DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26294#0013
6
TYPICUM,
2>/#Λ
&εν τccfyv <ηιυε&ηκε, tifljs 3ιέ]υ7Γούσά]ο. Cetera vero omnia jejunia ab anti-
quis tradita funt, ut usttt tefatur, veteresque Conssit ut ione s, m· Unio-
nis tomus tacuit, qui eorum meminit , & Typicum Hicrofolymiticumt
quod ut fttpra diximus sanilis simum Sabam , pofl cum Theologum Da-
mafeenum auilores, inflitutoresque agnofeis , quorum alter tempore
quarta Oecumenica Synodi, alter inter sextam & feptimam vitam age-
bat , qui ambo Typicum composuere : nam cum k divino Saba compofltum
barbarorum incurftone cxcidisfct, magnus hic Joames ab initio , illud ut
antiquitus erat conser ipst, ordinavit que. Nec aliud nobis innuit
Cyrillus Scythopolitanus in vita san&i Theodosii g) Archi-
mandritie* d$sv vcss τ' Kομανων άυ]ος άγιας εκκλησίας ψάλτης
γζησιμωτά]@μ γεγονεν εκπαα$όςκ&1 τον εκκλησίαςικον κανόνα άκξ&Ζς
€^£7ταάεύ&η , κμ) sfci/Act&s τότε ψαά]ηξΐον κμ^τας λοιττας όσείας γξα-
φάς. Et insra, Αυ]ός ‘β ό Θεο$όσι(&* γνχς κβ) τον τ' άξχης Kivdwm
ΪΟ ΰψοξωιβυος ψυγας αχε^ο,και πξωτον εξχετομεις τχς τάζα rά μετοπα τοπχς,
ττξος τε σόν μακαρίτην Μαξκιανον,κάι ποος τον άββαν ΑΧκάν τον Με]οπηνόν
τ' εοημχ κανόνα ϋοτ’ άυ]mv εκμαόπν, χς τινας εν ποωτοις ο sv
άγίοις Ευ&ΰμι@μ την μοναχικήν ηπαάόευσεν ά,κοίβ&αν. Hinc & Coma-
tiorum Ecclesia Cantor ipfe oppido utilis d puero [aCius ess , Ιά Ecclessassi·
cum ordinem accuratisflme edoftus, (S memoria mandavit Psalterti librumt
GT reliquas divinas seripturas. Et, ipfe autem Tbeodoflus cognoscens,& do-
minationis pericula cavens ausugit, primumque venit ad Metopa loca ad bea-
tum Marcianum Anachoretam, necnon ad Abbatem Lucam MetopenumsS
Eremi regulas ab illis inftruitur, quos in primis fanblus Eut bymius ac curatum
inssitutum Monachorum edocuit. Non inelegantia iimtjoannis Eu·
chaitarum Metropolitae carmina in Typicum Laurx:
λεά'οικαμηπούζ Ssaubraq ά,Τλοις τάαε,
Αυτός οε Ίχτων χόεν ε^&ξγασ'ptyu(&*}
Κατηγόξχς ευξοιμι τχς εμχς νόμχς.
ΑϊλΙ ό Κξίτης μα , ^ BsoSt και δεσπότης,
Μη τοίς εμόίς με, τοίς όέ σοίς κείνον νο'μοις„
Ου τοίς Jικαάοις. φευ $ οί'χομαη τάλας>
Ύχς συμπαγείς q και ψιλανθ'ξωττχς λέγω*
Οίς ττξοϊκα σωζειν οίόας, ως ευεργέτης.
Varis
g) Hanc vitam latine dederunt Lipomannus, Surius & Pallandus ad XI. Januarii,
TYPICUM,
2>/#Λ
&εν τccfyv <ηιυε&ηκε, tifljs 3ιέ]υ7Γούσά]ο. Cetera vero omnia jejunia ab anti-
quis tradita funt, ut usttt tefatur, veteresque Conssit ut ione s, m· Unio-
nis tomus tacuit, qui eorum meminit , & Typicum Hicrofolymiticumt
quod ut fttpra diximus sanilis simum Sabam , pofl cum Theologum Da-
mafeenum auilores, inflitutoresque agnofeis , quorum alter tempore
quarta Oecumenica Synodi, alter inter sextam & feptimam vitam age-
bat , qui ambo Typicum composuere : nam cum k divino Saba compofltum
barbarorum incurftone cxcidisfct, magnus hic Joames ab initio , illud ut
antiquitus erat conser ipst, ordinavit que. Nec aliud nobis innuit
Cyrillus Scythopolitanus in vita san&i Theodosii g) Archi-
mandritie* d$sv vcss τ' Kομανων άυ]ος άγιας εκκλησίας ψάλτης
γζησιμωτά]@μ γεγονεν εκπαα$όςκ&1 τον εκκλησίαςικον κανόνα άκξ&Ζς
€^£7ταάεύ&η , κμ) sfci/Act&s τότε ψαά]ηξΐον κμ^τας λοιττας όσείας γξα-
φάς. Et insra, Αυ]ός ‘β ό Θεο$όσι(&* γνχς κβ) τον τ' άξχης Kivdwm
ΪΟ ΰψοξωιβυος ψυγας αχε^ο,και πξωτον εξχετομεις τχς τάζα rά μετοπα τοπχς,
ττξος τε σόν μακαρίτην Μαξκιανον,κάι ποος τον άββαν ΑΧκάν τον Με]οπηνόν
τ' εοημχ κανόνα ϋοτ’ άυ]mv εκμαόπν, χς τινας εν ποωτοις ο sv
άγίοις Ευ&ΰμι@μ την μοναχικήν ηπαάόευσεν ά,κοίβ&αν. Hinc & Coma-
tiorum Ecclesia Cantor ipfe oppido utilis d puero [aCius ess , Ιά Ecclessassi·
cum ordinem accuratisflme edoftus, (S memoria mandavit Psalterti librumt
GT reliquas divinas seripturas. Et, ipfe autem Tbeodoflus cognoscens,& do-
minationis pericula cavens ausugit, primumque venit ad Metopa loca ad bea-
tum Marcianum Anachoretam, necnon ad Abbatem Lucam MetopenumsS
Eremi regulas ab illis inftruitur, quos in primis fanblus Eut bymius ac curatum
inssitutum Monachorum edocuit. Non inelegantia iimtjoannis Eu·
chaitarum Metropolitae carmina in Typicum Laurx:
λεά'οικαμηπούζ Ssaubraq ά,Τλοις τάαε,
Αυτός οε Ίχτων χόεν ε^&ξγασ'ptyu(&*}
Κατηγόξχς ευξοιμι τχς εμχς νόμχς.
ΑϊλΙ ό Κξίτης μα , ^ BsoSt και δεσπότης,
Μη τοίς εμόίς με, τοίς όέ σοίς κείνον νο'μοις„
Ου τοίς Jικαάοις. φευ $ οί'χομαη τάλας>
Ύχς συμπαγείς q και ψιλανθ'ξωττχς λέγω*
Οίς ττξοϊκα σωζειν οίόας, ως ευεργέτης.
Varis
g) Hanc vitam latine dederunt Lipomannus, Surius & Pallandus ad XI. Januarii,