ. Β. ϋ. ΜθπΙΙ, Α. <Ι. Α.,
1927, 180-185.