Agricola, Joseph; Molitor, Ludwig: Theoria Motus In Conflictu Corporum Physice Et Algebraice Exposita ([Heidelberg], 1773) [VD18 14363399]

/

sfe o 63
sac Mi quae ex hypothesi est scdis V; vis elastica
nialTae m compressac ~lis e ergo V ^ e, eodem
modo conclude de vi comprimente massam M &
ejus vi elastica, qua compressioni resistit. 2do.
Erit etiam| v =3 e; est enim, per L. 3. Neutoni
V ^ v. (Jiipra cap. 2. p. L §. 4.) ergo cum sit
V ^ e, & v ^ V erit (per axiom. 3.) v m e &
V ^ E. 5tio. Denique erit E ns e : Nam est c
& V ^ E ergo (per axiom. cit.) E^e. h. e. Cor-
pora elastica in conssi clu eandem acquirunt elafti-
citatem. * Cujus ratio est quia quantitas vis elasti-
ca e determinatur per adionem corporis unius in
alterum , qua fit partium compressio J (per theor.
5. praefent.) sed adiones utrinque aequales sunt,
quia adioni readio aequalis est: ergo vis elastica
in utroque corpore eadem adione determinatur,
ac proinde aequalis est, quia in uno non magis
determinatur ac in altero.
Corollarium II. Cum vis elastica vi com-
primenti aequalis sit; sequitur vim elasticam eo
majorem fieri, quo magis corpus elasticum com-
primitur. Quo magis e. g. ensis incurvatur, quo
fortius chorda tenditur, quo magis comprimitur
globus coriaceus aere inflatus, eo majorem exerunt
vim elasticam; ut adeo vis corporum elastica varia-
bilis sit, ac pro arbitrio comprimentis aut tenden-
tis remitti vel intendi queat.
§. iv.
Theorema. II. In conssistu elaJUcorum
celeritas ac qui sit a, vel deperdita dupla eji
illius, quae acquisita vel deperdita suijset,
E 3 si