Aleandro, Girolamo: Antiqvae Tabvlae Marmoreae Solis effigie, symbolisque exculptae Accvrata Explicatio: Qua priscae quaedam mythologiae, ac nonnulla praeterea vetera monumenta marmorum, gemmarum, nomismatum illustrantur (Paris, 1617)

34 1 XP LlCATI O
bic MacrobiuSjititucmur.paiTim m nomismati-
bus, aliisque veterum uionumentis. at diuersus
abiit noitra? tabulae sculptor^qui & duplicem,tri-
plice mve no dum,&c capita serp entum auersa\ non
mtrorsum specTatiaYvtloquitur Seruius)effinxir.
Virga caducei, si audiamus au&orcm hymniin
Mercur. qui Homero tribuitur, ex quodam tri-
foliovidetur fuilse 5siquidem 7^7r£T^^nominat;
verum in tabula arundinem esfe cernimus 4 idque
non exnihilo facTum existimare licet.quid autem
si dicamussagittas indioaris exarudineenim fie-
bant, vnde passim apud poetas arundo pro sagit-
tavsurpatur. & sancinhac tabula fuperior cadu-
cei pars similitudmem ferri habere videtur^ quale
sagittis infigi solet.sagittis vero Solis radios signi-
fieari, in superioribus demonstratum est. sed &:
virga iatinis radius dicitur , Grasca ( ni fallor )
origine fa,C$b$. Fistula etiam arundinea indicari
potest; nam &hane Mercurio tributam jpraeter
Apollodorum, quem supra adduximus, referunt
Isidorus 11I. Orig. & Adbricuslib. de Deor.imag0
quia vero e septem cannis compac-ta erat, sep-
tem planetarum orbes prsemonstrabat, earumq;
harmonicas conuersiones. qua de re Seruius }&
Iunius Philargyrius ad E-cl. il. Virg. Scripturam
quoque dcnotare arundo potest 5 quippe calamo 9.
siue arudine scribi solitumapud veteres.Persius:
Jnq-j manus charte, nodojac^ uenitamndo..
Ausonius:
N.e.c iamsijjtpedis^ercalami vias