DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26294#0110
Τ Λ I ο D 11.
Ε>ψ. II. ΪΟ£
veluti fcecunda mater errorum multijuga iobole focdissimus, in
secunda namque Quadrageiimae Dominica , quam ex restituto
imaginum sacrarum cultu, & haereticis prossigatis δρ&οδοξιας,
quasi reft£sidei nominant; ubi verae reftaeque fldei professionem
emittunt, &iingula religionis capita palam & in aperto, voce al-
ta confitentur , ie&arios, eorumquehaeresesiteratis anathema-
tisdamnant, nescioqua ratione daemon malus impie ita omnia
confundit, ut haereseonpotiusprotestatio, quam re£sae fidei di-
cendaiit. Pro libidine enim sanftissimos quoque viros, qui fi-
dem vita&sanguinetutatisunt, iniquo silentioinvolvunt, pesii-
mosquosque&fideihostesodio&adulatione, mirificis laudibus
extollunt. Ideoque non immerito conditionem modernorum
Graecorum, quaesimilibusaddi£tainEcclesiarecitaret, deplora-
bat GeorgiusTrapezuntius ad Joannem Crebucleiium, de pro-
cessione Spiritus san£ti. ASK ενταυΒα ^ λογχ’^ενομΛνος tjrct) γίνομαι
έμαυτχτω πάΒ<[ νικωμεν(^>. χα( μοι τωοίΟλ'ιω', Xc/Jj μοι, οτι το εμον
ytvdj^ το όξΒοδοξοτατον ποτέ ysicj Χξίς-χ φίλον είς ζτο Ασέβειας καβλίες,
ω<?€ σηυοδικως φρονν,σαι τα £Παλαμά, κμ) ^τ ετ(&> τω αναΒεμ^ατι
παξαπε'μπνν Τξίαδα vfiuτχς αυτν,ς. Χτως εμανηςκατά ττ,ς αλήθειας ωοΒ'
ϊν Αποφυγής τχςαλυτχς δ αλίΐθπαςλο'γχς άποτολμν,ιται κηρυτ}&νάπά-
ξχς χ<τας τας ίνίξγάας &Βεχ, άκτίς-Χς «να/, κομ απαξάχις τν,ς
ουσίας όιαφεξπν , kjm πι<τευ«ν εξω Τξΐαδ@^> ίινα\τιακτις·ον, κα^τχς μη 145"
οντω φξονουντας αποκηξυτΊνvd εκκλησίας , ήτοι τ’ παλα,ιάς Υωμης έρω-
τα κά) μαΒήση. Κξχε , yficf dvoiyrfisTc^ σοι, ακολχΒ<( τοίς σοίς διδα-
σκάλοις, ΑΒανασίω τωπάνυ , Βασιλ&ω, Κυ^ίλλω, τω Νυ'ιχτης,
τοίς λοιποίς. <ζ$οο(πεμ·φον τω αναΒίμα]ι Παλαμαν, τον ίνα φυγή d
Τωμης δόξαν , ητοι την αλήθειαν αυΊην είς πολυΒδαν , κ, αυ]ης d ελ·
λψικηςπολΚω yeigcp ε^σ^αλον]α π ασαν την εκκλησίαν ΤξαΛκων(]ίςτξαΓω·
δος εκτςαίωδησδ,ως άδ, 'Javta. τίς αρκούντως αποκλαύσετα\ \ έμοιβ, ei·
^*ΐσε]ομ £)']αληΒες,οταν τχτων μνηδδύύ,ωσπεξ'ΊινίφιλογοωyuucuKi ονν·
ζΐν επε^χε]ομ ξυ&ν 7αςπαξειας, την κόμην ξαόναν χεξσ), δέραν εις
Jvjv κεφαλήν, και^ΰπ^εινπαλάμαας^α ycvaja ενΒυμΧ/ό^όω (ην&γενχς
απώλειαν, αΤλ χ Κ&ξος νυν (ων Ίοιχτων Βξηνων. οΊδα γδ οτι xcfjayi·
λας ΓροΑκας (η δοξη ως οίνον,τχ. εγω y ωσπεξ άληΒη λέγω, χτω υχ
ο Χοίρος φειτουβο εν ν,μεξα d χξίσεως. Sed cum huic dicendo ctccejfierim
p^fiione devtlUu extra me sio. V& mihi mi sero , Γχ mihi, quod gens
mea , qu* aliquando quam orthodoxam fidem fcquebatur, & Chrifti
amans in id impietatis proruisii, ut fynodice ea , qua Paiamas, (en·
tiresy
Ε>ψ. II. ΪΟ£
veluti fcecunda mater errorum multijuga iobole focdissimus, in
secunda namque Quadrageiimae Dominica , quam ex restituto
imaginum sacrarum cultu, & haereticis prossigatis δρ&οδοξιας,
quasi reft£sidei nominant; ubi verae reftaeque fldei professionem
emittunt, &iingula religionis capita palam & in aperto, voce al-
ta confitentur , ie&arios, eorumquehaeresesiteratis anathema-
tisdamnant, nescioqua ratione daemon malus impie ita omnia
confundit, ut haereseonpotiusprotestatio, quam re£sae fidei di-
cendaiit. Pro libidine enim sanftissimos quoque viros, qui fi-
dem vita&sanguinetutatisunt, iniquo silentioinvolvunt, pesii-
mosquosque&fideihostesodio&adulatione, mirificis laudibus
extollunt. Ideoque non immerito conditionem modernorum
Graecorum, quaesimilibusaddi£tainEcclesiarecitaret, deplora-
bat GeorgiusTrapezuntius ad Joannem Crebucleiium, de pro-
cessione Spiritus san£ti. ASK ενταυΒα ^ λογχ’^ενομΛνος tjrct) γίνομαι
έμαυτχτω πάΒ<[ νικωμεν(^>. χα( μοι τωοίΟλ'ιω', Xc/Jj μοι, οτι το εμον
ytvdj^ το όξΒοδοξοτατον ποτέ ysicj Χξίς-χ φίλον είς ζτο Ασέβειας καβλίες,
ω<?€ σηυοδικως φρονν,σαι τα £Παλαμά, κμ) ^τ ετ(&> τω αναΒεμ^ατι
παξαπε'μπνν Τξίαδα vfiuτχς αυτν,ς. Χτως εμανηςκατά ττ,ς αλήθειας ωοΒ'
ϊν Αποφυγής τχςαλυτχς δ αλίΐθπαςλο'γχς άποτολμν,ιται κηρυτ}&νάπά-
ξχς χ<τας τας ίνίξγάας &Βεχ, άκτίς-Χς «να/, κομ απαξάχις τν,ς
ουσίας όιαφεξπν , kjm πι<τευ«ν εξω Τξΐαδ@^> ίινα\τιακτις·ον, κα^τχς μη 145"
οντω φξονουντας αποκηξυτΊνvd εκκλησίας , ήτοι τ’ παλα,ιάς Υωμης έρω-
τα κά) μαΒήση. Κξχε , yficf dvoiyrfisTc^ σοι, ακολχΒ<( τοίς σοίς διδα-
σκάλοις, ΑΒανασίω τωπάνυ , Βασιλ&ω, Κυ^ίλλω, τω Νυ'ιχτης,
τοίς λοιποίς. <ζ$οο(πεμ·φον τω αναΒίμα]ι Παλαμαν, τον ίνα φυγή d
Τωμης δόξαν , ητοι την αλήθειαν αυΊην είς πολυΒδαν , κ, αυ]ης d ελ·
λψικηςπολΚω yeigcp ε^σ^αλον]α π ασαν την εκκλησίαν ΤξαΛκων(]ίςτξαΓω·
δος εκτςαίωδησδ,ως άδ, 'Javta. τίς αρκούντως αποκλαύσετα\ \ έμοιβ, ei·
^*ΐσε]ομ £)']αληΒες,οταν τχτων μνηδδύύ,ωσπεξ'ΊινίφιλογοωyuucuKi ονν·
ζΐν επε^χε]ομ ξυ&ν 7αςπαξειας, την κόμην ξαόναν χεξσ), δέραν εις
Jvjv κεφαλήν, και^ΰπ^εινπαλάμαας^α ycvaja ενΒυμΧ/ό^όω (ην&γενχς
απώλειαν, αΤλ χ Κ&ξος νυν (ων Ίοιχτων Βξηνων. οΊδα γδ οτι xcfjayi·
λας ΓροΑκας (η δοξη ως οίνον,τχ. εγω y ωσπεξ άληΒη λέγω, χτω υχ
ο Χοίρος φειτουβο εν ν,μεξα d χξίσεως. Sed cum huic dicendo ctccejfierim
p^fiione devtlUu extra me sio. V& mihi mi sero , Γχ mihi, quod gens
mea , qu* aliquando quam orthodoxam fidem fcquebatur, & Chrifti
amans in id impietatis proruisii, ut fynodice ea , qua Paiamas, (en·
tiresy