162
Μιχαήλ Δέφνερ: Ή αρχαία όχύρωσις τής πόλεως Σπύρου
ΑΕ 1925-4926
Έν μικρά από τοΰ πρώτου τείχους αποστάσει ακολουθεί τό δεύτερον τεμάχιον,
το όποιον έχει κατεύθυνσιν νοτιονο-
τ ιο ανατολική ν (Ν Ν Α).
Μεγαλειτέρα εινε ή άπόστα-
στις μέχρι τοΰ τρίτου τεμαχίου τεί-
χους εις την νότιον γωνίαν. Ή φω-
τογραφία ελήφθη έκ ΝΑ, ες αποστά-
σεως 7 περίπου μετρούν.
Έοριστώ άπο τοϋδε την προσ-
οχήν εις μερικούς μεγάλους ογκολί-
θους, τους οποίους βλέπει τις άνωθεν
μικρού τεμαχίου τού αρχαίου τείχους
άναμιξ μετά μικροτέρων τετραγώνων
ή πολύγωνων λίθων, Μοι έδειξαν
τοιαύτα τεμάχια τείχους ώς λείψανα
πολυγωνικής τειχοποιΐας, ώς λείψανα
δηλαδή της προϊστορικής όχυρώσεως
τής ακροπόλεως, πιθανώς, διότι ό μα-
καρίτης Παπαγεωργίου δια τού βι-
βλίου του «Ιστορία τής Σκύρου» με-
τέδωκεν αυτήν τήν γνώμην εις τους
πατριώτας του, γ ρ άψας έν σελ. 88,
στιχ. 7-9 άνωθεν: «Λείψανα πο?ιυ-
γωνικών τειχών πει&όμεΰ'α ότι άνα-
80: Τελευταία σειρά άναλημμάτων επί τοΰ κρηυνοϋ. γν<Χ>ρίζθμεν ΖΙζ τήν δνΤίκήν (!) γω-
νίαν τής ακροπόλεως,
εάν στώμεν κάτωθεν
αυτής και βοηθώ μεθά
διά τηλεσκοπίου».Τήν
φράσιν ταύτην μετέ-
φρασεν εσφαλμένως
έκ τής μελέτης τού
Φρέδριχ (σελ. 261,
στίχ. 1-2 άνωθεν):
Εβδίο ρο1γ§οηα1βΓ
Μ&υθί η @1αιιϋΐ ιηαη
(νομίζει τις) νοη υη-
Ιβη ππί άθΐη 01ίΐ8β 3η
άβι* 8ίϊάββ]ΐβ (νότιον
γωνίαν) ζιι βΓΐίβηηβη.
ϋ α ν ω εικω ν,
ώς έγραψα, ελήφθη
^ Λίΐι ος υ,^ιΌ- 0ι. ψ0 πρωτον τεμάχιον τής άκρ^πόλεω; τό εχον κατεύ&ν3>0ΐν νοτιοανατολικήν.
Μιχαήλ Δέφνερ: Ή αρχαία όχύρωσις τής πόλεως Σπύρου
ΑΕ 1925-4926
Έν μικρά από τοΰ πρώτου τείχους αποστάσει ακολουθεί τό δεύτερον τεμάχιον,
το όποιον έχει κατεύθυνσιν νοτιονο-
τ ιο ανατολική ν (Ν Ν Α).
Μεγαλειτέρα εινε ή άπόστα-
στις μέχρι τοΰ τρίτου τεμαχίου τεί-
χους εις την νότιον γωνίαν. Ή φω-
τογραφία ελήφθη έκ ΝΑ, ες αποστά-
σεως 7 περίπου μετρούν.
Έοριστώ άπο τοϋδε την προσ-
οχήν εις μερικούς μεγάλους ογκολί-
θους, τους οποίους βλέπει τις άνωθεν
μικρού τεμαχίου τού αρχαίου τείχους
άναμιξ μετά μικροτέρων τετραγώνων
ή πολύγωνων λίθων, Μοι έδειξαν
τοιαύτα τεμάχια τείχους ώς λείψανα
πολυγωνικής τειχοποιΐας, ώς λείψανα
δηλαδή της προϊστορικής όχυρώσεως
τής ακροπόλεως, πιθανώς, διότι ό μα-
καρίτης Παπαγεωργίου δια τού βι-
βλίου του «Ιστορία τής Σκύρου» με-
τέδωκεν αυτήν τήν γνώμην εις τους
πατριώτας του, γ ρ άψας έν σελ. 88,
στιχ. 7-9 άνωθεν: «Λείψανα πο?ιυ-
γωνικών τειχών πει&όμεΰ'α ότι άνα-
80: Τελευταία σειρά άναλημμάτων επί τοΰ κρηυνοϋ. γν<Χ>ρίζθμεν ΖΙζ τήν δνΤίκήν (!) γω-
νίαν τής ακροπόλεως,
εάν στώμεν κάτωθεν
αυτής και βοηθώ μεθά
διά τηλεσκοπίου».Τήν
φράσιν ταύτην μετέ-
φρασεν εσφαλμένως
έκ τής μελέτης τού
Φρέδριχ (σελ. 261,
στίχ. 1-2 άνωθεν):
Εβδίο ρο1γ§οηα1βΓ
Μ&υθί η @1αιιϋΐ ιηαη
(νομίζει τις) νοη υη-
Ιβη ππί άθΐη 01ίΐ8β 3η
άβι* 8ίϊάββ]ΐβ (νότιον
γωνίαν) ζιι βΓΐίβηηβη.
ϋ α ν ω εικω ν,
ώς έγραψα, ελήφθη
^ Λίΐι ος υ,^ιΌ- 0ι. ψ0 πρωτον τεμάχιον τής άκρ^πόλεω; τό εχον κατεύ&ν3>0ΐν νοτιοανατολικήν.