Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Aldrete, Bernardo
Varias Antigvedades De España, Africa Y Otras Provincias — Amberes, 1614

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.13468#0094

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
$4 LIS I, C A. P. X.
tem di$d> vel ¿tro t?$ W^/utdigAmmosfit adiecsa>sicut 'Ey, Ver, Enetm ]
Lth 6.^ senetus. i en otra parte. Velia antem dicta efl a pAÍudibm, quibus cingitur,
quasGr&c i íKy¡ dkunt. Euitergo Helia > fedaeceptdig&mmon}&fdtA Ve-
innoúsai lia» Iunto todo esto Friderico Sylburgio. Dicnyfii opimo , Veliamsci*
DioHyfMb.i Ucet,antiquA confie tudinepro Helia diffam,ficut FíXÍ^pro Ehivri-Confir-
pag.ij.verf. p0te[setiam pUnjj non Abfimili loco* * <¿uiy Dein{inquit)VoUne,quod
*l¡.¡. c. i<5. ttnte OUne vocAbAtur. }EAdemquc AEolici digammAtis vfurpatio euidenter
perspicituretiam in vulgAribus quibufdAm 3 & quotidiAno iritis vfuvoca-
bulis. NAm vtVeliA ex E?,ía,3fAc7umfc Vefta3& VeJfterA, ex E<r¿* & kaarí^et,
Sic etÍAmyV¿s ,VeryVeft¿s >Vinum}e Gr&cmsJ;?, í<B-y¡g3oiv(^.Vnde mAniseftum
eftquod GhreAnus 3 ¿-ErAsmm trAdiderunt, /Eolkum digAmma eundem
apud Grecos habutfse fonum, quem Apud LAtinos V confonAns3 & apudnos
Germanos \V.
Lik i. art. De la V. dixo Mario Victorino y que es de la forma del Y, qui~
Crammat. tan¿0 le el pie. V vero eodem ordinefcriptum habemm 3 quo Gr¿zci Yy re-
cifA tintum virgula iuxtA :Jic quod apud illos iunclum 0 litera v siicit
fyl/abAm y nofirietiam quoties eiufdem soni longA fylUbA fribenda ejfet 3 &
ipfam AdiungebAnt O litera. Inde fcriptum ¿egitis Loucetios, Nountios ,
¿r Lo/me 3¿rc i mucho despues ¿izq.LiterA \.vocaI¿s efl}&c. fedeAdem
vicem obtinetcon fon Antis • cuius pote/lAtü notAmGrdci habent F noñri
V A. y vocant, ($p alij digAmmA: eA per fe fcriptA noufacitfyllabam, ante -
pofitAAUtem vocaiifacitV. Fe¿fULfcctJFiKiiGó\(&,(fr fihívti. Nos vero,qui-
ñón hAbemw huim vocis nomen aut notAm, in eins locum quoties vnA vo-
caIísj plurefveiuncí<z vnamfyllaba?nfAciunt,fub/lituimii>s V literAm.
Ni el digamma AEolico^ ni elypliloníuplieron todoloneceílario
parala pronunciación Griega^ i assi fueron substituiend o letras 3 i la
que acabo de perficionarlojfue el diplithongo de O Y,al qual dieron
el entero sonido ífuercadeldi^amma , i v. consonante , iv. vocal,
cerno la vsaron los Latinos. Abreuiaronla en G_, quando es gran-
de , i en a} en letra curima > i assi Dionyiio ysa dellas en Ktíerio, Virgi-
nio > Bruto, LucretiA, i otros muchos semejanteSj con lo qual se conoce
el vio, isomdodestediphthongode OY. Seruio tocalovno, iloo-
zJs'1 ^ tro, i mas otra antiguedad. CMcerorumproMurorum antique. Nam ve-
teres plerAque eorum 3 qu& nos per V dicimus, per ce diphthongumpromm-
tiabant: hinc ejl Mcerorum, pro Murorum- Et e contt a Punió ypro Pcenio,
qued verbum a Pccna venit. Hinc eji 3 Et PunicA regnA vides 3 cum Pcenes
vbique legerimiif. hoc AUtemfAcit Orthographia Gr.tcA,nam quam nos V ha-
be mus, ///;' diphthongum hahent3 O Y. & ideo putauerunt posfe pro hoc li-
tera 3 Ucet non eandem3 diphthongumponi-Por esto dixo Mano Victori-
no. Vitera peregrinafunt Z ¿* Y qu£ propter Gr¿eca qu&dxm AsfiimtA
suntjVt HyUs , $ Zephyni43qtu fi twi eJfentitíoelasi O' Zeph^msdi-
ceremus.
 
Annotationen