DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26294#0049
42._- PSALTERIUM. Dif I,
ita obvia unicuique sunt, adnumerare, usumque quantum fieri
potesl, promere. Primus itaque erit, qui ab inchoandis Qffi*
ciis nomen iibi Procemii habuit, πξοοιμιοοκος di£lus. Typicum
cap. I, «refc α,ξχετίμ b εκκλγιηάξγτ,ς , Αντε , 7Γζθ'Γχυυυήσωμΰρ* nfijf
ψαλλα τον παοοιμιακον, το, εύλογα η ψυχί μϋ , νϊ<τυχω φωνή, sssis
τιζεμααα. Tum incipit EccLefiarcha, Venite adoremus, & canit
JProosmiacum, nempe , Benedic anima mea, quieta ac tranquilla vo-
te. Et cap* 38. Y£l/ μί]ά τον πξοοιμιακον ψαλμόν, Et poft Procemia-
cum Psalmum. Erat autem, Benedic anima mea Domino, Domi-
ne DEus meusmagnificatuses vehementer CIII. Potissimus ve-
ro illius usus fuit in inchoandis Vesperis. Dicitur πξοοιμιακος,
quod vicem procemii gereret in Vesperis , vel quod ab eo exor-
dium haberent, vel οίπο των πξοοιμιων, Prooemiis, ita enim pre-
cationes illae vocabantur, quae in divinarum laudum Officiis pri-
mum locum occupabant. Zonaras in Can. 117* Africanum, aj
/40 $ πξολέγονΊ<μ ας yfis πφοίμιΑ εαπον, Initio enim aliqua
precationes adbibentur , quas Prooemia appellavere. Secundus Tri-
pfalmus, τρψαλμ©», a numero, quo conslabat Pialmorum, di-
ci solitus inter Horas, aliis atque aliis Psalmis, neque semper iis-
dem , pro diveriitate argumenti coniutus. Typicum cap. 41.
K&j ψάλλομψ> *άς Τξε7ς κα\' dvjo τςιψάλμχς' «τα τα τυπικά κοιμα-
y 8 χαξίοτμοί. Et canimus tres horas (ingulas tribus tantummodo Pfalmis y
tum Typica , £5* Beatitudincs, Et Cap. 38. (ΓΐωάπΊετιμ $ ucy y πξωτη
όύξα η τις ψάλλε] ctj (τυαυηΒωζ τξίψαλμ@*. Adneftiturvero, & prima
hora, qua ut moris eft y tribus tantum Pfalmis abfolvitur. Tertius
εξάψαλμ®*, exapfalmus , a numero Psalmorum, quibus com-
ponitur, di£lus, iive etiam εξάψαλμον. Philotheus de institu-
tione Diaconi, έυΒυς b ταχ^ας μονάχος λίγα τον εξάψαλμον. Sta-
timque Monachus , cui id onus incumbit, recitat exapfalmum, Pente-
coslarium ! Αξχό/^/uoi επ\ τ£ (ταββάτα τ? Ιοψμκΰοιν^οάμα ψαλλο/Μμ
re κά)ά συνηθες εξάψαλμον. Incipientes a sabbato Diae ane fimi * canimus,
ut moris e fi , exapfalmum. Typicum: usis ψάλλαπν άμφότεξοι τον
εξάψαλμον ηιτνχω φωννι Kj άξγως άς επηκοον παν}ων. Et canunt utri-
que exapfalmum tranquilla voce, ut omnes audiant. Et, σ^μαω]εον j
ότι adeiav χκ ίχα τιςβηξα^,η π]υ<τομ μέχξίς άν τελετή e εξάψαλμος.
Animadvertendum efi , non licere cuiquam , aut tusfire , aut fuere,
donec finiatur exapfalmus. Et, άς τον ’όξθ'ζον (τυχ/η^ως τον εξάψαλμον·
/«
* Dominica Quasimodogcniti,
ita obvia unicuique sunt, adnumerare, usumque quantum fieri
potesl, promere. Primus itaque erit, qui ab inchoandis Qffi*
ciis nomen iibi Procemii habuit, πξοοιμιοοκος di£lus. Typicum
cap. I, «refc α,ξχετίμ b εκκλγιηάξγτ,ς , Αντε , 7Γζθ'Γχυυυήσωμΰρ* nfijf
ψαλλα τον παοοιμιακον, το, εύλογα η ψυχί μϋ , νϊ<τυχω φωνή, sssis
τιζεμααα. Tum incipit EccLefiarcha, Venite adoremus, & canit
JProosmiacum, nempe , Benedic anima mea, quieta ac tranquilla vo-
te. Et cap* 38. Y£l/ μί]ά τον πξοοιμιακον ψαλμόν, Et poft Procemia-
cum Psalmum. Erat autem, Benedic anima mea Domino, Domi-
ne DEus meusmagnificatuses vehementer CIII. Potissimus ve-
ro illius usus fuit in inchoandis Vesperis. Dicitur πξοοιμιακος,
quod vicem procemii gereret in Vesperis , vel quod ab eo exor-
dium haberent, vel οίπο των πξοοιμιων, Prooemiis, ita enim pre-
cationes illae vocabantur, quae in divinarum laudum Officiis pri-
mum locum occupabant. Zonaras in Can. 117* Africanum, aj
/40 $ πξολέγονΊ<μ ας yfis πφοίμιΑ εαπον, Initio enim aliqua
precationes adbibentur , quas Prooemia appellavere. Secundus Tri-
pfalmus, τρψαλμ©», a numero, quo conslabat Pialmorum, di-
ci solitus inter Horas, aliis atque aliis Psalmis, neque semper iis-
dem , pro diveriitate argumenti coniutus. Typicum cap. 41.
K&j ψάλλομψ> *άς Τξε7ς κα\' dvjo τςιψάλμχς' «τα τα τυπικά κοιμα-
y 8 χαξίοτμοί. Et canimus tres horas (ingulas tribus tantummodo Pfalmis y
tum Typica , £5* Beatitudincs, Et Cap. 38. (ΓΐωάπΊετιμ $ ucy y πξωτη
όύξα η τις ψάλλε] ctj (τυαυηΒωζ τξίψαλμ@*. Adneftiturvero, & prima
hora, qua ut moris eft y tribus tantum Pfalmis abfolvitur. Tertius
εξάψαλμ®*, exapfalmus , a numero Psalmorum, quibus com-
ponitur, di£lus, iive etiam εξάψαλμον. Philotheus de institu-
tione Diaconi, έυΒυς b ταχ^ας μονάχος λίγα τον εξάψαλμον. Sta-
timque Monachus , cui id onus incumbit, recitat exapfalmum, Pente-
coslarium ! Αξχό/^/uoi επ\ τ£ (ταββάτα τ? Ιοψμκΰοιν^οάμα ψαλλο/Μμ
re κά)ά συνηθες εξάψαλμον. Incipientes a sabbato Diae ane fimi * canimus,
ut moris e fi , exapfalmum. Typicum: usis ψάλλαπν άμφότεξοι τον
εξάψαλμον ηιτνχω φωννι Kj άξγως άς επηκοον παν}ων. Et canunt utri-
que exapfalmum tranquilla voce, ut omnes audiant. Et, σ^μαω]εον j
ότι adeiav χκ ίχα τιςβηξα^,η π]υ<τομ μέχξίς άν τελετή e εξάψαλμος.
Animadvertendum efi , non licere cuiquam , aut tusfire , aut fuere,
donec finiatur exapfalmus. Et, άς τον ’όξθ'ζον (τυχ/η^ως τον εξάψαλμον·
/«
* Dominica Quasimodogcniti,