Agricola, Joseph; Dhamen, Ignatius: Philosophus De Anima Sua Ex Ratione Cogitans ([Heidelberg], 1776) [VD18 14363313]

ginatione, memoria, attentione, resse.
xione, abstra&ione , intelledione ac ra*
tione dubium haud essepolTe existimem.
Cum porro appetitus & aversatio ex ob-
je&a per cognitionem specie boni aut
mali oriatur , has etiam facultates, at-
que adeo voluntatem quoque & nolun-
tatem ex vi cogitandi promanare pro-
num est intelligere. Esi: igitur haec vis
primum iilud, quod in anima concipi-
tur, & unde caeterorum , quae eidem
insunt aut inesse poilunt, ratio reddi-
tur, adeoque ess animae essentia, igitur
ab existentia anirnae inseparabilis, igi-
gitur quamdiu existit, vicogitandi prae-
dita est : sed anima per vires creatas
existentia privari nequit, proinde nec
vi cogitandi.

Nec im-
pedirepo-
test , aut
per se.

7. At st vis illa impediatur, mor-
tua erit aut certe morti proxima, quia
mortuae stmilis. Quae enim vis cui riul-
lus , & semper nullus effedus respon-
deat? quae vita cujus nulla & semper
nulla stt assio ? accepto conditionem, pa-
tiarque continuo mortualem animae
campanam trahi, st vis illa animam a
cogitando impediens indicaripostit. Sed
quae illa, cujus indolis , quod illi
nomen est ? duae in universa natura
creata vires mihi cognitae stmt, aliae
cogitationem , aliae motum essiciunt.
Anima per vim cogitandi creatam a co-
gitando impediri possit? Vis cogitandi