DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26294#0025
ι8
LITURGIA.
___
πξός τό επιτελών τον τ' φαλμωόίας κανόνα τη των Αρμενίων 2ΐ&λεκτω
Ηζ την Βεόκ]ις·ον εκκλησίαν, παρεγίνησας άυ]οΊς τό μεγαλώον , vssij
την λοιπήν ακολασίαν εν Ίοάς σιωοι^εσιν Αξμενις-ί κα>&’ εαυτός λiytivs
Κ&\ εν τω κοάξω τ' Βάας πξοσκομιόης ’ί£Χ*£ζ με]ά των έλλψΐϊΟξίων,
ttfil των Βαων μίίαλαμβάναν μυς-ηξίων. Eo itaque tempore Armenios
a parvo oratorio in Ecclefiam a DEo exftruciam transtulit, ut Pfalmodia
regulam Armeniorum dialello exequerentur, imponens ipfts Megaliony
(5 reliquam Officii feriem in fynaxibus feparatim Armenie a lingua perage-
rent y (5 tempore divina oblationis cum Hellenifiis convenirent, (i divi-
na participarent myfteria. Praesanitificatorum quoque meminerunt
Joannes Episcopus Citri, in Responiis, Manuel Patriarcha in
Sancitis, &Nicephorus Patriarcha in Canonibus: τός
20 μοναχός κρμ τός ϊεξώς τη τετξάόε τ' τυροφάγα , yssii τη «ζΤτ^μσκευη,
μsjd Ίων προηγιασμένων απελυσιν icBiuv τυξόν οπχ αν ενξίΒω-
σιν, ανατρέπει όε ο κανών ότ(&> τό “ζίακώβα όόγμα , κμι των τετξα-
άιτων άαξεσιν. Vertit Leunclavius: Oportet Monachos jejunare die
Mercurii/15 Veneris Septuagefim* , 15 ubicumque fuerint, cafeum co-
medere y pofi Pr a fandi ifica torum solutionem. Evertit hic Canon Jacobi
dogma, 05 Tetraditarum haresim^ Sed an τνξοφαγ(5μ Septuagesi-
ma t) iit, dicemus alibi.
Diximus particulas consecratas sanguine Dominico intin»
itasque conservari, idque ex praeseripto Euchologii, usuque fere
totius Orientalis Ecclesiae, quae hoc tempore non a lio modo prae-
parat. Morem improbat Arcudius Iibrop cap. ρό. & rubricas in
Euchologio , in quibus id praecipitur, expungendas esse censet
ex Concilii Bracarensis tertii Can. i. ubi damnatur illa insinitio
panis, &exobservatione ipsa Graecorum , Epitome sacr, Can.
Harmenopuli seit. 2. tit. 6. ubi videtur praecipi similem infin-
itionem nequaquam sieri debere. Το μη χρίαν τα προηγιασμένα
2sgi τ' λαβίόφ~> εν τω όε&ΰοτικω ααματι , εν τω μέλλον ταυτα φυ-
λάτ]αν , άκριβεςερόν φησιν ό μακάριΙωάννης ως yssi εν τη κα&’
ημάς μεγάλη εκκλησία γινόμενον. Non effie inungenda Prafiandlificata
per cochlear [anguine Dominico, dum cussodtenda funt, accuratius tradit
beatus joannes y veluti quod etiam in Ecclefia nofira majori fiat. Ad-
di poteitMichael Anchiali, qui tradit similem insinitionem non
27 esie in usu in Ecclesia Graecorum. Argumentatur Arcudius.· Nam
vel
0 Quinquagcsimre potius csl, ut docet Ailatius hebdomad, Gnscor..p. 14:5, scg.
LITURGIA.
___
πξός τό επιτελών τον τ' φαλμωόίας κανόνα τη των Αρμενίων 2ΐ&λεκτω
Ηζ την Βεόκ]ις·ον εκκλησίαν, παρεγίνησας άυ]οΊς τό μεγαλώον , vssij
την λοιπήν ακολασίαν εν Ίοάς σιωοι^εσιν Αξμενις-ί κα>&’ εαυτός λiytivs
Κ&\ εν τω κοάξω τ' Βάας πξοσκομιόης ’ί£Χ*£ζ με]ά των έλλψΐϊΟξίων,
ttfil των Βαων μίίαλαμβάναν μυς-ηξίων. Eo itaque tempore Armenios
a parvo oratorio in Ecclefiam a DEo exftruciam transtulit, ut Pfalmodia
regulam Armeniorum dialello exequerentur, imponens ipfts Megaliony
(5 reliquam Officii feriem in fynaxibus feparatim Armenie a lingua perage-
rent y (5 tempore divina oblationis cum Hellenifiis convenirent, (i divi-
na participarent myfteria. Praesanitificatorum quoque meminerunt
Joannes Episcopus Citri, in Responiis, Manuel Patriarcha in
Sancitis, &Nicephorus Patriarcha in Canonibus: τός
20 μοναχός κρμ τός ϊεξώς τη τετξάόε τ' τυροφάγα , yssii τη «ζΤτ^μσκευη,
μsjd Ίων προηγιασμένων απελυσιν icBiuv τυξόν οπχ αν ενξίΒω-
σιν, ανατρέπει όε ο κανών ότ(&> τό “ζίακώβα όόγμα , κμι των τετξα-
άιτων άαξεσιν. Vertit Leunclavius: Oportet Monachos jejunare die
Mercurii/15 Veneris Septuagefim* , 15 ubicumque fuerint, cafeum co-
medere y pofi Pr a fandi ifica torum solutionem. Evertit hic Canon Jacobi
dogma, 05 Tetraditarum haresim^ Sed an τνξοφαγ(5μ Septuagesi-
ma t) iit, dicemus alibi.
Diximus particulas consecratas sanguine Dominico intin»
itasque conservari, idque ex praeseripto Euchologii, usuque fere
totius Orientalis Ecclesiae, quae hoc tempore non a lio modo prae-
parat. Morem improbat Arcudius Iibrop cap. ρό. & rubricas in
Euchologio , in quibus id praecipitur, expungendas esse censet
ex Concilii Bracarensis tertii Can. i. ubi damnatur illa insinitio
panis, &exobservatione ipsa Graecorum , Epitome sacr, Can.
Harmenopuli seit. 2. tit. 6. ubi videtur praecipi similem infin-
itionem nequaquam sieri debere. Το μη χρίαν τα προηγιασμένα
2sgi τ' λαβίόφ~> εν τω όε&ΰοτικω ααματι , εν τω μέλλον ταυτα φυ-
λάτ]αν , άκριβεςερόν φησιν ό μακάριΙωάννης ως yssi εν τη κα&’
ημάς μεγάλη εκκλησία γινόμενον. Non effie inungenda Prafiandlificata
per cochlear [anguine Dominico, dum cussodtenda funt, accuratius tradit
beatus joannes y veluti quod etiam in Ecclefia nofira majori fiat. Ad-
di poteitMichael Anchiali, qui tradit similem insinitionem non
27 esie in usu in Ecclesia Graecorum. Argumentatur Arcudius.· Nam
vel
0 Quinquagcsimre potius csl, ut docet Ailatius hebdomad, Gnscor..p. 14:5, scg.