Allacci, Leone; Inghirami, Curzio [Hrsg.]: Leonis Allatii Animadversiones In Antiqvitatvm Etrvscarvm Fragmenta (Paris, 1640) [Cicognara, 2553]

^.i LeonisAllatii
lem nobis illius ami scriptores informant & nihi!
minus. Rubeta sunt,ipinae.5 & locis inomnibus
ementita diclioneoratiosyluescit. qu6d, si quan-
do e somnoxxcitatus paululum se erigat Lutos,
& di&ionioperam det, Deus bone! quas conge-
riesverborum,quigarritus,qu^ barbaries, qua:
glacies? Vno.eodemque tempore legentibus mi-^;
ierandus, <$c ridendus, lacrymas, 5c cachinnos
ciet. Licet animusabre abhorreat& asimilibus
colligendisabalienetur,tamen vtLector verita-
tem inspiciat, pauca quasdam ex infinitis, quibus
scatetlibcr istc, incptijs, decerpam. Miscrct sane
nie mei,qui stercora,dum alij estercoribus ssores
eolligunt,quando iam ita necessumestjegam»
Et ne ionge a principio Libri abeamus, quasi ali-
quidsitinlibro,inquo non deprehendatur bar-
baries, ex ipsa prima operis Pagina exordiamur,
ipsius Prosperi Fesulani, qui meliori illo latinas
linguae saeculo,quoscripsiilefingitur.
XIII. Meignores eum,quimultiiate?nuemen~
da reposuit, hanc Epistoiam repono. Quis hic
nonvidet leuem argutiam a recentioribus pcti-
tam ,& sententiam, quae nihil antiquitatem sa-
pit. Vtinam,mi Auctor, itaignoreris, vtignoras!
IgiturfcitoIdiotirilmus. At quae multa prasmisc-
iat7vtperiodushaecper^7/^r initium duceret %
Fesula,. Vulterra s, antiquorum audloritati rcpn-