Aleandro, Girolamo: Antiqvae Tabvlae Marmoreae Solis effigie, symbolisque exculptae Accvrata Explicatio: Qua priscae quaedam mythologiae, ac nonnulla praeterea vetera monumenta marmorum, gemmarum, nomismatum illustrantur (Paris, 1617)

40 E x r tH c $ t i 'o I
ceptorem in litccrarum, & docl:rinae studijs, Eu~
molpum vero in mustca. Herculis tamenmagi-
stros nominatos reperio apud Euseb. de Prarpar.
lib .x. cmsmiit non Limim tantum , sed & Or-
pheum, &Musa£um.Baccho vero nonne Musas
comites addiderunt, vt supra palam fecimus?
nonne poetarum prxsidcm indigitarunt s Andi
Horatium:
Bacchum in remotis carmina ruptbus
Vtdidocentem. —----

Sed & Callistratusin statuarum expositionibus
memintt cuiusdamBacchi statusc lyram thytso
fulcientis. InnuereautemPlutarchus videtur in
lib.de Anima: procreat. e Timxo, plerisq; deo-
rum data mustca organa.ciUs sunt verba: citi -m-
%a» dte^l&lov oLydA(j&<nv< ^ d$ Avgjtv irvu (c cuj\qv
, veteres theologiphilojophorum ant.iquijsimi siatuis
deorum mufica infirumenta in manus posiherunt, non
quasieas lyra tantum & tibia tnfignire vellent, fied vt
ostendcrentynuilum efisie opus3quoddijs magis conueniat,
quam harmonia,& concentus, Veriim Jyrahxc no-
stra Solis exprimit Iyram,hoc est cadestes conuer-
siones,quibus Sol constkutus est moderator. Or-
pheus hymno in Solemi
^Auream lyram habens, concinnum mundi curfium
irahens.
^surpare kAt^ videtur Orpheus pro cado , vt
incertus