DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29365#0108
102
bmm conditoris Dei ? an ista Deum bonum ,
Deum sapientem , Deum providum , aequum
justumque deceant? vei animus reapse immor-
taiis est, vei necesfe est faisa istius immortalita-
tls persuasione homines in officio contineri.
Itane vero felicitas hominis, mores viri honesti,
obiigationes veri civis, officia e«gregii principis,
salys & incolumitas reipubiicae faisae opinioni
veluti sundamento nitantur. Ergo selix este
non possit homo , nisi viam illi ad beatitatem
sternat error? cui bono ea nobis facultas con-
cesta est, ut verum a falso secernere vaieamus ?
Inteliedus & ratio praedarissimae naturae hu-
nianae praerogativae quid commodi adferunt?
non ideo concestae sunt nobis, ut fallamur,
decipiamur, perpetuo ludibrio habeamur ab
ente nostri amantistimo? abstt, ab ente invido,
& cui volupe est eos decipere, quibus veri in-
dagandi cupiditatem concessit ? si persuasio de
animae immortalitate error est , onrnibus , qui
ratione utuntur communis est, ineludabilis est,
naturalis est , ab autore naturae est, autore
sapientissimo, veritatis amantissimo, doli, frau-
disque nescio: hic si errorem homini indere
potest, aut (i eas potest facultas tribuere, qui-
bus citra culpam suam a veritate in errorem
pertrahitur , cur non mentiri quoque postit?
quandoquidem mendacium inter & deceptio-
nem ejustnodi, non res ipsij , sed modus dis-
cernit: mentiri, decipere, & omnes decipere,
& in re tanti momenti decipere, st Deus po-
tcst , Deus non est: profedto si honto mendax
aut deceptor prudentissimo omnium judicio vi-
lis est, qualis J)eus erit, qui eisdem quibus
liomo viiissimuSj infirmitatibus subjicitur.
Cer-
bmm conditoris Dei ? an ista Deum bonum ,
Deum sapientem , Deum providum , aequum
justumque deceant? vei animus reapse immor-
taiis est, vei necesfe est faisa istius immortalita-
tls persuasione homines in officio contineri.
Itane vero felicitas hominis, mores viri honesti,
obiigationes veri civis, officia e«gregii principis,
salys & incolumitas reipubiicae faisae opinioni
veluti sundamento nitantur. Ergo selix este
non possit homo , nisi viam illi ad beatitatem
sternat error? cui bono ea nobis facultas con-
cesta est, ut verum a falso secernere vaieamus ?
Inteliedus & ratio praedarissimae naturae hu-
nianae praerogativae quid commodi adferunt?
non ideo concestae sunt nobis, ut fallamur,
decipiamur, perpetuo ludibrio habeamur ab
ente nostri amantistimo? abstt, ab ente invido,
& cui volupe est eos decipere, quibus veri in-
dagandi cupiditatem concessit ? si persuasio de
animae immortalitate error est , onrnibus , qui
ratione utuntur communis est, ineludabilis est,
naturalis est , ab autore naturae est, autore
sapientissimo, veritatis amantissimo, doli, frau-
disque nescio: hic si errorem homini indere
potest, aut (i eas potest facultas tribuere, qui-
bus citra culpam suam a veritate in errorem
pertrahitur , cur non mentiri quoque postit?
quandoquidem mendacium inter & deceptio-
nem ejustnodi, non res ipsij , sed modus dis-
cernit: mentiri, decipere, & omnes decipere,
& in re tanti momenti decipere, st Deus po-
tcst , Deus non est: profedto si honto mendax
aut deceptor prudentissimo omnium judicio vi-
lis est, qualis J)eus erit, qui eisdem quibus
liomo viiissimuSj infirmitatibus subjicitur.
Cer-