DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26294#0059
Μ
s*
TRIO DIU Μ. Diff, 1.
7rcicriv ivSetvof. &C. Hoc vero, die, ita DEO Annuente, Triodion inci-
pimus, quod multi fanttorum & Deiferorum vatum noftrorum Patrum
optime , £$* uti addecebat, λ Spiritu fantto moti modulatisunt. Primus
omnium illudi tres inquam Odos, in siguram , ut exisstmo , sanss# &
7i vivifica Trinitatis excogitavit magnus Poeta Cofmat, in magna [anssa·
que Passionis Domini & DEI & Servatoris noftri JEfu Chrifii hebdoma·
de ^ appellatione sere cujus libet diei per acrosiicbides cantus concinnans',
ex quo & reliqui Patres, inter eos pracipue Theodorus Jofepbus
Studii<e eunt amulati in aliis hebdomadibus fanssa magna Quadrageftmse
componentes proprio Studiorum monasierio tradiderunt, Odas istas ma-
gis ac magis protrahentes & accommodantes. Et paucis interjettisi
Triodion porro improprie dicitur , non enim femper Triodta habet, cum
integros etiam Canones proponat. Puto tamen nomen ex abundanti as-
sumpsiffie , vel propter magna, hebdomadis Canones fic di edos. Scopus (an·
[dis noftris Patribus fuit per univerfum Triodii volumen, quasi in compen-
dio , divinum erga nos beneficium ab ipfo principio recenfiere, & in memo-
riam omnium inducere.
Et sane Triodion magis late patet, quam quod acceperint
nonnulli, qui ex Gennadn verbis ambiguis cap» 4, Ado/Jcq pu]d
μελω&αν καΒ' ήμέξαν, ^ μψααα, ^ τξιω<$ια ^ λόγοι. Et Me-
nologio : Aetci&vcbs, ότι το 7Γξθεόξτιον Τξίω^ιον &ς fidorod&in-yov ψαλ-
λί]ομ. Canticum divisumin tres partes, quas Odas appellabant»
Triodioneiseexistimant» attamen ex verbis Ritualis Graecorum:
‘Ψα,λΚο/Μρ της όχ]οη%% άναςάνιμα τ(ια , ngq οίνα}ολικά τ(>!α ,
tico, sed de libro, in quo ejuscemodi Cantica iiint, intelli-
gendum eiTe manifesto concluditur: cum genus id Tsoparii,
qwod
s*
TRIO DIU Μ. Diff, 1.
7rcicriv ivSetvof. &C. Hoc vero, die, ita DEO Annuente, Triodion inci-
pimus, quod multi fanttorum & Deiferorum vatum noftrorum Patrum
optime , £$* uti addecebat, λ Spiritu fantto moti modulatisunt. Primus
omnium illudi tres inquam Odos, in siguram , ut exisstmo , sanss# &
7i vivifica Trinitatis excogitavit magnus Poeta Cofmat, in magna [anssa·
que Passionis Domini & DEI & Servatoris noftri JEfu Chrifii hebdoma·
de ^ appellatione sere cujus libet diei per acrosiicbides cantus concinnans',
ex quo & reliqui Patres, inter eos pracipue Theodorus Jofepbus
Studii<e eunt amulati in aliis hebdomadibus fanssa magna Quadrageftmse
componentes proprio Studiorum monasierio tradiderunt, Odas istas ma-
gis ac magis protrahentes & accommodantes. Et paucis interjettisi
Triodion porro improprie dicitur , non enim femper Triodta habet, cum
integros etiam Canones proponat. Puto tamen nomen ex abundanti as-
sumpsiffie , vel propter magna, hebdomadis Canones fic di edos. Scopus (an·
[dis noftris Patribus fuit per univerfum Triodii volumen, quasi in compen-
dio , divinum erga nos beneficium ab ipfo principio recenfiere, & in memo-
riam omnium inducere.
Et sane Triodion magis late patet, quam quod acceperint
nonnulli, qui ex Gennadn verbis ambiguis cap» 4, Ado/Jcq pu]d
μελω&αν καΒ' ήμέξαν, ^ μψααα, ^ τξιω<$ια ^ λόγοι. Et Me-
nologio : Aetci&vcbs, ότι το 7Γξθεόξτιον Τξίω^ιον &ς fidorod&in-yov ψαλ-
λί]ομ. Canticum divisumin tres partes, quas Odas appellabant»
Triodioneiseexistimant» attamen ex verbis Ritualis Graecorum:
‘Ψα,λΚο/Μρ της όχ]οη%% άναςάνιμα τ(ια , ngq οίνα}ολικά τ(>!α ,
tico, sed de libro, in quo ejuscemodi Cantica iiint, intelli-
gendum eiTe manifesto concluditur: cum genus id Tsoparii,
qwod