Algarotti, Francesco: Opere Del Conte Algarotti (Band 17): Lettere Francesi (Venezia, 1794) [Cicognara, 3-17]

36o S A G G I O

ogni maniera di belletto e di fuco retto-

rico (i).

Catilina, il duca Valentino deli’ antichi-
tà, i cui men felici successi ne rendono
più esecrabile ii nome, ributtato due vol-

te

(1) Quid multa? Totum hunc 'locurn, tjuem
ego varie meis orationibus, cjuarum tu siri^
starchus es, soleo pingere, de ftamma, de
ferro ( nosti illas Xyxvdns ) ( ampullas ) valde
graviter ( Crassus ) pertexuit ...... Ego an-

tem ipse, Dii boni, quo modo èviTîp'irîpîUà'xptfV
( ostentavi rne ) novo auditori Pompejo ! Si
unquam mihi iTîptoŸoi, si xctu'irui si ivçpvptipx-
>T» si xctTu<rxi'Juï suppeditaverunt illo ternpore ,
Quid multa? Clamores. Etenim haec erat uVo-
t’èicnc de gravitate ordinis, de equestri concor-
dia, de consensione Italiae, de irnrnortuis reli-
quiis conjurationis, de vilitate , de otio . JSFo-
sti jam in hac materia sonitus nostros : tan-
ti fuerunt, ut ego eo brevior sim, quod eos
usque istinc exauditos putem . Epist. ad At-
tic. I. i5.

Meus autem liber ( de Consulatu suo') to-
tum Isocratis pvpoSvxiàv, atque omnes ejus di-
scipulorum arculas, ac nonnihii etiam aristo-
telica pigmenta consumpsit. Ibid. II. 1.