Agostini, Leonardo; Gronovius, Jacobus: Gemmae Et Sculpturae Antiquae (Band 1) (Franeker, 1694) [Cicognara, 2737]

'fente at<
' Gr"ter0
LIn coer,
; ex ipso
sssam ve|
te coer.
°> (ini;
^star ca-
►rioribus"
^a taurj
oriseait,
k pedi,
ita fin.
admor-
cancer.
itttt ad
tolkns.
Nam
ripartCj
lac tau-
sit coii»
:ur ille,
spriniit
leretur,
tat rer-
Jteriano
iis. 1»
sii.

superiore partc ab dcxtro sol radiatus o£to radiis
(nam & hos attente inspexi, memor , quid de eo-
rum numero ad Martialem notavisset eruditissimus
ille Scriverius, immortale harum regionnm decus 8c
cui ego nunquam dubitavi, quin omnia deberet iste
Hieronymus Alexander , quae retulit ad tabulam so-
lis pag. 16) ab sinistro virgo cum prfrcedentibus utrin-
que ab collo cornibus , ut solet fingi luna. Soli ad-
sculpta est avicula , lunae aliud animal ad formam
ursi , & quidem in habitu adscendentis per summam
is&qifenw antri , ut ab altero antri latere avicula.
Longitudo lapidis aequabat septem meas spithamas
& digitos quatuor , latidudo sesquisextam spithamam
patebat, additis ad latus aliquot parergis. In eodem
pago incidi in hanc inscriptionem
D. v M
AURELIAE
RUFFINAE
MATRI
AELIUS
QUANTI
NUS
Ista igitur sunt, quae in hac brevitate temporis a
me vel praestari potuerunt vel exspe&ari debuerunt.
Namlicetnon desit voluptas de singulis horum aenig-
matum particulis instaurandi subsellii, & multa vi*
deam mirificis & subincertis conjefturis involuta, im-

*

' l

mo