DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29365#0077
C A P U T IV.
OUALLS ERIT ANIMUS MEUS?
x. Isnfelicem me? insaustoque ut ajunt
E natum sidere, ii animum in cor-
poregero, cujus interitus in dies? ho-
ras ac momenta pertimescendus est!
appetit iile vere beatus esse, appetit
iemper esse; cujus tanta crudelitasr qui
eam in me ipem extinguere velit aut
poilit^ ipem j quae mentem in summis
calamitatibus prossratam sola erigit,
quae rebus omnibus delperatis verum
solatium adferre potess & ioiet r quae
moessitiae nubes pellit ? prioremque
animi serenitatem reducit? absit, ut ali-
quando patiar illud mihi bonum eripiy
quo uno? si caetera omnia perdita sint,
satis me iemper beatum arbitrabor. Di-
cant? scribanty agant materiales homi-
nes quidq.uid veiint; non me vana illo-
nnn sapientia ? non verborum splendor,
quibus desormes partus exornant^ non
exquisita iententiarum acumina, non
orationis ssosculi, non satyrica dideria
& caiumuiae unqnam efficient, ut spes
ilia in animo emoriatur: vivet ea dum
sua sors maligna in me tela evibrat, vi-
vet dum mutato vultu henignibr arri-
det, vivet ne in selicitate extollarr ne
in calamitate delperem.
2. An vero non vana ipes est ? qua Notio !m-
mihi blandior ? non mei ipsius amor mortalita-
E 4 men- tis*
OUALLS ERIT ANIMUS MEUS?
x. Isnfelicem me? insaustoque ut ajunt
E natum sidere, ii animum in cor-
poregero, cujus interitus in dies? ho-
ras ac momenta pertimescendus est!
appetit iile vere beatus esse, appetit
iemper esse; cujus tanta crudelitasr qui
eam in me ipem extinguere velit aut
poilit^ ipem j quae mentem in summis
calamitatibus prossratam sola erigit,
quae rebus omnibus delperatis verum
solatium adferre potess & ioiet r quae
moessitiae nubes pellit ? prioremque
animi serenitatem reducit? absit, ut ali-
quando patiar illud mihi bonum eripiy
quo uno? si caetera omnia perdita sint,
satis me iemper beatum arbitrabor. Di-
cant? scribanty agant materiales homi-
nes quidq.uid veiint; non me vana illo-
nnn sapientia ? non verborum splendor,
quibus desormes partus exornant^ non
exquisita iententiarum acumina, non
orationis ssosculi, non satyrica dideria
& caiumuiae unqnam efficient, ut spes
ilia in animo emoriatur: vivet ea dum
sua sors maligna in me tela evibrat, vi-
vet dum mutato vultu henignibr arri-
det, vivet ne in selicitate extollarr ne
in calamitate delperem.
2. An vero non vana ipes est ? qua Notio !m-
mihi blandior ? non mei ipsius amor mortalita-
E 4 men- tis*