Aleandro, Girolamo: Antiqvae Tabvlae Marmoreae Solis effigie, symbolisque exculptae Accvrata Explicatio: Qua priscae quaedam mythologiae, ac nonnulla praeterea vetera monumenta marmorum, gemmarum, nomismatum illustrantur (Paris, 1617)

£4 E X P.. L I C A T I O
quatdam subodorari posse argumenta , quas in
medium proferam- Zephyrus, seu Fauonius(vt&
alij ventij non minus quamMercurius,alatus.vo-
liiansque fingitura poetis. at notandtim "pr^ci-
pue quod de vriusque alis refertur.; narri quum
Mercurio (yt cum Apuleio loquar) fupertempora
pares pwntiU emineant 9 Zephyro itidem. alata fin-
xerunt tcmpora. siquidem ipsum Philostratus
lib. i. Iconum appingit &mvn<jj> K£yru<poty £
el@s£ %<$a tYSii , alatis temporibus > &<vcmifta forma.
qiias postrema cum Mercurij quoque specie cdn-
ueniunt, qui apud Lucianum in dialogo Mercur.
&Panos,formositatem iadlat,&ei ab Apuleio
facies decora, & succiplena tribuitur: vnde Gale^
nus in Suasoria, formosum passim effingi soli-
tum, tradit. id autem Mercurio fortasse tributum
proptervernalemfaciemterrtfy qua cateris formosior^
vtverbis vtar D. Augustini, vil. de Ciuit. cap.
xxv. Quoniam veroZephyrusflatab occajii eqtiino-
cliali ver inchoans , vtinquit Piinius, Mercurium
fabulati sunt, Atlantis esse nepotem, quimons est
Mauritanbe ad occidentalem. plagam situs.ideoq;
Virgilius dc Mercurio Aeneam adeunte ita lo-
quitunv» Aen.
Materno njmiens ab auo CjUenia proles*
haud enim mihi dubium, quinadhanc de Mer-
curioj Zephyroq; opinionem alludat. nam & Io~
uem ita Mercurio loquentem inducit.
V*de age nate, voca ^ephyros, & Uberepcnnis.
aptissimis hic poeta & lignificantibus vti solet