Agricola, Georg: Georgii Agricolae Libri Qvinqve De mensuris & ponderibus: In quibus pleraq[ue] a Bvdaeo & Portio parum animaduersa diligenter excutiuntur (Basel, 1533) [Cicognara, 1550] [VD16 A 916]

LIBER PRIMVS 6$

modo eatn tueat" & dlefendat uideamus.Postquam
Barbari retulit interpretationcm, inquit, Ex quibus
uerbis 81 si ambigere magss quam rationem coilige
re doceamur3tamen,ut dixi5quod a me stat,id 'cupi/
de acripio&sn rem meam uerto.SicBud^ustQuid
Hermolaus Barbarus senserit, tum ex supra didtis
tum ex sequetibus inteliigitur. Si uero Budgus qug
consona ueritati sunt, ea uertit in rem suam, multis
bene facit 5 sin minus > non paucos secum fallit. Sed
pergit. Hac enim authoritatc probo {extarium ucl
dipondium fuisse,id quod astruere conor, uei certe
unciarum uiginti* cum apud Pliniu legatur quindc/
cim unciarum esse, id est Iibne 51 quadrantis* quod
nullo alio testimonio subsistere potest.Sic iile.Sex/
tarius Romanus neq; dupondius fuit5necp si fuisset
unqua ex hac authoritate potuisset probari * quod
uero dicit,uel certe unciarum uigintsomnino est ue
rum,ctsi Budgus id nunqua concesserit ex hoc loco
probari, Apud Plinium autem non legitur sexta/
rium Romanum unciaru esse quindecim,scd scquti?
ex eius uerbis Atticum pendere uncias quindecim,
quod infra decIarabo.SequiturinBud^o. Vcrum
illud no cocedo ut uncia uini duodedma libre pars
sit * nec in sextario uncias uini uiginti esse dico, sed
duodecim 5 6C in amphora quingentas septuaginta
sex.quas Hermolaus nongetas stxaginta esse puta/

l uit.id