DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.29365#0109
Certa mihi ess:, certa cuivis, qui sana ra-
tione utitur, eademque ex perversa voluntafe
non abutitur, esse debet veiitas immortalitatis
animae, veritas quam Deo digna, tam optabilss
homini : tuetur iila conditofis contra biasphe-
mos perfectiones & gloriam , dignissimum amo-
re virtuti splendorem tribuit * viiissimam vitio.
rum turpitudinem detegit ; discernit a brutis
hominem , eidemque nobilissimos, ad quos con-
ditus est sines ostendit , solatur in calamitati.
bus, persecutionibus oppresfum erigit, ssudtaan-
tem consirmat atque ad fa&a ejusdem dignitati
commensurata, fadta Deo digna , proximo uti-
iia , iibi gioriosa provocat; pallicetur securita-
tem principi, felicitatem subditis; summa est!
illius utilitas summa necessltas. Certa est exi*
stentia animae post mortem , aeterna vita est.
Ubi enim inccrtitudo ? in argumentis quae at-
tuli , an in raodo argurnentandi? a sophismatis
leges Iogicae, quas callere me putem , secu-
ritatem mihi praestant : in argumentis ? singu-
lis, an omnibus i Esto ex singulis non prorsus
invicle probetur immorcalitas, probatur certe
ex omnibus simul spectatis. Sed nec istud ar.
dentius disputem: illud certum mihi ac evi-
dens est prudentius me fadturum, si ad ea quae
ex animae immortalitate deducuntur eonserfta-
ria vitam instituo. Quodsi enim dedero allata
argumenta abfolutam non parere certitudinem,
parient certe eam , quae in rebus humanis
haberi potest maximam , & si hanc quoque
abesse fingam , surnmam ex illis enasci proba-
bilitatem negare non posfum. An non proba-
fcilis poenae aeternae timor postulat else eau-
lissimum ? an sempiterna animae vita adeo vi-
tis est, ut, nisi summa adfit evidentia, assea®
sunj
tione utitur, eademque ex perversa voluntafe
non abutitur, esse debet veiitas immortalitatis
animae, veritas quam Deo digna, tam optabilss
homini : tuetur iila conditofis contra biasphe-
mos perfectiones & gloriam , dignissimum amo-
re virtuti splendorem tribuit * viiissimam vitio.
rum turpitudinem detegit ; discernit a brutis
hominem , eidemque nobilissimos, ad quos con-
ditus est sines ostendit , solatur in calamitati.
bus, persecutionibus oppresfum erigit, ssudtaan-
tem consirmat atque ad fa&a ejusdem dignitati
commensurata, fadta Deo digna , proximo uti-
iia , iibi gioriosa provocat; pallicetur securita-
tem principi, felicitatem subditis; summa est!
illius utilitas summa necessltas. Certa est exi*
stentia animae post mortem , aeterna vita est.
Ubi enim inccrtitudo ? in argumentis quae at-
tuli , an in raodo argurnentandi? a sophismatis
leges Iogicae, quas callere me putem , secu-
ritatem mihi praestant : in argumentis ? singu-
lis, an omnibus i Esto ex singulis non prorsus
invicle probetur immorcalitas, probatur certe
ex omnibus simul spectatis. Sed nec istud ar.
dentius disputem: illud certum mihi ac evi-
dens est prudentius me fadturum, si ad ea quae
ex animae immortalitate deducuntur eonserfta-
ria vitam instituo. Quodsi enim dedero allata
argumenta abfolutam non parere certitudinem,
parient certe eam , quae in rebus humanis
haberi potest maximam , & si hanc quoque
abesse fingam , surnmam ex illis enasci proba-
bilitatem negare non posfum. An non proba-
fcilis poenae aeternae timor postulat else eau-
lissimum ? an sempiterna animae vita adeo vi-
tis est, ut, nisi summa adfit evidentia, assea®
sunj