Aleandro, Girolamo: Antiqvae Tabvlae Marmoreae Solis effigie, symbolisque exculptae Accvrata Explicatio: Qua priscae quaedam mythologiae, ac nonnulla praeterea vetera monumenta marmorum, gemmarum, nomismatum illustrantur (Paris, 1617)

J2 ExPLlCATIO
sent,lapidem venerabundi in cumulum proijcic- *
bant.cuius rei inentio quoque est Prouerb. cap.
xxv. fcutqui Lpidem rnittit in aceruum Mercurij, ita
qui tribuit infpientihonorem. sic habet vulgata ver-
iio,quamtuetur praecxteris Martinus Delrius in
Adagiai.sacriSjvbictiamfuse huncmorem per-
sequitur.atBedarecYe interpretatur, eum, qui
stulto honorem defert5perindeerrare,atq;is, qui
vanum Mercurij numen colit. nam lapidum illa
proie£ho inaceruum.quoddam erat(vt diximus)
venerationis gcnus. Eleganter vero Prouerbio-
rum au&or stultum pracipue confert Mercurio,
quiapud Ethnicos disciplinarum £)eus habeba-
tur,quasi eorumquoquc sugillct stultitiam , qui
idcrederent, &vanitatem carpatvani illiuscul-
tus. vt omittam stolidos, ac bardos Hermulis illis
comparari solitos,qui capite tantum insigniti cas-
tera informes crant: luuenalis sat. v 111.
Nil nif Cecropidesjruncoq;, fmillimus Hermg.
Cieterum prophanus hic mos ad hanc vsquc
diem tradu&us viget quiHusdam locis penes ru-
sticos,acprorsusignaroshomines. siquidem iter
facientes saxa, aut glebas ad sacella congerunt,
qua; in triuijs,aut quadriuis excitari solent.Inter-
rogati quidam in agro Patauino, cur id agerent ?
nimirum (responderunt) vt vias fastidium alleuc-
tur. idq^aiebantabantiquisquasi per manustra-
ditum. Porroapud veteres quoque non modo
saxa, sed & glebas existimaxi potest in acer-
uum conie&as, vt de cespitibus videtur in~