DOI Artikel:
West A. B.; Meritt, Benjamin Dean: O phorologikos katalogos, I. G. I., 218
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14370#0073
Α Ε 1925—1926
νά επιστήσω μεν την προσοχήν ημών επί της στενής προς την ήμετέραν έπιγραφήν όμοιό-
τητος, οΰσης τοσαΰτης, ώστε δυσκόλως δυνάμεθα νά θεωρήσω μεν αυτήν ως άπλην σύμ-
πτωσιν.
Πρέπει νά τονισθή ενταύθα χαρακτηριστικόν τι των παραρτημάτων. Τα ονόματα
έν δεδομένο) παραρτήματι δεν διαφέρουσι πολν από έτους εις έτος, εάν δε τό παράρ-
τημα ευρίσκεται εις τινας περιόδους, δεν δεικνύει μεγάλην μεταβολήν από περκ')δου εις
περίοδον, έκτος ένεκα φόρου μειώσείΰς, μέχρις ού αυτί] αΰτη ή κατηγορία έξαφανισθη
πλήρως έκ των καταλόγων. Ή καταπληκτική λοιπόν όμοιότης τοϋ ημετέρου παραρτή-
ματος προς τό ΤΟ I-, 231 ευρίσκει εΰλογον έρμηνείαν, ακόμη και έάλ' τό τελευταΐον προέρ-
χηται έξ άλλης περιόδου. Μάλλον δέ δικαιολογούμεθα συμπεραίνοντες ότι τοΰτο δεν
είναι συντετμημένος τις κατάλογος τοΰ Ελλησπόντου, αλλά αληθές παράρτημα, τι τοϋ
κυρίου τμήματος τοΰ Ελλησπόντου, όμοιάζον πρύς τά άλλα μετ' αύτοΰ συνδεόμενα παραρ-
τήματα. Έν τω ΙΟ- Ρ. 231 ύπάρχουσι δΰο παραρτήματα έκτύς τοΰ ύφ' ημών έξεταζο-
μένου, είναι δέ Γσο)ς σημαντικόν ότι 4 έκ των ονομάτων, άτινα δεν ήδυνήθημεν νά εΰ-
ρωμεν έν τω κυρίω σώματι τοΰ Ελλησπόντου έν τω 10 Γ2, 218, περιλαμβάνονται έν
τοις παραρτήμασι: Χερρονεσΐται, Σέοτιοι, Λιμναίοι και Άλοπεκοννέσιοι. Προς τού-
τοις, ώς εΐδομεν, άνωθεν τοΰ παραρτήματος τοΰ Ελλησπόντου τοΰ 10 I2 218 ύπάρ/ει
έτερον παράρτημα, προς τό όποιον δεν εΰρομεν άνάλογον. Άλλ' ήδη ότε ή όμοιότης
τών 10 Τ2 218 και 231 έγένετο φανερά, είναι πιθανόν τό έτερον των δύο βοαχέων
παραρτημάτων τοϋ ΚΙ I2, 231, άφ' ου μάλιστα περιλαμβάνει έν η και περισσότερα τών
απόντων ονομάτων τοΰ τμήματος τοΰ Ελλησπόντου. Δυνάμεθα νά προβώ μεν έτι περαι-
τέρω και νά καταστήσωμεν τό μήκος της τρίτης στήλης της επιγραφής ημών άνάλογον
προς τό ήδη ορισθέν μήκος τών στηλών I χαι ΤΙ, περιλαμβάνοντες εις τοΰτο και τό
δεύτερον μικρότερον παράρτημα έκ τοΰ 10 Γ2, 231. Άφ' έτερου τό παράρτημα τών πό-
λεων τών καταβαλλουσών μόνον την απαρχή ν τοΰ φόρου δύναται νά τοποθετηθή έν τω
χάσματι της δευτέρας στήλης κάτωθεν τοΰ θρακικού καταλόγου, εις τον όποιον και
ανήκει γεωγραφικώς. Ούτω καθιστώμεν συμμετρικήν την επιγραφήν και άποφεύγομεν
τήν άνωμαλίαν της υπάρξεως τών Ιό άνεπιγράφων στίχων έν τω κέντρα) της δευτέρας
στήλης.
Ή προτεινομένη διάταξις τών διαφόρων παραρτημάτων δεικνύεται, έν εϊδει πα-
ραδείγματος, έν τη ημετέρα μεταγραφή.
ΠρΙν ή άρχίσωμεν τήν περί τοΰ παραρτήματος της πρώτης στήλης συζήτησιν
ημών, άς συμπληρώσωμεν τήν τρίτη ν στήλη ν. Αΰτη, ώς και αι άλλαι, περιελάμβανε
κείμενον 01 στίχων. Γ0 κατάλογος και τό είσαγωγικόν κείμενον τοΰ Ελλησπόντου, ώς
άποκατεστήσαμεν τοΰτο, καταλαμβάνουσι 2(> στίχους. Δυνάμεθα νά ύποθέσωμεν ότι τά
δύο παραρτήματα άτινα ήκολούθουν κατεΐχον ίσιος 10 στίχους. Τό παράρτημα τοΰ Ελ-
λησπόντου κατελάμβανε ένδεκα στίχους, τά δέ δύο επόμενα παραρτήματα, συμπεριλαμβα-
νομένων τών τε εισαγωγικών κειμένων, ενός άγραφου στίχου και τριών προσθετέων
τω δευτέρω παραρτήματι ονομάτων, καταλαμβάνουσι δά)δεκα ακόμη στίχους. Δεν ύπε-
λογίσθησαν δυο στίχοι, άλλ' εάν δεχθώμεν δύο άνεπιγράφους στίχους έν τω χάσματι
κατά μέσον της στήλης, ό συνολικός αριθμός Ίσοΰτα.ι εις 01.
Έάν στραφώμεν πάλιν προς τό παράρτημα της πριότης στήλης, βλέπομεν άμε-
νά επιστήσω μεν την προσοχήν ημών επί της στενής προς την ήμετέραν έπιγραφήν όμοιό-
τητος, οΰσης τοσαΰτης, ώστε δυσκόλως δυνάμεθα νά θεωρήσω μεν αυτήν ως άπλην σύμ-
πτωσιν.
Πρέπει νά τονισθή ενταύθα χαρακτηριστικόν τι των παραρτημάτων. Τα ονόματα
έν δεδομένο) παραρτήματι δεν διαφέρουσι πολν από έτους εις έτος, εάν δε τό παράρ-
τημα ευρίσκεται εις τινας περιόδους, δεν δεικνύει μεγάλην μεταβολήν από περκ')δου εις
περίοδον, έκτος ένεκα φόρου μειώσείΰς, μέχρις ού αυτί] αΰτη ή κατηγορία έξαφανισθη
πλήρως έκ των καταλόγων. Ή καταπληκτική λοιπόν όμοιότης τοϋ ημετέρου παραρτή-
ματος προς τό ΤΟ I-, 231 ευρίσκει εΰλογον έρμηνείαν, ακόμη και έάλ' τό τελευταΐον προέρ-
χηται έξ άλλης περιόδου. Μάλλον δέ δικαιολογούμεθα συμπεραίνοντες ότι τοΰτο δεν
είναι συντετμημένος τις κατάλογος τοΰ Ελλησπόντου, αλλά αληθές παράρτημα, τι τοϋ
κυρίου τμήματος τοΰ Ελλησπόντου, όμοιάζον πρύς τά άλλα μετ' αύτοΰ συνδεόμενα παραρ-
τήματα. Έν τω ΙΟ- Ρ. 231 ύπάρχουσι δΰο παραρτήματα έκτύς τοΰ ύφ' ημών έξεταζο-
μένου, είναι δέ Γσο)ς σημαντικόν ότι 4 έκ των ονομάτων, άτινα δεν ήδυνήθημεν νά εΰ-
ρωμεν έν τω κυρίω σώματι τοΰ Ελλησπόντου έν τω 10 Γ2, 218, περιλαμβάνονται έν
τοις παραρτήμασι: Χερρονεσΐται, Σέοτιοι, Λιμναίοι και Άλοπεκοννέσιοι. Προς τού-
τοις, ώς εΐδομεν, άνωθεν τοΰ παραρτήματος τοΰ Ελλησπόντου τοΰ 10 I2 218 ύπάρ/ει
έτερον παράρτημα, προς τό όποιον δεν εΰρομεν άνάλογον. Άλλ' ήδη ότε ή όμοιότης
τών 10 Τ2 218 και 231 έγένετο φανερά, είναι πιθανόν τό έτερον των δύο βοαχέων
παραρτημάτων τοϋ ΚΙ I2, 231, άφ' ου μάλιστα περιλαμβάνει έν η και περισσότερα τών
απόντων ονομάτων τοΰ τμήματος τοΰ Ελλησπόντου. Δυνάμεθα νά προβώ μεν έτι περαι-
τέρω και νά καταστήσωμεν τό μήκος της τρίτης στήλης της επιγραφής ημών άνάλογον
προς τό ήδη ορισθέν μήκος τών στηλών I χαι ΤΙ, περιλαμβάνοντες εις τοΰτο και τό
δεύτερον μικρότερον παράρτημα έκ τοΰ 10 Γ2, 231. Άφ' έτερου τό παράρτημα τών πό-
λεων τών καταβαλλουσών μόνον την απαρχή ν τοΰ φόρου δύναται νά τοποθετηθή έν τω
χάσματι της δευτέρας στήλης κάτωθεν τοΰ θρακικού καταλόγου, εις τον όποιον και
ανήκει γεωγραφικώς. Ούτω καθιστώμεν συμμετρικήν την επιγραφήν και άποφεύγομεν
τήν άνωμαλίαν της υπάρξεως τών Ιό άνεπιγράφων στίχων έν τω κέντρα) της δευτέρας
στήλης.
Ή προτεινομένη διάταξις τών διαφόρων παραρτημάτων δεικνύεται, έν εϊδει πα-
ραδείγματος, έν τη ημετέρα μεταγραφή.
ΠρΙν ή άρχίσωμεν τήν περί τοΰ παραρτήματος της πρώτης στήλης συζήτησιν
ημών, άς συμπληρώσωμεν τήν τρίτη ν στήλη ν. Αΰτη, ώς και αι άλλαι, περιελάμβανε
κείμενον 01 στίχων. Γ0 κατάλογος και τό είσαγωγικόν κείμενον τοΰ Ελλησπόντου, ώς
άποκατεστήσαμεν τοΰτο, καταλαμβάνουσι 2(> στίχους. Δυνάμεθα νά ύποθέσωμεν ότι τά
δύο παραρτήματα άτινα ήκολούθουν κατεΐχον ίσιος 10 στίχους. Τό παράρτημα τοΰ Ελ-
λησπόντου κατελάμβανε ένδεκα στίχους, τά δέ δύο επόμενα παραρτήματα, συμπεριλαμβα-
νομένων τών τε εισαγωγικών κειμένων, ενός άγραφου στίχου και τριών προσθετέων
τω δευτέρω παραρτήματι ονομάτων, καταλαμβάνουσι δά)δεκα ακόμη στίχους. Δεν ύπε-
λογίσθησαν δυο στίχοι, άλλ' εάν δεχθώμεν δύο άνεπιγράφους στίχους έν τω χάσματι
κατά μέσον της στήλης, ό συνολικός αριθμός Ίσοΰτα.ι εις 01.
Έάν στραφώμεν πάλιν προς τό παράρτημα της πριότης στήλης, βλέπομεν άμε-