Agricola, Joseph; Dhamen, Ignatius: Philosophus De Anima Sua Ex Ratione Cogitans ([Heidelberg], 1776) [VD18 14363313]

57

am animi afFediones, atque eas commoisones

ere intercedit; non percipio > & quis amabo

ar» percipiet sensu intimo , quod animum

ars £ jion assicit : muta hic est omnis expe-
vo- rientia animi. Aliter prorstis ie res ha-
‘dit bet in negotio libertatis. Cum gressum
<£ ad dexteram molior y perinde certus
in- sum , me posse ad laevam desledere ?

>n- quam certus stim me reapse versus dex-

ur teram concedere.

42. Equidem animum meum ita
Lia. comparatum este sentio, ut suapte natu-
ra indifferens, neutram in partem in-
US; clinetur; inde autem non consequitur ?
ri quemadmodum inertia corpora, ita ih
re lom ad suas adiones extrinsecus deter-
i? minari : id enim st contendere■ vel.im,

1- ipsa quoque dei ad adiones circa obje-

la , cla externa stimrne indisserentis libertas
r- penitus jugulabitur. Est nempe animus
t- meus indifferens, non indisserentia illa
a inerti, quae corporibus libertate desti-
s stitutis convenit, & vulgo, passiva vo-

, catur, sed indisterentia quadam aduosa,

ita, ut veram agendi in se ipso habeat
- essieientiam, nec extrinsecus ulla vel ne-

cessitate^ vel coacHone impellatur.

r 43. Deus. tamen cunffa quae assurus

sum praescit: cumque iliius praescien-
tia infaliibilis slt x qui fieri potest r ut
adionem omittere valeam, quae a Deo
> praevisa est ? si vero omittere illam non
postim; nec erit libera. Non ignoro
D 5 no-