Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Aldrete, Bernardo
Varias Antigvedades De España, Africa Y Otras Provincias — Amberes, 1614

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.13468#0201

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
D E E S" PAÑA. 171
gua ingtrentr-Laborimprobas omnia vincit 3 &qui mihi videbjrfciohis
tnter Hebreos3 ccepi rurfus efse difcipulus Cbaldaicus. Et-vt verumfatear
vsque adpr&fentem diem magis pojfum fermonem Chaldakum legere <¿r
intelligere3quAm fonare. Hdctdcirco refero 3vt difscultxtemvobis Dante-
lis ofienderem. Con esto queda bien entendida la diferencia destas len-
guas } 1 la dificultad dellas. Si vuiera tanta semejanca entre ellas^no
Fuera neceíTario tanto trabajo como puso 1 con tanta diligencia elPa-
dre Francisco Turnano en la interpretación dé los Gañones del Con-
cilio Niceno,que estauan en Arabe,que por ser de lo antiguo, fue mui
difícil auer mterpretacion,qual se deuia a cosa tan importante^ fuera
sácil fí estuuiera en Syroauiédo muchos,q lo sepancon grá eminécia.
Esto mismo se reconoce de lo que elEuangelista San Lucas cuenta
del día dePétecostes. Concurrieron a veer aquel prodigioso milagro,
queresulto de la venida del S p 1 r i t v Santo sobre los sagra- ¿U.c.tA*
■dos Apoítoles^con efectos tansoberanos i marauillosos . Valia, Autem
hac voce ¿onuenit multitud o 3& mete confusa efl3quontAm audiebatvnus-
quifque lingua fu a tilos lequentes- Stupebant autem omnes , & mirabantur
dicentes3None ecce omnes tjli3qui loquuntur3G aIíUí funt yej?quomodo nos
audiuimm vnufquisque linguam nojlram , in qua nati fumus ? Paribi &
Medi3&cCretes 3 ¿r Arabe s^audiuimus eosloquentes nosiris linguis mx~
gnaliaDei.San luán Chrysostomo explica, j^w/^íf orum fwguli audie-
ba'/it illos propria cuius que lingua loquentes,&c.i despues Audiuimus eos
■ loquentes noJlrArumlinguarumproprietatibus- Sino vuiera diferencia en
eítas lenguas no fuera juílo ílupor 1 admiración porque la auia tan
grande con variedad tan eílraña , era de admirar 3 i pazmar tan
grande i extraordinaria marauilla. Notó bien la interlineal. Ser-
mone GaliUifunthebetesdijlantes ab Hebrais , 1 Lorino añadió. Stu-
porem 3 <¿r admirationem AUget 3 quod GaIiUí hebetes esfent 3 minuf
que proinde idonei Ad linguas diuerfa* ., aquibm rudtor ipfortim lin~
guA longe quoque difscrebAtyedifcendAS ¿rproferendAs.A San Pedro, que
era Galileo le conocieron luego,i íiendo cierto lo que San Hieronymo
¿.izQ.VhAqtuque enimprouincia ejr regio habet proprietAtes su-as 3 <¿r ver-
nAculum loque ndifonum vitare non potejl. Esto hazia a los ludios que
viuian en Hieruíalem i Iudea^que se espantaílen mas de veer a los Ga-
lileos hablar con tanta elegancia^ propriedad su lengua,i como aduir-
tio Caietano lúdaos intelligit de tribu IudA> quibuspropria qutsAAm efjet
dialeclus3ejrproferendi ¡^/m-SpiRiTVM veroSanctvm;w^ idiomata,
solum3fedfub eodem quoque vno idiomAte accenius modofque proprios lo-
quendi communicaffe. Esto mismo enseño el Euangelista,i asíi se veeen
el texto Griego,ríí \litt <L*Aw™, &c.en la propriedad de nueíf ro -idio-
ma: con gran perfección qualía tienen todas las obras deDios.Ladife-
 
Annotationen