Agricola, Joseph; Dhamen, Ignatius: Philosophus De Anima Sua Ex Ratione Cogitans ([Heidelberg], 1776) [VD18 14363313]

servos suos ? cum possit, non vere bea-
tos facere : vera autem felicitas sine
aeterna duratione eise non potest : aut
qualis ea felicitas ? de cujus posesfione
iiunquam securus sum: sit illa maxima,
exigua erit, nulla erit, si abfuerit aeter-
nitas j quanto enim major ea fuerit? tan-
to acerbius animum cruciabit metus il-
lius aliquando amittendae, certo amit-
tendae ? itaque amittendae ut illius, vel
beatitatis alterius rurlus obtinendae spes
nulla effulgeat animae aeternum perb
turae.

25. Perituram, st credo animam ad
quam absurdas sequelas deducor ? si nulla
posthanc vita superstt; ergo vita praesens
ejus generis bonum est, quocum aliud,
quale illudcunque fuerit, in compara*
tionem venire nequeat : non erit illa
medium obtinendi boni melioris; finis
erit ad quem conditus sum , finis ulti*
mus, bonum meum erit, solum & uni-
cum propter le ipium amore omni aestst
matione dignissinlum , unum quod ap-
peti ? quod destderari posslt, & quod
aestimandum, amandum y appetendum
ipsa ratio didiet. Cur enim stimmum
bonum esse non existimem illud 7 quo
amissb o.mnia aeternum stne spe amissa
stint? Quid vero inde ? hoc nimirum,
non tantum licere omnia 7 quae vitae
huic praesenti conservandae> quae illius
felicitati augendae amplificandaeque in-