Agricola, Georg: Georgii Agricolae Libri Qvinqve De mensuris & ponderibus: In quibus pleraq[ue] a Bvdaeo & Portio parum animaduersa diligenter excutiuntur (Basel, 1533) [Cicognara, 1550] [VD16 A 916]

LIBER IIII

Ws

quo fit ut & rcliqu^ plurcs lsbras habeant. Qui igi/
turpondcra htecusitata considerarc uoluerit,non
opinor dubitabit Catonis iocum sic c0e inteliigen/'
dum.QuinetiamGneris eiusmodi massas ponde/«
rales e plumbo in usu fuisie, quss aliquot minarum
essent, ex Hesychq conijcimus uerbis, (io\v^c/i’s
SodQiuop 71 insxnvcaojj.oi cfl,jio\Jt>is. id efl,Moly/
bdis pondus quoddam est septcm minarum. alij
molbis dicunt. Sed de maiorum ponderum distin
xftione satis. Pro centumpondio dicitur &i centcna
pondo,ut ex Feflo,cuius uerba iam retuli,liquet.Si
ccntum pondo,ut ex Plauto in Asinaria,qui ait,
Nudus uincstus centutp pondo es, quando pendes
pcrpcdcs.

Sed idem Plautus ccntumpondio ibidem utitur,
cum inquit,

Ad pedes quado alligatus es a:quu centupondium.
Solent itaque Romani scriptores rcrum pondera
per pondo uel libras significare.Varro de uita po/
puli Romani,ut citat Nonius Marcellus. Delphos
Apollini muncra missa,corona aurea podo ducen/
tiim.Idem libro quatto eiusdem operis. Itaque retu
lit auro podo mille odlingentum scptuagintaquin/
que. Ltuius libroquintoab urbecondita. Et milie
pondo auri precium populi gentibus niox impera/
turi facflum.Plinius libro trigesimotertio capite sex/

D j to