Aleandro, Girolamo: Antiqvae Tabvlae Marmoreae Solis effigie, symbolisque exculptae Accvrata Explicatio: Qua priscae quaedam mythologiae, ac nonnulla praeterea vetera monumenta marmorum, gemmarum, nomismatum illustrantur (Paris, 1617)

TabvLuE -Heliacje. 6$*
dicunrura. Martiano Hiacynthus, Dendrites,He-
liotropios.Hiacynthu ccerulei coloris esse testatur
Isidorus, violacei PliniuSjdilutioristamen, quam
sitin amethysto. At Solinus cap.xxxnl. idquan-
doqueeuenire alTerit, quia eagemma vitijs non
parceobnoxia.pingi enimnitore cceruleo,quum
inculpabilis est. fluclicolor ab eodem Martiano
alibi dicitur. Heliotropius vero teste Plinio por~
raceumprae sefert colorem sanguineis venis di-
stindtutn. vulgo dicitur diajpro. Quissit dendri-
tidi colorhaud facile inuenio. scio quandam
huiusce gemma: speciem ab eodem Plinio appel-
lari albam. ac, ni iudicij fallor, vanetatem, quar
Autumno asslgnatur, "indicare voluit variishiscc
gemmis Martianus.potiorem tamen locum coe-
ruleo dedit colori, quipurpureo affinis. acautu-
nus ipse appellatur ab Horatiopurpureo varius co-
lore. ad liuorem vterque vergit. nam frustra sunt,
qui credunt eundem esse purpureum cum coc-
cineo, hic rubidus est. cacrulasus esset ille , subfus-
cus tamen, ni distingueret permixtus quidam ru-
bor. quocirca purpureum pauonis cssc collum
subindicat Tertullianus lib. de pallio. ac sane
pruna,aIiaq;poma autumnaha purpurascere vi-
dentur. vuae prascipue. quin & vites ipsas Naso
purpureasdixit,
Etdepurpurets colleclx vitihm nju£.
Corippus ad maturas quoq; oliuas eum colorem
refert,vtexsupra addu&is versibus videreest. ac
invuarum raccmis au£fcor libelli.de coloribus j
I iij