Aleandro, Girolamo: Antiqvae Tabvlae Marmoreae Solis effigie, symbolisque exculptae Accvrata Explicatio: Qua priscae quaedam mythologiae, ac nonnulla praeterea vetera monumenta marmorum, gemmarum, nomismatum illustrantur (Paris, 1617)

T A B V L M HEIIAC M. 35?
bulatus estmaxmiuspoetarum. (tametsi Plinius
aliamhuicfigmentoasiignat causam lib. il. cap.
xcviil.) licet enim sinthoues per se fertilitatis
iymbolum,vt infrase dabit occailo demonstran-
di, idiamen magisfit perfpicuum, quum earum
dominum Solem perhibent. Plane vero nostro
huic Encarpo afiinis estramus ille siue oliui, siue
lauri^uem lanacircnndatuiii omnisgeneris fru-
£tibus dependentibus ante Apollinis sedemsta-
tuebant Athenienses in Festo Pyancpsiorum > vt
Suidas audror est; qui addit, eodem Festo sacrum
quoque fieri solitum Soli, 3c quattuor anni tenv-
pestatibus.
L Y R A.
IN tabulas vmbilko sira est lyra, seu cithara ,vt
ad singula perdnere nurnina indicetur, quo-
rum insignia eircumcirca sunt adie&a. Ac de
Apolline quidem & Mercurio ambigit nemo,si-
quidem illum Musarumducem dixerunt, & fere
nunquam sine lyra effingebant; hunc citharae, fi-
stulatcp perhibent inuentorem 9 atque adeo ipsius
musices, vtsupra do&um est. Loquuti quoque
sumus de Hercule Muiarum 3 cuius imaginem
cum cithara reprassentat antiquus nummus
Pomponij Musaea FuL Vrsino 3alij% exhibitus.
Ae citharedicarn qutdem a Lino Herculem didi-
cisfetradit Apollodorus lib. il. Theocritus ta-
men m H^u<^J<nc^ ait, Linum Hereuli fuisfeprae-
E. iiij;