Allacci, Leone; Inghirami, Curzio [Editor]: Leonis Allatii Animadversiones In Antiqvitatvm Etrvscarvm Fragmenta (Paris, 1640) [Cicognara, 2553]

A N I M A D V E H S1 6 E S. 101
aliarum Chartarum sxpisfime mentionemfece-
rint, obliuiscerentur. Nulli deinceps dubium est
in traCtatione de Arboribus, §c ipsa Papyro, oc-
casione arrepta, vti in alijs ab eo etiam videmus,
Pliniumomneschartarum spCcies tradidiiTe,ne
postea in eundem sermonem saepius incidere co-
geretur. Et hanc Plinij fuiise mentem , a nullo
alio, praterquam ab ipso Plinios testimonium
sumam i ipse siquidem, qui libros Operis in Ca-
pita subdiuisit, &c compendio, Capitum argu-
menta complexus est, Capiti iilam tantumsum-
mam prcefixit 5 ^Z?*generibm,chartarum) f$ quo-
modo Chartafiant' de Chartarum ^robatio-
ne3 & vitijs 3 &glutinoearum.Gapms tituluin
non ab alrjs/ed ab rpso Plinio coricinnatum com-
probat Liber primus, quemille Operi pr^posuit:
Praefat. ad TitumVcspafanum. Quid fngulis
€ont{neaturlibru' 3 huic Epipol&fubiunxi. Quis
ergo Plinianae sententiae Plinio accuiatior erit in-
terpres ?Plinius se de Chartarum generibus tra-
claturum fatetur, 6c alius neseio quis \ tantum
eumdePapyro tractationem in animo habuiile
contendet?Nolo Pliniani scopi alium fide dignio-
reminterprctem. Egit ergo nondePapyro tan-
tum, sed de alijs etiam Chartarum gerieiib^us,
quas llle siue ex se siue ex Varrone enumiiatj
in quibus aitante,oc post Papyrum inuentum,
scriptitatumfuisse, N iij