DOI Artikel:
Deffner, Michael: Ē archaia ochyrōsis tēs poleōs skyrou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14370#0165
ΑΕ 1925 -1926 Μιχαήλ Δέφνερ : Ή αρχαία όχύρωσις της πόλεως Σκνρον
153
δτι αι δια την έφαρμογήν της θΰρας έντομα! των δυο παραστάδων δεν φθάνουν κάτω μέχρι
τοΰ οριζοντίου λίθου, δηλαδή μέχρι τοΰ κατά τον Φρέδριχ κατωφλίου. Δια τοϋτο εΐνε
αδύνατον, ό λίθος οΰτος νά ήτο κατώφλιον, άλλα κατ' ανάγκην εκείτο έπ' αύτοΰ μα-
κρύτερος λίθος, ούτινος τό πάχος έφθανε μέχρι των έντομών των παραστάδων, ούτος
δε ήτο τό πραγματικόν κατώφλιον. Τοΰτο μάλιστα έξεΐχεν ολίγον της γραμμής τοΰ τεί-
χους καΐ έν τούτω ύπήρχεν άνάτρησις δια τό κνωδάκιον τής θύρας. Έκαθάρισα τό
άνοιγμα από τον σωρόν των χωμάτων, δν παρουσιάζει ή ύπ' αριθμόν 10 ε'ικών τής με-
λέτης τοΰ Φρέδριχ, και έπείσθην, δτι είζ τό νομιζόμενον κατώφλιον δεν υπάρχει άνά-
τρησις. Δια- τοΰ μακροτέρου και ολίγον εξέχοντος κατωφλίου, οΐον εγώ φαντάζομαι,
έσφίγγοντο και καθίσταντο αμετακίνητοι αί παραστάδες τής θύρας. Τό άνοιγμα ήτο
λοιπόν θύρα κα.Ι ού.χ-ι τοξοτίς. Ύπήρχεν δμως και τοξοτίς εις τό πλευρόν τής
θύρας Εις τάς άνω δύο εικόνας (Ι6ην και 17^ν), αϊτινες ελήφθησαν μετά τον καθαρι-
σμόν τοΰ ανοίγματος, ιδίως δέ εις την 17γιν διακρίνεται άριστα ή τοξοτίς. Ένδοθι τής
αριστεράς παραστάδος εινε λίθος μικροτέρου πάχους (μ. 0,25) και ύψους (μ. 0,70 περίπου)
μετ' αυτόν δέ τρεις άλλοι υψηλότεροι- οί έξ όρθιοι λίθοι άποτελοΰσιν ϊσην γραμμήν
μήκους μ. 2,80. Εις την δεξιάν παραστάδα, ήτις έ'χει βάθος 1 μέτρου, δεν υπάρχει
δμοιον άνοιγμα. Ή διάταξις αΰτη τής θύρας δεν ήτο τυχαία, αλλά σκόπιμος. Τό όπι-
σθεν τής αριστεράς παραστάδος άνοιγμα, πλάτους 25 εκατοστών και ύψους 70 εκατο-
στών περίπου, ήτο τοξοτίς, έξ ής έβαλλον κατά τοΰ έχθροΰ.
Όρθόν θεωρώ νά ομιλήσω ενταύθα αμέσως περι τής άντιστοίχου θύρας τοΰ
νοτιοανατολικώς κατερχομένου τείχους. Τής θύρας ταύτης σώζεται μόνον ή προς
78: Τό νοτιοανατολικόν σκέλος τοΰ τρίγωνου τής όχνρώοεως και ή αριστερά παραστάς της πύλης τής εξόδου.
20
153
δτι αι δια την έφαρμογήν της θΰρας έντομα! των δυο παραστάδων δεν φθάνουν κάτω μέχρι
τοΰ οριζοντίου λίθου, δηλαδή μέχρι τοΰ κατά τον Φρέδριχ κατωφλίου. Δια τοϋτο εΐνε
αδύνατον, ό λίθος οΰτος νά ήτο κατώφλιον, άλλα κατ' ανάγκην εκείτο έπ' αύτοΰ μα-
κρύτερος λίθος, ούτινος τό πάχος έφθανε μέχρι των έντομών των παραστάδων, ούτος
δε ήτο τό πραγματικόν κατώφλιον. Τοΰτο μάλιστα έξεΐχεν ολίγον της γραμμής τοΰ τεί-
χους καΐ έν τούτω ύπήρχεν άνάτρησις δια τό κνωδάκιον τής θύρας. Έκαθάρισα τό
άνοιγμα από τον σωρόν των χωμάτων, δν παρουσιάζει ή ύπ' αριθμόν 10 ε'ικών τής με-
λέτης τοΰ Φρέδριχ, και έπείσθην, δτι είζ τό νομιζόμενον κατώφλιον δεν υπάρχει άνά-
τρησις. Δια- τοΰ μακροτέρου και ολίγον εξέχοντος κατωφλίου, οΐον εγώ φαντάζομαι,
έσφίγγοντο και καθίσταντο αμετακίνητοι αί παραστάδες τής θύρας. Τό άνοιγμα ήτο
λοιπόν θύρα κα.Ι ού.χ-ι τοξοτίς. Ύπήρχεν δμως και τοξοτίς εις τό πλευρόν τής
θύρας Εις τάς άνω δύο εικόνας (Ι6ην και 17^ν), αϊτινες ελήφθησαν μετά τον καθαρι-
σμόν τοΰ ανοίγματος, ιδίως δέ εις την 17γιν διακρίνεται άριστα ή τοξοτίς. Ένδοθι τής
αριστεράς παραστάδος εινε λίθος μικροτέρου πάχους (μ. 0,25) και ύψους (μ. 0,70 περίπου)
μετ' αυτόν δέ τρεις άλλοι υψηλότεροι- οί έξ όρθιοι λίθοι άποτελοΰσιν ϊσην γραμμήν
μήκους μ. 2,80. Εις την δεξιάν παραστάδα, ήτις έ'χει βάθος 1 μέτρου, δεν υπάρχει
δμοιον άνοιγμα. Ή διάταξις αΰτη τής θύρας δεν ήτο τυχαία, αλλά σκόπιμος. Τό όπι-
σθεν τής αριστεράς παραστάδος άνοιγμα, πλάτους 25 εκατοστών και ύψους 70 εκατο-
στών περίπου, ήτο τοξοτίς, έξ ής έβαλλον κατά τοΰ έχθροΰ.
Όρθόν θεωρώ νά ομιλήσω ενταύθα αμέσως περι τής άντιστοίχου θύρας τοΰ
νοτιοανατολικώς κατερχομένου τείχους. Τής θύρας ταύτης σώζεται μόνον ή προς
78: Τό νοτιοανατολικόν σκέλος τοΰ τρίγωνου τής όχνρώοεως και ή αριστερά παραστάς της πύλης τής εξόδου.
20