Agricola, Georg: Georgii Agricolae Libri Qvinqve De mensuris & ponderibus: In quibus pleraq[ue] a Bvdaeo & Portio parum animaduersa diligenter excutiuntur (Basel, 1533) [Cicognara, 1550] [VD16 A 916]

70 DE MENSVRIS ROM,

grauissimiC’ Quasi maior ratio uilissimi tritici quam
optimi esise debuerit. Sed pendeat sextarius Romat
nus tritico leuissimo repletus uncias quindecim*tuc
diccndu esi; Romanus sextarius tritici leuissimi pen
det undas quindecinruel simpliciter Romanus sex/
tarius pendet uncias quindecim. Alterum tamen di
cendum non est3nisi ex consuetudine loqucndi, de
tritico leuisisimo di(ftum intelligi possifquaconsue/
tudinem Romanis fuissse difficulter aut nunquam
nobis probabit Alciatus. In commune uero dicere
fcxtarium cssse unciarum quindecim, siue pendere
uncias totidem t loquitur enim utroc^ modo idem
intelligens: quo sensu did poisit non uideo. In uni/
uersum nanq; nullus potest constitui scxtaritts, nisi
uncias intelligas mensurales: nam si ponderales ac/
ceperis, tantum illius rei, quam aut expresteris, aut
ex loquendi quodam more possis intelligere,sexta/
rius statuitur. Sed se tamen {extarium habcre Ro/
manum cxPlinq sententia tritici leuissimi quod est
Gallicum uel e Cheroncso aduedss, contendat Al/
ciatus^atq? hinc, ettamsi comunis nullus fuerit, pos/
sererum aliarum pondus costitui: isto certc modo
alius quilpiam habere potest sextarium grauissimi,
quod est Africum,qui sextarius pendeatuncias ui/
ginti drachmasiex cu dimidia* alius medrj alicuius,
ytSardq, qui pedcat uncias undeuiginti cum dimi/