DOI Artikel:
West A. B.; Meritt, Benjamin Dean: O phorologikos katalogos, I. G. I., 218
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14370#0064
52 Υίββΐ και ΜβΜίί: Ό φορολογικός κατάλογος I. (χ. I2, 218. ΑΕ 1925—1926
Της υποθέσεως ταύτης γενομένης αποδεκτής, καταμετρήσεις δεικνύουσιν δτι τό -οι
τοΰ τεμαχίου ο ήτο τουλάχιστον οκτώ στίχους κάτωθεν τοΰ [Καρβαονανδες από Κα\ννο
τοΰ τεμαχίου α. Θά υπήρχε λοιπόν κενόν κατά πέντε στίχους μεγαλύτερον ή δσον πα-
ρεστάθη υπό τοΰ ΥνΌοά\ναι·(1 έν τω αντιγράφω τοϋ κατωτέρου ήμίσεος τής έπι-
γ ραφή ς ταύτης.
Άλλα πιστεύομεν ότι είναι δυνατόν νά δώσωμεν άκριβεστέραν λύοιν εις τό πρό-
βλημα ημών καθότι ακριβής τών ιδιορρυθμιών τοΰ μαρμάρου παρατήρησις καθίστα πιθα-
νόν τον περιορισμόν τοϋ χάσματος. Φλέψ πυριτόλιθου κατέρχεται διαγωνίως εκ δεξιών
πρύς αριστερά διά τών κατοοτέρων ονομάτων τοϋ Θρακικού καταλόγου έν τω τεμαχίφ.
α καΐ παρουσιάζεται έκ νέου μέ την αυτήν διαγώνιον κλίσιν, προς τά αριστερά άκριΰώς
τής λέξεως Νε\σιοτικός\ έν τω τεμαχίφ α Έάν τά δύο τεμάχια τοποθετηθώσιν ούτως
ώστε αί στήλαι τών ονομάτων και αριθμών νά εύρίσκοονται εις την αύτήν κατακόρυφον
γραμμήν και ή φλέψ τοϋ πυροτολίθου νά συνεχίζηται έκ τοϋ τεμαχίου α εις τό τεμάχιον
β, σχηματίζεται χάσμα μεταξύ τών δύο τεμαχίων έ'χον μήκος τόσον δσον χρειάζεται δι'
ένδεκα στίχους μεταξύ τοϋ στίχου [Καρβασνανδες άπο Κα]ννο τής προηης στήλης τοϋ
τεμαχίου α και τοϋ στίχου [ Αατνρεν]οί τής πρώτης στήλης τοϋ τεμαχίου α Ή άρίθμη-
σις τών στίχων έν τή ημετέρα μεταγραφή τών στηλών I και II βασίζεται έπι τής σχε-
τικής ταύτης αποστάσεως μεταξύ τών τεμαχίων α και α.
Άλλ' έν ω τό κύριον σώμα τοΰ Ίωνικοΰ-Καρικοΰ καταλόγου καθίσταται ούτω
κατά εννέα στίχους μακρότερον τοΰ αναφερομένου υπό τοΰ Χναοαλναΐ'ά, υπολείπεται
δμως 6 μέγας αριθμός τών έξ άπουσών πόλεων, έάν παραδεχθώμεν δτι τό κατίότατον
τού λίθου δριον ορίζεται υπό τοϋ τακτικού κατα?α5γου τών είκοσι δύο ονομάτων τοΰ
Νησιωτικού σώματος. Άφ' ετέρου τό χάσμα μεταξύ τοΰ θρακικού και τοϋ Νησιωτικοΰ
καταλόγου έν τή δευτέρα στήλη ηύξήθη εις δέκα πέντε στίχους. Τούτο ϊσακ έγείρη
υπόνοιας, άλλ' εις αυτό Οά επα νέλθω μεν άργότερον.
"Οτι δέ διαρκοΰντος τοϋ Άρχιδαμείου πολέμου δεν έθαινον πάντα καλώς έν
Καρία μανθάνθ[ΐεν παρά τοΰ Θουκυδίδου. Ό ιστορικός λέγει εις ημάς εις δύο περι-
πτώσει πώς έφονεύθησαν Αθηναίοι στρατηγοί άποπειραθέντες νά ένισχύσωσιν την θέσιν
τών Αθηναίων ενταύθα, πρώτον κατά τον χειμώνα τοΰ 430-29, δτε ό Μελήσανδρος
προσεπάθει νά ανάκτηση την Αυκίαν, δεύτερον δέ κατά τό 428-7, δτε ό Λυσικλής μετά
τινας έν αρχή επιτυχίας προσεβλήθη έν τή κοιλάδι τοΰ Μαιάνδρου 1 υπό Κάρων και Σα-
μίων προσφύγων έκ τής Άναίας. Ή αποτυχία τών δύο τούτων εκστρατειών, αϊτινες έγκα-
τέλιπον τά παράλια, και ή αδυναμία τών Άθηναίοον απέναντι τών έν Άναίααντικρύ
τής Σάμου, έγκατασταθέντων Σαμίων (ρυγάδων, κατάδηλοι πλήρη απώλεια ν τής κατά
ξηράν αρχής τών Αθηναίων, καταφανή δέ έξασθένησιν τής δυνάμεως αυτών άλλαχοΰ,
επι,βεβαιουμένων τών πορισμάτων τούτων- υπό τών έν Κολοφώνι λαβόντων χωράν. Ή
Κολοφών δηλονότι κατελήφθη υπό τών Περσών κατά τό 430, έπί τινα δέ χρόνον και
αυτός ό λιμήν τοΰ Νοτίου ήτο εις χείρας άντιαθηναϊκής μερίδος.
Αυτή ή Κολοφών ουδέποτε άνεκτήθη, καίτοι ό Πάχη ς κατώρθωσε νά έπανα-
φέρη ε'ις Νότιον τήν Άθηναϊκήν κυριαοχίαν. 3 Λεν πρέπει επομένως νά άπορώμεν διά τά
1 Θουκ. Π, 69 και III, 19. :ί Αύτ. III, 34.
·> Αύτ. IV, 75.
Της υποθέσεως ταύτης γενομένης αποδεκτής, καταμετρήσεις δεικνύουσιν δτι τό -οι
τοΰ τεμαχίου ο ήτο τουλάχιστον οκτώ στίχους κάτωθεν τοΰ [Καρβαονανδες από Κα\ννο
τοΰ τεμαχίου α. Θά υπήρχε λοιπόν κενόν κατά πέντε στίχους μεγαλύτερον ή δσον πα-
ρεστάθη υπό τοΰ ΥνΌοά\ναι·(1 έν τω αντιγράφω τοϋ κατωτέρου ήμίσεος τής έπι-
γ ραφή ς ταύτης.
Άλλα πιστεύομεν ότι είναι δυνατόν νά δώσωμεν άκριβεστέραν λύοιν εις τό πρό-
βλημα ημών καθότι ακριβής τών ιδιορρυθμιών τοΰ μαρμάρου παρατήρησις καθίστα πιθα-
νόν τον περιορισμόν τοϋ χάσματος. Φλέψ πυριτόλιθου κατέρχεται διαγωνίως εκ δεξιών
πρύς αριστερά διά τών κατοοτέρων ονομάτων τοϋ Θρακικού καταλόγου έν τω τεμαχίφ.
α καΐ παρουσιάζεται έκ νέου μέ την αυτήν διαγώνιον κλίσιν, προς τά αριστερά άκριΰώς
τής λέξεως Νε\σιοτικός\ έν τω τεμαχίφ α Έάν τά δύο τεμάχια τοποθετηθώσιν ούτως
ώστε αί στήλαι τών ονομάτων και αριθμών νά εύρίσκοονται εις την αύτήν κατακόρυφον
γραμμήν και ή φλέψ τοϋ πυροτολίθου νά συνεχίζηται έκ τοϋ τεμαχίου α εις τό τεμάχιον
β, σχηματίζεται χάσμα μεταξύ τών δύο τεμαχίων έ'χον μήκος τόσον δσον χρειάζεται δι'
ένδεκα στίχους μεταξύ τοϋ στίχου [Καρβασνανδες άπο Κα]ννο τής προηης στήλης τοϋ
τεμαχίου α και τοϋ στίχου [ Αατνρεν]οί τής πρώτης στήλης τοϋ τεμαχίου α Ή άρίθμη-
σις τών στίχων έν τή ημετέρα μεταγραφή τών στηλών I και II βασίζεται έπι τής σχε-
τικής ταύτης αποστάσεως μεταξύ τών τεμαχίων α και α.
Άλλ' έν ω τό κύριον σώμα τοΰ Ίωνικοΰ-Καρικοΰ καταλόγου καθίσταται ούτω
κατά εννέα στίχους μακρότερον τοΰ αναφερομένου υπό τοΰ Χναοαλναΐ'ά, υπολείπεται
δμως 6 μέγας αριθμός τών έξ άπουσών πόλεων, έάν παραδεχθώμεν δτι τό κατίότατον
τού λίθου δριον ορίζεται υπό τοϋ τακτικού κατα?α5γου τών είκοσι δύο ονομάτων τοΰ
Νησιωτικού σώματος. Άφ' ετέρου τό χάσμα μεταξύ τοΰ θρακικού και τοϋ Νησιωτικοΰ
καταλόγου έν τή δευτέρα στήλη ηύξήθη εις δέκα πέντε στίχους. Τούτο ϊσακ έγείρη
υπόνοιας, άλλ' εις αυτό Οά επα νέλθω μεν άργότερον.
"Οτι δέ διαρκοΰντος τοϋ Άρχιδαμείου πολέμου δεν έθαινον πάντα καλώς έν
Καρία μανθάνθ[ΐεν παρά τοΰ Θουκυδίδου. Ό ιστορικός λέγει εις ημάς εις δύο περι-
πτώσει πώς έφονεύθησαν Αθηναίοι στρατηγοί άποπειραθέντες νά ένισχύσωσιν την θέσιν
τών Αθηναίων ενταύθα, πρώτον κατά τον χειμώνα τοΰ 430-29, δτε ό Μελήσανδρος
προσεπάθει νά ανάκτηση την Αυκίαν, δεύτερον δέ κατά τό 428-7, δτε ό Λυσικλής μετά
τινας έν αρχή επιτυχίας προσεβλήθη έν τή κοιλάδι τοΰ Μαιάνδρου 1 υπό Κάρων και Σα-
μίων προσφύγων έκ τής Άναίας. Ή αποτυχία τών δύο τούτων εκστρατειών, αϊτινες έγκα-
τέλιπον τά παράλια, και ή αδυναμία τών Άθηναίοον απέναντι τών έν Άναίααντικρύ
τής Σάμου, έγκατασταθέντων Σαμίων (ρυγάδων, κατάδηλοι πλήρη απώλεια ν τής κατά
ξηράν αρχής τών Αθηναίων, καταφανή δέ έξασθένησιν τής δυνάμεως αυτών άλλαχοΰ,
επι,βεβαιουμένων τών πορισμάτων τούτων- υπό τών έν Κολοφώνι λαβόντων χωράν. Ή
Κολοφών δηλονότι κατελήφθη υπό τών Περσών κατά τό 430, έπί τινα δέ χρόνον και
αυτός ό λιμήν τοΰ Νοτίου ήτο εις χείρας άντιαθηναϊκής μερίδος.
Αυτή ή Κολοφών ουδέποτε άνεκτήθη, καίτοι ό Πάχη ς κατώρθωσε νά έπανα-
φέρη ε'ις Νότιον τήν Άθηναϊκήν κυριαοχίαν. 3 Λεν πρέπει επομένως νά άπορώμεν διά τά
1 Θουκ. Π, 69 και III, 19. :ί Αύτ. III, 34.
·> Αύτ. IV, 75.