DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26294#0122
T R I ο D ί Γ.
Τ)ψ. 11.
η>
7ί / ελΒ’όντες πάλιν tcy Βεοφνλακτον.αφ ής, ωτπερ απο τι\(Βμ υψηλοώ
Hau μετεωρϋ χωξίχ άτής άρΒονοφίας πηγά αναδύονται, κκμκαΒαρα της
ΐοσεβόιας τα νάματα ες τοί της άκ'Χμενης διαρρεχσι περατα , νομ πο-
\αμων δίκην τας εν απάσητή υφ' .ήλιον ψυχάς, τοις ευσεβεσι δόγμασι
ν αταράεύχσιν ας ταυτήν ώσπερ κεραυνός , ή σ&κτμος, η χαλάζης πλη-
B:B^>. e‘ Jt' μάλλων απών οίκειοτερον ως μονιάς άγριί&μ άτζηδήσαν-
τες τον άξΒον λογον τη διαφορά των δογμάτων χαταλυμήα<Β<μ επε· ί6$
χάρισαν, ως νμμ γραφήν aTicBicBap εν τν, μυςΊκή της μεγάλης τχ Βεοδ
εκκλησίας τραπεάη,δι ής ήμ,ας,μ,α/λον δέ τψ όρΒόδοφον τχ ®εχ εκκλη-
σίαν , κμι παντας τχς μη συυυυπαγομενχς τοϊς αυτών δυοσεβήαασιν οξ-
Βοδόφχς αναΒεματι δι αυτά τχτο, οτι ευσεβάν ηομ το όρΒοδοφαν προ-
βακνοιν εΒελομ,εν, καΒνπί&αλαν. είκαλεσαντες ήμίν αλλ.α τεφ\α, κφμ
ότι τ«ς πωγωιας παραπλησίως εκάνοις ξυράν, ημι την κατά φυσινάν-
Βξωπχ μορφήν φνσιν εζαλλάοσ&ν χκ άνεχομ&θα. προς δε ηομ ότι
μη διακρινόμενοι απο πρεσβυτερων μεταλαμβάν&ν γεγαμηκότων. πξός
επί πασι δε τουτοις , οτι το ίεξόν, κραγιόν συμβολον, ο πάσι τοϊς
συυυοδικοΊς κμΐ οίκχμενικοίς φηφίσμασιν άμαχον εχ\ την ίσχυν, νόΒοις
λογισμοίς κτμ παρεγΓραπ^οις λόγοις , Βρασχς υπερβολή μη κιβδή-
λευαν εΒελομεν, μηδε οΰφϊμπλησίως εκάνοις εκ § πατρος κγ^ τχ ψό τό
πνεύμα το άγιον, ω των τχ πονηροδ μηχανημάτων, άλλ" εκ τχ πά]ρος
φαμεν εκπορεύεσαι. μήτε τη γραφή πρόσεχαν εΒελοντες , η χκ ακο-
μαδαρωσετε φησι τχς πωγωνας ημών , χτε μην εννοαν άλως βχλομε-
νοι ότι γυυυανφιν ευπρεπες τχ]ο ό κ]ίσας έποίησε Βεος, άνδξάσι δε άνάρ-
μοςον εδικαάωσεν , αλλά κμ! τον τε]αρ]ον της εν Γαγίξασμνόδχ πσ&ι των
τον γάμον βδελυσσομίνων φανερως άήιμάζοντες, ος φησιν , άί τις δια-
κρίνοι"]ο <Ζ?Φ? πρεσβυτερχγεγαμηκό](^,ως μη χρήνςμ λά]χργήσαν](&*
αυ]χ προσφοράς μεταλαμζάναν, άνάΒεμα ε<τω. κατ' άυ]ό δε τχτο ^
την εκτην σύνοδονάΒεΊχντες κμι άβιμάζον]ες, η φησιν, επαδη εν τη Ρω-
μαίων εκκλησία εν τάφοι κανον'ΖΖ^βοδεδοοΒαι διεγνωμεν, τχς ριελλαν-
τας διακόνχ, η πρεσ^υτερχάξιοδοδομχαροτονιάς καΒομολογαν, ωςχκε-
τι ταίς αυ]ων συχ>α7τ]οντα\ γαμε]οάς, ημάς άξχαάοις έζακολχΒχντες 1^4
κανόσι της άπο^ολικης ακριζάας ngy τάζεως τα των Ιερών ανδρων κατά
νομχς σΐίυοικεσια, απο τχ νυν ερρωαδομ βχλομεθα, μηδαμώς αυ]ων την
πξος τας γαμε]ας σμυαφααν διαλΰοντες, η άποσερχντες αυτχς της προς
άλληλχς κατά κακξοντον προσήκοντα ομιλίας. ως-ε ά τις α^ιφ^ευξεΒη
ΤΓξος χαροτονιαν διακονχ , η υποδιακόνχ, χ]@λ* μηδαμώς κωλυεδδω επί
τον τοιχτον βαθμόν επανα£ι£αζεοΒαι νομίμω συυυοικωυ γαμέτη, μήτε
μην εν τω τηζ χαροτονίας καιρω αποάΐά&ω ομολογέϊν , ως άποτησεταμ
(ρ Ρ ρ) i τίί
Τ)ψ. 11.
η>
7ί / ελΒ’όντες πάλιν tcy Βεοφνλακτον.αφ ής, ωτπερ απο τι\(Βμ υψηλοώ
Hau μετεωρϋ χωξίχ άτής άρΒονοφίας πηγά αναδύονται, κκμκαΒαρα της
ΐοσεβόιας τα νάματα ες τοί της άκ'Χμενης διαρρεχσι περατα , νομ πο-
\αμων δίκην τας εν απάσητή υφ' .ήλιον ψυχάς, τοις ευσεβεσι δόγμασι
ν αταράεύχσιν ας ταυτήν ώσπερ κεραυνός , ή σ&κτμος, η χαλάζης πλη-
B:B^>. e‘ Jt' μάλλων απών οίκειοτερον ως μονιάς άγριί&μ άτζηδήσαν-
τες τον άξΒον λογον τη διαφορά των δογμάτων χαταλυμήα<Β<μ επε· ί6$
χάρισαν, ως νμμ γραφήν aTicBicBap εν τν, μυςΊκή της μεγάλης τχ Βεοδ
εκκλησίας τραπεάη,δι ής ήμ,ας,μ,α/λον δέ τψ όρΒόδοφον τχ ®εχ εκκλη-
σίαν , κμι παντας τχς μη συυυυπαγομενχς τοϊς αυτών δυοσεβήαασιν οξ-
Βοδόφχς αναΒεματι δι αυτά τχτο, οτι ευσεβάν ηομ το όρΒοδοφαν προ-
βακνοιν εΒελομ,εν, καΒνπί&αλαν. είκαλεσαντες ήμίν αλλ.α τεφ\α, κφμ
ότι τ«ς πωγωιας παραπλησίως εκάνοις ξυράν, ημι την κατά φυσινάν-
Βξωπχ μορφήν φνσιν εζαλλάοσ&ν χκ άνεχομ&θα. προς δε ηομ ότι
μη διακρινόμενοι απο πρεσβυτερων μεταλαμβάν&ν γεγαμηκότων. πξός
επί πασι δε τουτοις , οτι το ίεξόν, κραγιόν συμβολον, ο πάσι τοϊς
συυυοδικοΊς κμΐ οίκχμενικοίς φηφίσμασιν άμαχον εχ\ την ίσχυν, νόΒοις
λογισμοίς κτμ παρεγΓραπ^οις λόγοις , Βρασχς υπερβολή μη κιβδή-
λευαν εΒελομεν, μηδε οΰφϊμπλησίως εκάνοις εκ § πατρος κγ^ τχ ψό τό
πνεύμα το άγιον, ω των τχ πονηροδ μηχανημάτων, άλλ" εκ τχ πά]ρος
φαμεν εκπορεύεσαι. μήτε τη γραφή πρόσεχαν εΒελοντες , η χκ ακο-
μαδαρωσετε φησι τχς πωγωνας ημών , χτε μην εννοαν άλως βχλομε-
νοι ότι γυυυανφιν ευπρεπες τχ]ο ό κ]ίσας έποίησε Βεος, άνδξάσι δε άνάρ-
μοςον εδικαάωσεν , αλλά κμ! τον τε]αρ]ον της εν Γαγίξασμνόδχ πσ&ι των
τον γάμον βδελυσσομίνων φανερως άήιμάζοντες, ος φησιν , άί τις δια-
κρίνοι"]ο <Ζ?Φ? πρεσβυτερχγεγαμηκό](^,ως μη χρήνςμ λά]χργήσαν](&*
αυ]χ προσφοράς μεταλαμζάναν, άνάΒεμα ε<τω. κατ' άυ]ό δε τχτο ^
την εκτην σύνοδονάΒεΊχντες κμι άβιμάζον]ες, η φησιν, επαδη εν τη Ρω-
μαίων εκκλησία εν τάφοι κανον'ΖΖ^βοδεδοοΒαι διεγνωμεν, τχς ριελλαν-
τας διακόνχ, η πρεσ^υτερχάξιοδοδομχαροτονιάς καΒομολογαν, ωςχκε-
τι ταίς αυ]ων συχ>α7τ]οντα\ γαμε]οάς, ημάς άξχαάοις έζακολχΒχντες 1^4
κανόσι της άπο^ολικης ακριζάας ngy τάζεως τα των Ιερών ανδρων κατά
νομχς σΐίυοικεσια, απο τχ νυν ερρωαδομ βχλομεθα, μηδαμώς αυ]ων την
πξος τας γαμε]ας σμυαφααν διαλΰοντες, η άποσερχντες αυτχς της προς
άλληλχς κατά κακξοντον προσήκοντα ομιλίας. ως-ε ά τις α^ιφ^ευξεΒη
ΤΓξος χαροτονιαν διακονχ , η υποδιακόνχ, χ]@λ* μηδαμώς κωλυεδδω επί
τον τοιχτον βαθμόν επανα£ι£αζεοΒαι νομίμω συυυοικωυ γαμέτη, μήτε
μην εν τω τηζ χαροτονίας καιρω αποάΐά&ω ομολογέϊν , ως άποτησεταμ
(ρ Ρ ρ) i τίί