Aleandro, Girolamo: Antiqvae Tabvlae Marmoreae Solis effigie, symbolisque exculptae Accvrata Explicatio: Qua priscae quaedam mythologiae, ac nonnulla praeterea vetera monumenta marmorum, gemmarum, nomismatum illustrantur (Paris, 1617)

fS EXPLIC ATIO
germinare , ac rubcrtatis fj>em protenderc. eius sa-
cri mcnrio cst apud principem poecam primo
Georgic.
Inprimis venerare deos, atque annua magnd
Sacra refer Cereri, Utis operatus in herbis,
Extrema fub cafum biemis lam vere fereno.
Quid sic hoc loco , Utis operatus in berbiss
non omnino videntur intellexisle interpretes.
innuit poeta, non in pratis tantum'3 sed adhi-
bita quoque herba fieri consueuisse ld genus sa-
crificij. Utas vero non hic accipic, quemadmo-
dum imtio eiusdem libri Utas fegctes, sedalludit
ad hilaritatem, qua id festum peragebatur , vt
docet Phurnutus. Porro Atheneus hb. xiv. vo-
catam ait t Ayi(jjit^cl ot* 0p , otb Si ivhcc. Ce-
rerem modo herbam njirentem, modo jafciculum triiici»
Atque huic est, quod in sacris Eleusinijs gesta-
bant in oistisCanephorae, cum ssores, tum spi-
cas. Haud tamen ignoro,& ahas significationes
huic marmori adaptari posse \ veluti quod de
Baccho diximus, nucricium habuisse Mercu-
rium. erat enim hircus Baccho sacer. quin ait
Phurnucus, itumv zs) *r ?eeLy>?/dlumipfumejfehir-
eum. & quum infansesset, m haedum conuersus
dicicur Ai8*&ir ( inquic Apollodorus lib. nl.)
hv% sU tzt$w &^&%ct4 , t H^? softev • 9dtf*
chum luppiterin h&dum transformamt, vt eum Inno-
nis ir& fubduccrct. addita vero Solis effigies cum
facibus, ad ardorem lndicandum, ex quo pro-
le fertur Bacchus, yt supra monuimus. Q^pd

/1