Aleandro, Girolamo: Antiqvae Tabvlae Marmoreae Solis effigie, symbolisque exculptae Accvrata Explicatio: Qua priscae quaedam mythologiae, ac nonnulla praeterea vetera monumenta marmorum, gemmarum, nomismatum illustrantur (Paris, 1617)

Ji ExPLlCATIO
uentum contraria <vota colle&a funt>& fidem dicente ly-
ra omnia jibi aduerfa crediderunt. Porro Orpheus in
hymnis Apollinis dcscribcns lyram, in acuto so-
noa£statem,ingrauiinferiorum chordarum hic-
mem intelligi ait, vcr autem in concentu Dorio.
Versus ipsos non grauabor apponere:
AclslOV iU i&ZJS 7TDA;)t(0^791/ agjlQV CwJo$.
Doricae harmonise appellationc vsus estad me-
dium tonum indicandum,cjuoniam hanc pra? ca>
terisad mediocritatem tendere, constat cx Ari-
stotelelib. vnl. Politjc. cap. v. quin cap. vltimo
candem esse ait -n /uuany t \jz$$o\w. In fragmen-
to incerti scriptoris, cjuod Censorino olim tnbu-
tum, postea a Lud-. Carriore au&ius editum, ita
scriptum reperio: Organum quondam habuit tres in-
tenfiones,grauem)mediami& acutam.inde A4uJa quo-
que tres oiim^flimatay Hypate, Mefe^Nete. &C moxi
quas animaduertijfe cum refonaniia fuauitatis in arcu
jororis Apollinem tradunt,& intendijjeprotinus citba-
ram.tum notajfe, quod adstritfiora fiia neruorum in
acumen excitarentur,grauibus rejponderent remijja. in-
defiecijfe tresprimos3 de quibusjupra diflum efi. Id ta-
men tnbuitMercuno Diodorus, atque adtem-
porum varietates respexiise affirmat; sic enim lo-
quitur hb. i. de Mercurio agens : Kv^ te dJpir,
™ o t ecLejz, Lyram i fe inuentam trichordem
secit9