DOI Artikel:
Deffner, Michael: Ē archaia ochyrōsis tēs poleōs skyrou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14370#0163
ΛΕ 1920 -1926
Μιχαήλ Δέφνερ: Ή άρχαία όχνρωσις τής πόλεως Σκύρου
151
τείχη (μήκους μ. 9.50 καΐ μ. 10) συνδέουσι τούτους εμμέσως μετά των προς την άκτήν κα-
τερχομένων τειχών. Έάν οί δύο πύργοι ήσαν και πλησιέστερον αλλήλων και εις την
αυτήν όριζοντίαν γραμμήν, υποθέτω, δτι οι Αθηναίοι θα εΐχον συνδέσει αυτούς δια τείχους
έχοντος πύλην εν τω μέσω.
15 : Οί δύο ανατολικοί πύργοι όμοϋ.
Τοΰτο δμως ήτο λίαν δυσχερές και λόγω της μεγάλης άπ' άλλ,ήλων αποστάσεως
των πύργων (μ. 120) και διότι δ νοτιοανατολικός κείται 13 μέτρα χαμηλότερον τοΰ έτε-
ρου. Ή μεγάλη αυτών άπόστασις ήνάγκασε τους Αθηναίους, τά δύο προς τήν παραλίαν
κατερχόμενα σκέλη να ποιήσωσι πολύ συγκλίνοντα (άνω άνοιγμα μ. 100, κάτω άνοιγμα
μ. 30), τούθ' δπερ παρεΐχεν δλιγωτέραν άσφάλειαν και άπήτει μείζονα αριθμόν ορρουρών.
Δεν αποκρύπτω ενταύθα δτι, οσάκις διηρχόμην δια της παραλιακής οδού και άνέ-
βλεπον προς τά δύο άνισομήκη σκέλτ) τών ανερχομένων τειχών και προς τους εις τά
δύο άνω άκρα αυτών στρογγύλους πύργους και έβλεπον δεξιά τού βορειοανατολικού
τάς ακανόνιστους αποκλίσεις τού από ΒΔ προς ΒΑ ανερχομένου τείχους, ήμπεδούτο
έν έμοι όλονέν περισσότερον ή γνώμη, δτι οι Αθηναίοι άλλας γραμμάς θά εΐχον
δώσει εις τήν άνατολικήν της πόλεως όχύρωσιν, έάν δεν ύπήρχον ήδη ο ί
δύο πύργοι προ τής παρ'αυτών κατακτήσεως τής νήσου.
Ιστάμενοι έπι τοΰ έμπροσθεν τού βορειοανατολικού πύργου υπάρχοντος βράχου
βλέπομεν τό άπό τοΰ πύργου προς νότον κατευθυνόμενον μικρόν τείχος (μήκους μ. 9.50)
και τό μετ' αύτοϋ έν αμβλεία γωνία συνεχόμενον μακρόν (μ. 75 περίπου), τό όποιον κατά
Μιχαήλ Δέφνερ: Ή άρχαία όχνρωσις τής πόλεως Σκύρου
151
τείχη (μήκους μ. 9.50 καΐ μ. 10) συνδέουσι τούτους εμμέσως μετά των προς την άκτήν κα-
τερχομένων τειχών. Έάν οί δύο πύργοι ήσαν και πλησιέστερον αλλήλων και εις την
αυτήν όριζοντίαν γραμμήν, υποθέτω, δτι οι Αθηναίοι θα εΐχον συνδέσει αυτούς δια τείχους
έχοντος πύλην εν τω μέσω.
15 : Οί δύο ανατολικοί πύργοι όμοϋ.
Τοΰτο δμως ήτο λίαν δυσχερές και λόγω της μεγάλης άπ' άλλ,ήλων αποστάσεως
των πύργων (μ. 120) και διότι δ νοτιοανατολικός κείται 13 μέτρα χαμηλότερον τοΰ έτε-
ρου. Ή μεγάλη αυτών άπόστασις ήνάγκασε τους Αθηναίους, τά δύο προς τήν παραλίαν
κατερχόμενα σκέλη να ποιήσωσι πολύ συγκλίνοντα (άνω άνοιγμα μ. 100, κάτω άνοιγμα
μ. 30), τούθ' δπερ παρεΐχεν δλιγωτέραν άσφάλειαν και άπήτει μείζονα αριθμόν ορρουρών.
Δεν αποκρύπτω ενταύθα δτι, οσάκις διηρχόμην δια της παραλιακής οδού και άνέ-
βλεπον προς τά δύο άνισομήκη σκέλτ) τών ανερχομένων τειχών και προς τους εις τά
δύο άνω άκρα αυτών στρογγύλους πύργους και έβλεπον δεξιά τού βορειοανατολικού
τάς ακανόνιστους αποκλίσεις τού από ΒΔ προς ΒΑ ανερχομένου τείχους, ήμπεδούτο
έν έμοι όλονέν περισσότερον ή γνώμη, δτι οι Αθηναίοι άλλας γραμμάς θά εΐχον
δώσει εις τήν άνατολικήν της πόλεως όχύρωσιν, έάν δεν ύπήρχον ήδη ο ί
δύο πύργοι προ τής παρ'αυτών κατακτήσεως τής νήσου.
Ιστάμενοι έπι τοΰ έμπροσθεν τού βορειοανατολικού πύργου υπάρχοντος βράχου
βλέπομεν τό άπό τοΰ πύργου προς νότον κατευθυνόμενον μικρόν τείχος (μήκους μ. 9.50)
και τό μετ' αύτοϋ έν αμβλεία γωνία συνεχόμενον μακρόν (μ. 75 περίπου), τό όποιον κατά