DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30986#0074
60 L E O ALLATIVS» D E
ctiam Qaintilianus lib. xii, cap. vi, videtur : At iliic &judex
tacet, adverfanm obfrcpit, & nihiltemere dithim perit: & f cjnid
tibi ipfe (nmeti , probandum esi : & laboratam comeftamque dterum ac
nociium (iudio aUionem, aqua deficit: & omtjfo magna femper Jiandi
timore, in qmbufdam caufis loquendtim esi, quod illi difierti mwime
sciunt. Et, sicuc dicentibus, sta & certantibus, aqua infundeba-
tur.
Qui vero aquam subministrabant, infames habebantur3 & in-
fimas tortis hominesdi Parcemiographis credsmus j quemadmo-
dum & Romanis iegibus notabantur scenici, & aliorum publi-
coruru.certaminum ministeria. Synesius in Dione : T“Jug fj txti
Ljbsicv sojiov S T og vstf KA isvfccv ‘Txy.i&ofxz-
vcv. o T.c uv trt/jj \JvrrPiTrc y.Joeyojdcri Sriyo<n@*, Q].l$ Dionylius
Petavius ita verterat: Aquaautem ifta, minime dime-nfio curfu, aut
ad Clepfdram dtsfenfiato emtcans, decurrit, quam publtcus altquis li-
clorappendat. Non incongrue quidem, si rem, de quaiermo est,
contideremus. At HArfibj Jryoatcv, Litlorem publicum reddere,
& Miaycofei, appendere, prster verborum est significatum, & a
sententia diisonum. Demus, \scsrfilxv lllum Srybncv, e viii ple-
becula ortumsinsamibus semper seministeriis ac negotiis appii-
cuiiTe 3 ideone, & iidorem, & percussorem , & carnificem , &
ctr,yiov saciemus ? Alius SryocnQ- est, alius Sr>y‘@j ;aliusservus
pubiicus, & alius lidtor 3 iicet ipse etiam li&or inter lervos pu-
blicos annumeretur. Et yioeyuysiv aiiud est , quam appendere,
quodhic non ineleganter d'.cerem,fraudare : qui {eniu$,&fe-
stivitssmus est, & propriissimus rei, de qua est sermo. Synesius
enim, curn inter se aliosque Oratores diiferentias exponerer,in-
tereasveiuti non minimam iilam attulit : illos scilicet astringi
tempore , & didiones aquis mensurare , quas neque excedere
licebat 3 & quibussermonem contradfiorem efncere , dedecus
erat. Se veluti dSicxrolov, qfij dQzivv, \nuliim dominio fubjetium, ac
hberums &sui juris, liberis temporibus per orationis omne ge-
nus divagari, tuncque dicendi finem facere posse , dum vellet,
quod nuliis aquarum Iegibus, pro libidine servuli,vas ministran-
tis, adstringeretur. Ego vero, ait, mlhi ipsi concino, non mole-
stis auditonbus : Etaqua, quce htcpratfns esi, fiuit, fdsiuxu mi-
nime menfuras obnoxio, neque Clepfydrarum legibus adflricio, quam Ta
fervylus publicuq pro arbitrto 3 aut adverstpio indulgcns, aut ipse
tcm-
ctiam Qaintilianus lib. xii, cap. vi, videtur : At iliic &judex
tacet, adverfanm obfrcpit, & nihiltemere dithim perit: & f cjnid
tibi ipfe (nmeti , probandum esi : & laboratam comeftamque dterum ac
nociium (iudio aUionem, aqua deficit: & omtjfo magna femper Jiandi
timore, in qmbufdam caufis loquendtim esi, quod illi difierti mwime
sciunt. Et, sicuc dicentibus, sta & certantibus, aqua infundeba-
tur.
Qui vero aquam subministrabant, infames habebantur3 & in-
fimas tortis hominesdi Parcemiographis credsmus j quemadmo-
dum & Romanis iegibus notabantur scenici, & aliorum publi-
coruru.certaminum ministeria. Synesius in Dione : T“Jug fj txti
Ljbsicv sojiov S T og vstf KA isvfccv ‘Txy.i&ofxz-
vcv. o T.c uv trt/jj \JvrrPiTrc y.Joeyojdcri Sriyo<n@*, Q].l$ Dionylius
Petavius ita verterat: Aquaautem ifta, minime dime-nfio curfu, aut
ad Clepfdram dtsfenfiato emtcans, decurrit, quam publtcus altquis li-
clorappendat. Non incongrue quidem, si rem, de quaiermo est,
contideremus. At HArfibj Jryoatcv, Litlorem publicum reddere,
& Miaycofei, appendere, prster verborum est significatum, & a
sententia diisonum. Demus, \scsrfilxv lllum Srybncv, e viii ple-
becula ortumsinsamibus semper seministeriis ac negotiis appii-
cuiiTe 3 ideone, & iidorem, & percussorem , & carnificem , &
ctr,yiov saciemus ? Alius SryocnQ- est, alius Sr>y‘@j ;aliusservus
pubiicus, & alius lidtor 3 iicet ipse etiam li&or inter lervos pu-
blicos annumeretur. Et yioeyuysiv aiiud est , quam appendere,
quodhic non ineleganter d'.cerem,fraudare : qui {eniu$,&fe-
stivitssmus est, & propriissimus rei, de qua est sermo. Synesius
enim, curn inter se aliosque Oratores diiferentias exponerer,in-
tereasveiuti non minimam iilam attulit : illos scilicet astringi
tempore , & didiones aquis mensurare , quas neque excedere
licebat 3 & quibussermonem contradfiorem efncere , dedecus
erat. Se veluti dSicxrolov, qfij dQzivv, \nuliim dominio fubjetium, ac
hberums &sui juris, liberis temporibus per orationis omne ge-
nus divagari, tuncque dicendi finem facere posse , dum vellet,
quod nuliis aquarum Iegibus, pro libidine servuli,vas ministran-
tis, adstringeretur. Ego vero, ait, mlhi ipsi concino, non mole-
stis auditonbus : Etaqua, quce htcpratfns esi, fiuit, fdsiuxu mi-
nime menfuras obnoxio, neque Clepfydrarum legibus adflricio, quam Ta
fervylus publicuq pro arbitrto 3 aut adverstpio indulgcns, aut ipse
tcm-